Ik beken: in mijn jonge jaren keek ik af en toe wel eens in muziekkrant Oor. De allerlaatste keer weet ik nog goed: het zal ergens begin jaren 90 geweest zijn. De verstandhouding was al niet geweldig, maar toen presteerde dit blad het om in jubelende euforie te verkeren over de zoveelenzoveelste bloedeloze poging van Bob Dylan om andermaal plagiaat op zichzelf te plegen, terwijl ondertussen een of ander fluttig brultoeterbandje zoals de Heideroosjes of iets in die geest goed genoeg bevonden werd om op de voorpagina te prijken.
Op pagina 84 in de rechteronderhoek werd in een recensie van nauwelijks 8 regels de muziek hieronder afgeserveerd als prut. Het was het moment dat ik mij realiseerde dat het blad Oor mij werkelijk helemaal niets te bieden had, nooit zal hebben ook, en dat onze wegen definitief zouden moeten scheiden. Oh ja, en dat de wereld hoogst onrechtvaardig was.
Nu, 20 jaar later, kent nog geen hond het, en heeft het nummer op Youtube 518 views. De wereld blijft onrechtvaardig, maar gelukkig is er Pol met Megawegadga.
Reacties (8)
Volgens draaide Luc Janssen dat wel ooit. De naam genoteerd en jaren later heb ik die cd ooit nog eens via marktplaats of zo gekocht. Misschien twee keer gedraaid. Maar niet weggedaan. Ik zal hem nog eens aanslingeren.
Oor had bij mij afgedaan toen ze de hele house/dance/technoscene afschreven en met hun reviewkeuzes lieten zien dat ze alleen muziek konden bespreken die gemaakt was met Echte Instrumenten zoals de Gitaar, de BasGitaar en de Drums. En natuurlijk betekenisvolle teksten.
En voor alle het ‘zware metalen’-werk had je de Aardschok, dus dat hoefden ze gelukkig ook niet te doen.
Ik las destijds het Vlaamse Gonzo Circus die gelukkig wel een inspirerende recensie publiceerden. Ik heb de CD grijs gedraaid en de kartonnen digipack bestaat inmiddels uit 2 delen.
Grappig, altijd gedacht dat ik de enige was die van hun bestaan af wist.
@3: Gonzo Circus bestaat nog steeds. Ben er zelf ook op geabonneerd.
Grml niets mis met de Heideroosjes, maar ook dat was niets volgens Oor. Kan me er niets bij voorstellen iig. Neen, alleen elitaire softpop bij voorkeur uit een of ander obscuur Belgisch dorp was goed genoeg voor Oor.
Oor was voor mij meer een benchmark wat ik in elk geval niet hoefde te halen, namelijk vrijwel alles wat ze geweldig vonden.
Iedereen die Dylan afserveert +10.
Verder aardige clip en dank want mij totaal onbekend. Maar dat dit geen grote hit is geweest of zal zijn moet toch ook duidelijk zijn: wellicht leuk voor de dansvloer met wat middeltjes maar om echt naar te luisteren toch te complex voor mainstream.
toch wel een toffe cd – bedankt voor het helpen herinneren
en die Wat draait de OOR redactie-playlist op Spotify is ook best okee.