“Er is rechtse politieke correctheid en er is een Rechtse Kerk, jazeker. Kritiekloze bewondering voor Ayaan Hirsi Ali is een geloofsartikel van die kerk. De argumenten wegwuiven van mensen die waarschuwen tegen het broeikaseffect is rechtse politieke correctheid.”
Peter Breedveld voelt zich steeds minder thuis op zijn site, Frontaal Naakt. Gegijzeld door de gedachten van zijn bezoekers. In een integere terzijde bekent hij genoeg te hebben van de gelijkhebberij en de herhaling van zetten:
“Zo af en toe probeer ik, als hoofdredacteur van uw favoriete fundamentalistisch-secularistische webmagazine, wat verandering van spijs te bieden door over andere zaken dan de islam en het failliet van de multiculturele samenleving te publiceren. En zo af en toe bied ik een moslim of een NSB’er een podium. Die wordt door mijn publiek steevast virtueel in elke lichaamsopening bruut verkracht, daarna geradbraakt en tenslotte, bedekt met pek en veren, keihard de stad uit gekatapulteerd.”
Mensen die in staat zijn zelfs hun eigen intellectuele werkzaamheden en dat van hun ‘gevolg’ te relativeren, verdienen de hoogste lof.
Dat zouden meer mensen mogen doen, van welke kerk dan ook. Die eerlijkheid is misschien wel wat dit land zo hard nodig heeft. Dat we erkennen dat op normale toonhoogte met elkaar van mening verschillen iets anders is dan tegenstellingen onder de mat vegen.
De simpele waarheid is: mensen zijn het verleerd om echt te luisteren, of ze hebben het nooit goed gekund. Kijk maar eens om je heen, kijk maar eens naar jezelf: hoe vaak wordt er, als iemand iets vertelt eigenlijk een vervolgvraag gesteld? Hoe lang is het geleden dat je hebt gehoord: “Goed argument, je hebt gelijk.” Twijfel is zwakte. In de meeste discussies is de tijd die je niet praat bedoeld om na te denken over wat je daarna wil zeggen, uit te vissen hoe je je tegenstander het best verbaal de kop in slaat. Wat je trommelvlies intussen registreert is ongewenste ruis.
Vandaag is Sargasso’s dag van de intellectuele eerlijkheid: van welk stokpaardje ben jij eigenlijk stiekem niet meer zo overtuigd? In welke discussie heb jij te weinig naar de argumenten geluisterd? En wat is voor jou/Sargasso/De Linkse Kerk een geloofsartikel geworden?
Reacties (51)
Zoals ik al eerder zei, ik ben op zoveel vlakken van mening veranderd dat ik me afvraag waarover ik nog hetzelfde denk als tien jaar geleden.
Stokpaardjes zijn er om genuanceerd te worden en vervolgens door andere stokpaardjes vervangen te worden.
En als je het over Sargasso hebt dan weet ik niet waarover je het hebt. Voor de redactie zijn er vast wel een paar stokpaardjes, denk aan peak-oil, duurzaamheid, Ayaan Hirsi Ali enz.
Maar ik heb niet het idee dat de community die Sargasso is veel stokpaardjes heeft.
Mijn geloofsartikel is maakbaarheid van de samenleving.
Het wordt steeds moeilijker daar in te blijven geloven.
Als rechtse reaguurder twijfel ik wel eens aan of ik het postmodernisme en het idealisme volledig moet verwerpen.
Is het (bijvoorbeeld) goed dat mensen alles relativeren? Dan is het antwoord nee. Is het altijd fout om te relativeren, dan weet ik het eerlijk gezegd niet.
Ik had laatst een discussie over het nut van idealisme en utopien, dat heeft me wel aan het denken gezet. Enig idealisme werkt wellicht verfrissend.
Als linkse kerk moet Sargasso oppassen voor het vertrouwen in het socialisme. Socialisme is geen wetenschap, maar een geloof/ ideaal. Het heeft nog nooit ergens gewerkt en daarom zou het ook niet steeds het systeem het voordeel van de twijfel moeten krijgen. Al staat dat iedereen vrij.
Verder hoor ik vaak verwijten hier – vooral reageerders – aan het adres van Pinochet. Nu was dat geen prettige man, maar wat hij heeft gedaan is toch peanuts met de misdaden van vele andere dictators.
als we kerk, geloof en voor artikelen (alles in een regel gieten) even laten voor wat ze zijn.. ow was dat mijn punt?
