Harry Belafonte in de rol van domme August met af en toe de mimiek van Stan Laurel. En de stem van Odetta, als Liza, met haar ingehouden ergernis over die sul. De muzikale begeleiding bestaat uit eenvoudig, herhaald gitaargetokkel.
En ja, het is een kinderliedje, want er is ook een SesameStreet uitvoering van (waarin Liza aanmerkelijk minder geduld heeft dan Odetta) en nee, het lijkt alleen maar een kinderliedje, want ik ben af en toe ook wel ‘ns op zulke complexe, samenhangende problematiek gestuit waarin alles tegen mij leek te werken en adviezen open deuren waren.
Maar wat is dat, wat Henry in het begin aan Liza vraagt:’Tell me something, why can’t a mouse eat a streatcar?’ Liza antwoordt: ‘We shall have none of that foolishness.’
Closing Time zocht het voor u uit. Het blijkt te slaan op een regel uit een soort nonsens song van Woody Guthrie, Why, O Why, waarin vragen worden beantwoord met rare dooddoeners.
Why can’t a mouse eat a streetcar?
Why, oh why, oh why? ‘
Cause a mouse’s stomach could never get big enough to hold a streetcar.
Goodbye goodbye goodbye.