De IJslandse feestfoto’s zijn weer binnen

Bij vijf jaar Sargasso horen ook tradities. Tradities die sommige nieuwkomers nog niet kennen en als deze tradities dan afwijken van het huidige verwachtingspatroon voor Sargasso stuiten oude loggers en veteraan-reaguurders soms op (heftig) onbegrip bij de nieuwkomers. Men komt hier namelijk voor zeer serieus nieuws en dito discussies, volkomen terecht uiteraard. Maar ongein heeft van het begin af aan ook deelgemaakt van Sargasso omdat sappige ongein immers zo lekker combineert met taaie serieuze onderwerpen. En zeg nou zelf: u lacht toch ook wel eens?

Een van de minder serieuze tradities op Sargasso is de jaarlijkse publicatie van de IJslandse feestfoto’s op de kortste dag van het jaar: 21 december. Vier jaar geleden struikelde uw logger Carlos over een fotoarchief van een uitgaansgelegenheid in Reykjavik. Gefascineerd door het spetterende voorkomen van de IJslandse samenleving deelde hij dit met zijn lezers. In de latere versies schreef uw logger tastend naar verklaringen voor wat hij op de foto’s zag een fictief verhaal. Het enthousiasme onder de lezers was groot en een traditie was geboren. Inmiddels vragen sommigen lezers al in oktober waar de IJslandse feestfoto’s blijven? Dit jaar zijn de feestfoto’s iets verlaat vanwege persoonlijke omstandigheden rondom uw logger Carlos, wellicht dat hij u in zijn lifelog daar -met tegenzin- binnenkort wat meer over vertelt.

Vier jaar volgt Sargasso nu het wel een wee van een groep IJslanders. Sommigen hebben we zien opgroeien van brugpieper tot womanizer, van bakvis tot zelfverzekerde vampier. We zagen het ineenstorten van een onbedorven paradijs door een invasie van nederlandse webloggers, we waren getuige van de legalisering van het polygamistische homohuwelijk op IJsland en we maakten mee hoe de IJslanders er weer bovenop kwamen. Maar wat is er nou zo leuk aan een IJslands feestcafe?! Vol met vreemde en vage figuren en dominante types? Waar de cameraman vooral oog heeft voor rode jurkjes maar ondertussen nog nooit van rode ogen onderdrukking heeft gehoord? Misschien is het voor veel typisch nieuwsgierige webloglezers wel een troost dat ergens daar in het donker, in het Hoge Noorden een plek is waar zelfs beroemde webloggers en fervente reaguurders nog kunnen rekenen op een stukje IRL liefde? Kortom de feestfoto’s zijn weer binnen: hrappur.is/2006

[Lezers die na het zien van dit postje hun contributiegeld voor 2007 terugeisen zijn te laat maar kunnen nog wel voor 1 november a.s. schriftelijk opzeggen voor 2008]