Ik ben veel radicaler geworden in mijn overtuigingen.
Dat is de grootste verschilmaker. Wèl op sommige vlakken meer begrip voor andere meningen gekregen.
Ook tot het inzicht gekomen dat er niveau’s bestaan in meningen.
Ik merk dat men weinig van bovenaf op een probleem kijkt, of bvb. naar iets internationaals vanuit provinciale ogen. Of omgekeerd.
Eigenlijk leer je vooral HOE discussiëren werkt, en verandert er niet veel aan meningen zelf.
En die vréselijke premisses, waardoor veer reageerders goedkoop schieten ipv eerst te lezen.
Enkel op gebied van kernernergie ben ik in twijfel (ipv categorisch nee), dankzij vermaledijde Carlos.
Nou Crachàt, ik ben juist gaan twijfelen over kernenergie.
Misschien ook wel dankzij uw vermaledijde persoon ;-)
Twijfel heerscht!
Ik las het gisteren, ik was eerlijk gezegd wel een beetje onder de indruk van Peter Breedveld zijn relaas. Een tijdje terug vond ik hem een nogal vervelend manspersoon omdat hij nodeloos aan het stigmatiseren was hier. Hij toont hiermee toch onafhankelijk denker te zijn die niet blind vaart op de sentimenten van zogenaamde ‘vrijheidsstrijders’ zoals de heer Wilders. Dus ik verander mijn standpunt over Peter en zal de komende tijd eens kijken wat er op zoal gebeurt FN, en wellicht zal ik nog eens mee neuzelen in een discussie. Echter als hij weer met hokjesdenken aankomt haal ik het grote Peterlied weer van stal ;)
@Steeph #2 : grappig. Ik ben het geloof in de maakbaarheid van de samenleving juist verloren.
Hier mijn stukje van gisteren over de column van Breedveld. Grappig om te zien hoe voorspelbaar de citaatkeuze op Sargasso is, ik wist 100% zeker dat het eerste citaat hierboven gretig aftrek zou vinden hier ;-)
http://therealshowstopper.wordpress.com/2007/03/15/frontaal-naakt-kraakt/
@Matthijs: Ik drukte mezelf niet helemaal goed uit. Het WAS een geloofsartikel en ik WAS moeilijk vatbaar voor tegenargumenten. Nu twijfel ik.
Ik vond deze quote waarmee hij de PVV ontmaskert juist wel aardig:
Damn wat een eerlijkheid hier.
Dat ontroert me.
Ik geef nog een onthulling, met ‘linkse’ mensen kun je vaak zuiverder, langer en met meer argumenten discussieren. Dat mis ik op rechtse blogs volledig.
Het standpunt staat eigenlijk al vast met het bericht.
Ja, hey Jimmy: u heeft wel geschiedenis geschreven, met de vorige keer Steeph met groot hart gelijk te geven!
Zoiets maakt pas indruk ;-)
Iets wat op de interweb volledig onbreekt, is diplomatie, ofte, diplomatisch converseren.
Wat eigenlijk raar is, omdat het nu precies omtrent communicatie draait.
Het is de anonimiteit, die menig mens zich opvoeding doet vergeten.
Luisteren? Luisteren? Natuurlijk weet ik wel wat luisteren is. Dat is als iemand iets zegt, dan wacht je even tot die persoon moet ademen halen en stil is. Dan roep je snel heel hard je eigen mening. Dat is luisteren toch?
Niet veel mensen met de billen bloot nee…
https://sargasso.nl/archief/2006/10/12/patrick-patrick-alles-is-voorbij/ daar heb ik nog veel opgestoken van heidebloem (hehehe)
en
https://sargasso.nl/archief/2007/02/26/911-complottheorieen-onder-de-loep/
Met name post 80 van YP, wat doet t ertoe. Prachtig.
Ik ga dat vaker zeggen…
Dag van de intellectuele eerlijkheid? Nou, okay dan, ik moet eerlijk bekennen dat het mij aan enige intellectualiteit geheel ontbreekt. Dat is jammer, maar ja, meer dan Mulo heb ik niet gehad. (Ben benieuwd of lezers hier eigenlijk wel weten wat Mulo is).
