Deze clip deed me sterk denken, voerde me me terug naar mijn jeugdjaren, waarin we voor de plaatslijke Wereldwinkel, waarin ik toen elke zaterdag vrijwilligde, enfin, die Wereldwinkel dus, daar ging het financieel niet helemaal jofel mee: de verkoop liep niet hard, en er waren niet veel klanten en de subsidie was niet toereikend. Dus. Toen bedachten we op een vergadering: laten we een benefietavond houden in het poppodium, dat iets verderop in de straat zat. Iedereen kende wel iemand die in een bandje speelde, blues, punk, net begonnen of al gevorderd. We hadden al gauw vijf bandjes die toegezegd hadden. Beetje reclame maken, en de recette zou dan ten gunste van de WereldWinkel zijn.
Op de benefietavond zelf was de opkomst van publiek redelijk. En de bandjes speelden enthousiast. Ook de punkband. Ook de punkband waarvan de zanger op een gegeven moment het podium al zingend verliet, naar het WereldWinkel kraampje liep, met daarop de pakken Angola koffie, buttons (Dodewaard, Atoomenergie, nee bedankt), de folders en brochures- en hij trapte het hele stalletje met zijn Dr. Martens tegen de vlakte. De zanger, hij bleef in character, punk. Net als op deze bruiloft dus.
Gaaf.
Reacties (1)
Deze clip deed me sterk denken, voerde me me terug naar mijn jeugdjaren, waarin we voor de plaatslijke Wereldwinkel, waarin ik toen elke zaterdag vrijwilligde, enfin, die Wereldwinkel dus, daar ging het financieel niet helemaal jofel mee: de verkoop liep niet hard, en er waren niet veel klanten en de subsidie was niet toereikend. Dus. Toen bedachten we op een vergadering: laten we een benefietavond houden in het poppodium, dat iets verderop in de straat zat. Iedereen kende wel iemand die in een bandje speelde, blues, punk, net begonnen of al gevorderd. We hadden al gauw vijf bandjes die toegezegd hadden. Beetje reclame maken, en de recette zou dan ten gunste van de WereldWinkel zijn.
Op de benefietavond zelf was de opkomst van publiek redelijk. En de bandjes speelden enthousiast. Ook de punkband. Ook de punkband waarvan de zanger op een gegeven moment het podium al zingend verliet, naar het WereldWinkel kraampje liep, met daarop de pakken Angola koffie, buttons (Dodewaard, Atoomenergie, nee bedankt), de folders en brochures- en hij trapte het hele stalletje met zijn Dr. Martens tegen de vlakte. De zanger, hij bleef in character, punk. Net als op deze bruiloft dus.
Gaaf.