En voor allen die twijfelen aan de maakbaarheid van de amenleving: we doen dagelijks niets anders dan er wat van maken. Bevalt iets niet dan maken we gauw weer wat anders. Alleen al het wiel wordt in een eindeloze herhaling telkens weer opnieuw uitgevonden. Dus ik denk (een actiiviteit waar ik geen gewoonte van maak) dat op Sargasso een bepaald soort maakbaarheid wordt bedoeld. welke soort is mij niet duidelijk.
Hetgeen me in verbazing achterlaat over je motivering om dit alles op te schrijven…
gaan we een beetje eerlijk doen? daar doe ik niet aan mee hoor! alles wat je hier zegt wordt tegen je gebruikt! ;-)
Doe er nou maar wel mee, anders zeg ik hier dat je geen enkele onderbouwing had voor de vermeende demonisering van dat Zembla programma over Verdonk, daar had je echt van mening moeten veranderen…. ;) ;)
heb je het tegen mij? demonisering? Het programma over Hirshi Ali? bagger was het, riooljournalistiek, karaktermoord :-(
ben ik nu ongewenscht eerlijk?
haaa haaa ja ik had t tgen jou en/maar ik had t over:
https://sargasso.nl/archief/2006/05/18/zembla-der-wiedergutmachung/
Iemand een beter voorbeeld van waar Sickbock duidelijk van mening had moeten veranderen…? (Het is dringend) ;)
oh, die aflevering.. ik weet wel dat er hier de afgelopen jaren druk over verdonk gediscuzeerd is en dat zembla een half jaar na dato bewust en kwaadwillend de plank missloeg..
maar goed.. mevrouw verdonk heeft uiteindelijk zichzelf de das om gedaan
Hier op Sargasso: de Republikeinse Partij is niet de bron van alle kwaad.
Zelf: misschien wat te dogmatisch liberaal. Een stevig beschavingsoffensief kan voor sommige mensen geen kwaad.
Ik heb wel een redelijk dogmatisch wantrouwen in de staat (in het algemeen en staten op deze planeet in het bijzonder) en ondernemingen. Ik vind dat overigens wel gezond.
Een van de betere posts van de voorbije tijd. Nogal eens met 2, 5, 7, 14. Wat dat laatste betreft : mijn favoriete woord van de voorbije tijd “in these matters” is “détente”. Veel nood aan.
Maar de contracten, rhâââ, de contracten ?!?
Eigenlijk nooit 100% overtuigd geweest van stokpaardjes. Stiekem tóch ergens opstandig e.e.a. overtuigd als zijnde de naakte waarheid uitgedragen?..vast wel..maar dat kan nóóit alleen aan mij gelegen hebben. Dat weet ik 100 % zeker…oké 50% dan…niet overdrijven…
Ben wél 100% overtuigd dat het Peter Breedveld niét aan klasse ontbreekt. Maar ik ga d’r géén stokpaardje van maken…
Overigens eens met EVH en link van TRS…
Waar ik aan twijfel is mijn (vroegere) overtuiging dat het gezond is om te twijfelen aan je eigen mening, open te staan voor andermans mening en mijn mening te veranderen.
Maar daardoor ben ik een “discussie-lezer”, een “lurker”, ik draag niks bij aan een discussie omdat mij een vaste overtuiging over ieder onderwerp ontbreekt.
…behalve de overtuiging dat mijn twijfel over zaken in het algemeen gegrond is, maar daar twijfel ik nu dus ook aan!… zucht…
@Manolo,
Ik heb gemerkt dat wanneer je deelneemt dat de eigen gedachten dieper gaan. Het is een soort zoektocht op die manier, je gaat dan regelmatig eens echt wat uitzoeken of het wel klopt wat je denkt te weten. Je mening hoeft ook niet vast of compleet te zijn. Er zijn natuurlijk stijlverschillen sommige poneren steeds met grote stelligheid anderen doen het vragenderwijs. Sommige mensen zijn meer bezig met dialectiek, inconsistentie aantonen in andermans betoog, maar dan weer zelf niet een positie innemend. Soms zit groepsdenken ook in de weg. Hokjesdenken is ook mooie, iemand inschatten en dan daaraan een heel spectrum van veronderstelde overtuigingen koppelen. Het is soms heerlijk om de verwarring te zien wanneer dat dan niet blijkt te kloppen.
Bloggen en reageren is niet voor bange mensen! Nou ja niet al te bange mensen ;)
@MP Begrijp me goed, IRL ga ik een goede discussie niet uit de weg.
Maar op een blog is het anders: de stelligheid waarop sommige reaguurders en bloggers hun meningen verkondigen en de manier waarop zij “de strijd met elkaar aangaan”, vind ik bijna verslavend om te lezen (F5!). Een stukje op een weblog is een vaak een Column2.0.
Heel vermakelijk dus, maar voor mij niet een uitnodiging om me erin te mengen. De anonimiteit zorgt ervoor dat reaguurders anderen negeren, of afblaffen, of op een flauwe manier retorica bedrijven (al valt dat bij Sargasso heel erg mee).
Ik ben wel tevreden met een meelezen en linkjes afstruinen die her en der aangeboden worden. En als ik het gevoel heb dat ik wat kan toevoegen dan doe ik wel mijn duit in het zakje :)
@Manolo,
Prima duit :)
@MP
¡Gracias!
Ik denk niet dat ik een geloofsartikel kan verzinnen dat ik in ere houd en waaraan ik nooit getwijfeld heb.
Op het moment twijfel ik erg aan mijn lang gekoesterde enthousiasme voor het fenomeen weblog. Het medium lijkt toch te flitsend en kortregelig om diepgravend te kunnen zijn, en als je een paar favorieten hebt (Sargasso!) die je een beetje wilt bijhouden kost dat veel tijd. Dat bijhouden heeft soms iets weg van een verslaving (bang dat ik iets moois mis), maar vaak bekruipt me achteraf een gevoel van spijt: Had ik niet beter een hoofstuk uit een goed boek kunnen lezen dan een reeks posts op verschillende sites?
-“Er is rechtse politieke correctheid en er is een Rechtse Kerk, jazeker. Kritiekloze bewondering voor Ayaan Hirsi Ali is een geloofsartikel van die kerk. De argumenten wegwuiven van mensen die waarschuwen tegen het broeikaseffect is rechtse politieke correctheid.”-
Hangt e.e.a. niet van de gegeven argumenten af? Uiteraard bestaat er ook rechtse politieke correctheid en een rechtse kerk. Dat wel. Gaat dit voor FN op? Gezien het huidige gerollebol, en ook wel in het verleden, is er daar geen sprake van alle neuzen in een correcte richting.
Kan iemand me zeggen wat mijn stokpaardjes zijn?
Ben terug gegaan van de tien geboden naar een stuk of 7 en heb er zelf 1 tje aan toegevoegd.
Michiel Mans: Linkse kerk en links politiek correct zijn ook groepen die door elkaar lopen. Dat kan bij de rechtse kerk en rechts politiek correct toch ook zo zijn. Maar een probleem ontstaat als “de Kerk” met haar dogma’s de boventoon gaat voeren in de discussie.
Uit de discussie aldaar.
Vervang islam door klimaat en je hebt de twee kampen momenteel die niet in nuances kunnen denken.
Het overkomt me regelmatig dat ik door argumentatie van andere mensen toegeef, dat ze wel eens gelijk konden hebben.
Als na wat checkwerk en onderzoek blijkt dat ik inderdaad vind dat zij gelijk hebben, stel ik mijn mening gewoon bij, en meestal laat ik het degene die de argumenten inbracht dat ook even weten.
Zo heb ik mijn inzichten op het gebied van erfelijke ziekten aangepast.
Het overkwam me ook bij windmolens, vrije meningsuiting, opvoeding, en vrij recent nog: klimatologische veranderingen (nee, nee, niet Al Gore, maar het boek “De Menselijke Maat” van Samuel Kroonenberg).
De grootste omwenteling vond echter plaats rond mijn twintigste.
Toen kwam ik met schade en schande te weten, wat het marxisme eigenlijk in de praktijk inhield.
Tot dan toe was ik actief geweest binnen de CPN, waar ik veel tijd, inzet en energie aan besteedde, omdat ik er in geloofde.
Dat geloof was tot mij gekomen binnen het zeer “rode” gezin waarin ik opgroeide.
Maar mijn geloof kreeg deuk na deuk, toen ik de politieke praktijk achter de schermen leerde kennen.
Een ernstig gesprek met een zeer sociaalvoelende leraar van de middelbare school waarop ik gezeten had, deed me echter volkomen op mijn grondvesten schudden.
Zijn inzichten deden alle fragmenten die ik inmiddels had opgepikt, genadeloos op hun plek vallen.
Het beeld dat daardoor zichtbaar werd was desastreus.
De marxistische gewoonte om iemand die er anders over denkt dan jij op mechanische wijze het woord “fascist” toe te voegen en verder in de overtuiging van mijn eigen gelijk door te gaan, kon ik bij deze eerbiedwaardige man vergeten: hij was joods en overlevende van de concentratiekampen.
En bovendien hield ik zielsveel van hem.
Zoals ik al zei ben ik dan de persoon die gaat “checken”: ik ging lezen, lezen lezen.
Dat leidde ertoe, dat ik een katharsis onderging en moest toegeven, dat mijn gehele wereldvisie tot dan toe op een virulent soort slachtofferbewustzijn gebaseerd was geweest: het moderne marxisme.
En dat dit op de lange termijn maar zeer zelden enig goed had gedaan.
Dat was knap pittig, dat kan ik je vertellen.
Niet alleen vanwege de interne strijd die het kostte, maar ook door de gevolgen in mijn sociale omgeving.
Ik ging terug naar mijn goede oude leraar, en vergoot hete tranen.
Ik voelde me bestolen van iets waarin in geloofde, ook een beetje door hem.
Wederom was hij het, die het licht in mijn hoofd deed aangaan.
Hij vroeg waarin ik geloofd had, dan.
Ik antwoordde: in goedheid en rechtvaardigheid.
Hij zei: nu je weet dat de weg die je volgde weinig met goedheid en rechtvaardigheid van doen had, ben je nu dan ook opgehouden met in goedheid en rechtvaardigheid te geloven?
Ik antwoorde: nee, zeker niet.
Hij vroeg: wat heb je verloren dan?
Ik antwoordde: een illusie.
En in mijn hoofd scheen opeens de zon.
Ik zal hem er eeuwig dankbaar voor blijven.
Oh: en ook heb ik het idee dat alle moslims verantwoordelijk zijn voor wat er heden ten dage binnen de islam gebeurd laten vallen.
Dit door een gesprek met een Somalische vriendin.
Zij deed me beseffen, dat de gelijkstelling tussen “moslims”en “islam”een blinde vlek is van mensen die geboren en getogen zijn binnen een democratie.
In een democratie is het beleid van de leidinggevenden (enigszins) gelijk te stellen aan de wil van de bevolking.
Maar in totalitaire en/of theocratische structuren zoals islam en marxisme, is het beleid slechts een weergave van de belangen/behoeften van de elites.
En die staan gewoonlijk juist haaks op de belangen/behoefen van de bevolking die zij eronder houden.
Ook een inzicht van jewelste.
Want ik besefte dat ik mijn mijn “stokpaardje” over verantwoordelijkheid, veel mensen onrecht had aangedaan.
@Elke: In absoluten denk ik niet, maar in wat je in 41 aanhaalt heb ik ook een stevige verschuiving doorgemaakt:
https://sargasso.nl/archief/2007/01/08/mijn-vrijheid-ayaan-hirsi-ali/
Ben nu 31 en al zeer vaak van mening veranderd. De grootste verschuiving is wel iets geweest zoals Elke (post nr 40) hierboven; dwz ouders lazen “de waarheid”; bijna mileukunde wezen studeren. Lang daarna een tijdje abbonee op de Economist geweest en toch een heel stuk “rechtser” geworden (om het simpel te zeggen) en dus op tal van punten van mening veranderd.
Van recenter datum van mening veranderd over twee partijen stelsel (was niet, toen een tijdje wel, nu weer niet). Ik was voor de inval in Irak maar denk nu dat het op de verkeerde gronden is gebeurd (goed onderzoek op dat gebied in de USA) en dat de operatie verkeerd is uitgevoerd. Ik twijfel op het ogenblijk over markwerking vs overheids struring in de zorg en het openbaarvervoer, (alhoewel dat ook over de ‘hoe’ ipv de ‘of’ gaat).
En, Steeph, hoe bevalt het, deze bijdrage van iemand van de “Rechtse Kerk”, die “niet in nuances kan denken”?
Want ik was het, die op Frontaal Naakt schreef dat de mensheid aan de vooravond van de grootste vernietigingsronde tot nu toe staat.
By the way, over je stelling van die “twee kampen, klimaat en islam/marxisme, die recht tegenover elkaar staan”: mijn mening als “Rechtse-Kerker-die-niet-in-nuances-kan-denken” (jouw typering), is dat milieu en klimaat zeer belangrijke zaken zijn, van urgent levensbelang zelfs.
Maar ik weiger om te accepteren, dat een politieke ideologie een onderwerp claimt dat iedereen aangaat en bijna alle gewone mensen wel erg belangrijk vinden.
Het platte, suikerzoete politieke propagandisme dat anno Domini voor zorg om de planeet wordt aangezien, acht ik dan ook eerder schadelijk dan heilzaam.
Hoe nu, Steeph?
Hoe past deze Rechtse Kerker die niet in nuances kan denken, die notabene actief is op het gebied van milieu-innovatie, in je stokpaardjes?
@Elke: Selectief quoten is altijd riskant. Ik zocht bij Peter een stevig ongenuanceerde uitspraak zonder verder de hele discussie door te lopen.
Met opzet geen naam genoemd (zag wel dat jij het was).
Just to make a point. Sorry dat ik je daar mee tekort heb gedaan.
Neemt niet weg dat ik wel denk dat, op onderwerpen, er zoiets is als een “rechtse kerk”.
Maar de wereld als geheel is veel genuanceerder. Zoiets viel mij ook weer op bij het bezoeken van het VVD congres in het najaar. De discussie over alternatieve energie en de zorgen over het milieu was ook daar aanwezig. Vond alleen niet voldoend weerklank in het programma.
Dus ik ben niet verbaast als iemand zich niet laat binden aan de stereotypes.
Echter, voor voortgang in discussies op individuele onderwerpen zou het wel fijn zijn als mensen wat minder absolute standpunten in nemen. En dat is iets waar Peter volgens mij ook tegen ageert. Maar meer misschien nog het fenomeen dat alle problemen tot 1 onderwerp herleidt worden.
Welkom trouwens bij de discussies alhier. Meer verschillende meningen maken het alleen maar interessanter.
Ja Steeph, er is iets zoals een Rechtse Kerk, meconfirm en het smaakt me niet zo.
Ik zie mezelf allerminst als rechts, maar als een apostaat van het marxisme, iemand die vurig verlangt naar de oorspronkelijke oergedachte achter het socialisme, dat in feite niets anders is dan een goed functionerende democratie, waarin alle lagen van de bevolking en alle individuen een gelijke stem hebben in het landsbestuur.
Je weet wel, de oersocialisten die het kreperende fabrieksarbeidersvolk in de steden van de Industriele Revolutie bekeken, en van hun stokpaardjes dat God het vast zo gewild had af durfden te stappen.
Maar jouw ideeen over die Rechtse Kerk blijken toch wel stevig ongenuanceerd te zijn.
Want ondanks je ervaringen op dat VVD-congres, kom je met die in mijn ogen buitengewoon ongenuanceerde en onheus sterotyperende stelling over de “twee kampen die niet genuanceerd kunnen denken”, het klimaatkamp en het rechts/anti-islamkamp (zoals ik het maar even probeer samen te vatten).
En wat meer is: je ziet mij als een treffend voorbeeld ervan, getuige je quote.
Dat je ervaringen op het VVD-congres kennelijk geen weerslag hebben gehad op je stokpaardjes, kun je opmaken uit de gevolgen van je quote.
Dacht je even de ergste, meest ongenuanceerde van het stel “rechtse Kerkers die niet in nuances kunnen denken” te pakken te hebben; blijkt het iemand te zijn die liefde voelt voor het oorspronkelijke socialisme dat “de arrebeier” gewoon een stem wou geven zonder een wereldmacht te worden, en iemand die Somalische vriendinnen heeft, die haar mening zomaar bij kan stellen en het doet ook, en die nog actief is op het gebied van milieu ook.
Ik kan het nog wel even erger voor je maken: ik ben ook nog actief in BVML-huizen, doe wat werk voor de Cherokee Nation, eet biologische groenten, gebruik geen gif in mijn tuin, ben door voeren en behuizing bieden met overleg een soort fokker van tuinvogels en egels, en heb een bedrijfje gehad in plantaardige cosmetica, grotendeels biologisch (op moeten geven wegens ziekte en teveel Brusselse regeltjes).
Koppel je daar nog consequenties aan?
Of handhaaf je je in mijn ogen ongenuanceerde stelling over de twee kampen die niet in nuances kunnen denken?
@Elke: werk houdt mij even af van uitgebreid antwoorden. Maar ik wil in ieder geval aangeven dat, mede na wat meer lezen, ik je niet tot een kerk reken.
Voor voorbeelden van mensen die daar wel toe horen, leze de discussie alhier:
http://ayaanhirsiali.web-log.nl/ayaanhirsiali/2007/01/mijn_vrijheid_a.html
Maar misschien is “rechtse kerk” wel net zo’n stom, beperkend begrip als “linkse kerk” en kan ik voortaan beter spreken van de “anti-islam kerk” waar ik mensen onder schaar die alle huidige maatschappelijke problemen herleiden tot een enkele bevolkingsgroep.
En voordat ik echt ff afhaak een Loesje van deze week:
“Vooroordelen, de werkelijkheid is meestal leuker”
Zowel linkse als rechtse kerk zijn algemeniserende begrippen, die uitstekend beeldend kunnen werken.
Het gaat pas fout, als deze algemeniserende termen worden toegepast op individuen, met name wanneer dat gebeurt met een (ver)oordelende intentie.
Je bezwaren tegen de opvatting dat moslims verantwoordelijk te houden zijn voor alle huidige maatschappelijke problemen, deel ik volkomen.
Dat getuigt namelijk van een blatant slachtofferbewustzijn.
En daar ben ik geen aanhanger, noch een consument van.
Binnen die “Rechtse Kerk”-dogma’s kom je het echter nogal eens tegen (PVV?).
Net zoals je binnen die “Linkse Kerk”-dogma’s tegen komt, dat het “allemaal de schuld” is van de racistische Westerling en zijn verderfelijke kapitalistische systeem (SP?).
Onder de gelovigen van beide kerken tref je natuurlijk weer individuen aan, die allemaal hun eigen opvatting over die dogma’s hebben; de één nog radicaler dan het dogma zelf, en de ander weer milder.
Wel eens tegen AFA’s aangelopen?
Dat is geen Linkse Kerk meer: dat is Linkse Heilige Oorlog.
In veel gevallen zelfs agressiever, groter in aantal en gewelddadiger dan bijv. de (m.i. ook heel enge) marcheerders van de NVU waar ze zich tegen verzetten.
De problematiek met het islamitische bevolkingsdeel lijkt me een kruising tussen het beleid dat jarenlang door Nederland en Europa is gevoerd, en het slecht bij de pluriforme Westerse gemeenschappen aansluitende tribalisme/monoculturalisme die forse delen van de islamitische immigranten er op na houden.
Deze benadering biedt de nodige aanknopingspunten voor structurele verbetering van de situatie.
En daar gaat het toch om zou je zeggen.
Maar voor iemand die een manier zoekt, om de schuld af te schuiven op “de ander”, en daarom een niets-doen te rechtvaardigen, zal deze benadering wel niet leuk zijn.
Helaas maken zowel het islamitische bevolkingsdeel (in algemene zin bedoeld), als de Linkse en Rechtse Kerk zich schuldig aan die schuldafschuiverij.
Deze drie vormen samen het slachtofferbwustzijnssyteem van Victim, Rescuer (ridders op witte paard, tevens scherprechters), en Boef.
De Linkse Kerk als Redder, het islamitische bevolkingsdeel als Slachtoffer en de Rechtse Kerk als Boef.
Zij houden hun eigen en elkaars slachtoffergedrag (schuldafschuiverij) in stand.
Ik ben dus niet zo optimistisch.
@elke: dat laatste voorbeeld met die slachtofferdriehoek is natuurlijk sterk afhankelijk van het perspectief :-)
Vanuit de PVV gezien: De Rechtse kerk als redder, de “gewone man” als slachtoffer en het islamitische volksdeel als boef (en de linkse kerk want die heeft de huidige status quo veroorzaakt immers).
Semi on topic een verwijzing naar een interessant stuk:
http://www.guardian.co.uk/commentisfree/story/0,,2034042,00.html