We gaan weer naar een feodaal veiligheidssysteem
Alleen dan met digitale middelen
Waar de boerkadraagster haar toevlucht neemt tot een andere tijd, vlucht de smartphoner in een andere ruimte - met dit extra verschil: smartphoners zijn blind, doofstom en in onnoemlijk grotere getale. Een klaagzang. Toen ik vorige maand een lange wandeling maakte door de Belgische Ardennen, passeerde ik op een goed moment een Hollands echtpaar. Beleefd groetten we elkaar. Vijftien meter achter ze aan hobbelden twee jonge meisjes, diep weggedoken in hun pings en whatsapps. Toen ze mij passeerden keken ze niet op, hoorden mij niet, liepen door alsof ik een geest was. Ik keek hen na tot ver achter de heuvels, tot ze uit m'n blikveld verdwenen. Niet eenmaal week hun gezicht af van de machine, laat staan dat ze hun ogen de kost gaven, terwijl de natuur zich geweldig uitsloofde; coniferen en vliegenzwammen waartussen de nevel als een bruidsjurk hing, achter de horizon een goudoranje gloed; al dit moois ontging hen schielijk. Wat hebben ze bij thuiskomst te vertellen? Welke herinneringen bewaren ze aan de Ardennen? Het hoge woord moet er uit: de blik dreigt uit te sterven.
Alleen dan met digitale middelen
Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.
OPINIE - Het roer moet om bij Justitie, riep PvdA recent in de Volkskrant. Maar veel van wat de PvdA wil gaan doen, wordt allang gedaan.
Zoals met alles in de geschiedenis, gaat ook het verloop van het strafrecht met een golfbeweging, op en neer. En weer op. En dan weer neer. Van de roep om meer! strenger! harder! straffen, naar het geluid dat recent de voorpagina van de Volkskrant sierde. Twee glunderende politici die gebroederlijk hun plannetjes uiteenzetten. Op een van de twee heren heb ik zelfs gestemd: een Rotterdams Meisje dat kiest voor een Amsterdamse Marokkaan. Ik vond het wel een goed verhaal. Maar hun verhaal ga ik toch een beetje criminologisch toelichten.
Het plan van de omstreden minimumstraffen gaat van tafel in Rutte II. Rechter en PvdA-Kamerlid Jeroen Recourt verwoordt het als volgt: ‘De minimum straffen waren een motie van wantrouwen aan de rechterlijke macht.’ De minimumstraf hield in het kort in dat iemand die binnen tien jaar opnieuw met een ernstig gewelds-, levens- of zedenmisdrijf de fout ingaat, minimaal de helft van de wettelijke maximumstraf uit moet zitten. In het nieuwe voorstel hebben ze er minimale strafeisen voor de officier van justitie van gemaakt. Een wassen neus pur sang, want de rechter mag dus gewoon op blijven leggen wat ‘ie wil. Prima, maar met zulke schijnoplossingen wek je de indruk dat er mogelijk echt iets verandert.
COLUMN - Het EPD komt er toch, in private handen. De zorgverzekeraars krijgen al onze persoonlijke gegevens in handen.
Eind maart 2011 schoot de Eerste Kamer het landelijk elektronisch patiëntendossier af. De senaat was zo ongerust over de gebrekkige veiligheid plus de brakke privacybescherming van het EPD, dat ze invoering ervan uiteindelijk afwees. ‘Ach,’ dacht minister Edith Schippers, ‘als de overheid het niet mag doen, doen we het toch privaat?’
In november 2011 riep Schippers de zorgsector per brandbrief op om de handen ineen te slaan, en een maand later gaf ze Zorgverzekeraars Nederland 2,2 miljoen euro om het EPD zelf verder te ontwikkelen.
Zo legde Schippers het beheer van het landelijke EPD in handen van de private sector. Elke parlementaire controle of inspraak voor burgers in de vraag hoe het EPD zich nu ontwikkelt, is nu van tafel: het bedrijfsleven beslist zelfstandig over het EPD. Los van dat principiële democratische probleem, is er nog de kwestie van de kat op het spek binden. Patiëntengegevens onder de solitaire hoede van zorgverzekeraars brengen, is nogal discutabel. Juist verzekeraars willen graag weten welke klanten profijtelijk zijn en welke niet, welke klanten een ingreep of een medicijn ‘verdienen’ en wie mogelijk niet. Verzekeraars willen immers geen zorg bieden, maar winst maken.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Ondernemer financierde ook campagne staatssecretaris Frans Weekers, eveneens VVD.
OPINIE - Minister Opstelten wil verdachten met het zogenoemde decryptiebevel kunnen dwingen hun computer te ontsleutelen. Expert Jaap Henk Hoepman pleit ervoor dat de informatie dan niet als bewijs wordt gebruikt.
Een nieuw plan van minister Opstelten: verdachten van ernstige misdrijven worden verplicht mee te werken aan het openen van versleutelde bestanden op hun computer. Bestrijden van kinderporno is de aanleiding, en het doel van de maatregel is om verdere schade en misbruik te voorkomen (denk aan de zaak Dutroux) en om slachtoffers zo snel mogelijk van bijstand te kunnen voorzien.
De minister heeft onderzoek laten doen naar de vraag in hoeverre dit voorstel ingaat tegen het nemo-tenetur beginsel dat stelt dat een verdachte niet mee hoeft te werken aan zijn eigen veroordeling. Dit onderzoek is uitgevoerd door Bert-Jaap Koops van het TILT. In het onderzoek worden drie mogelijke uitwerkingen beschreven.A) Een decryptieregeling conform de regeling van het verhoor. Dit komt neer op de mogelijkheid om een verdachte te verzoeken om een bestand te ontsleutelen. De verdachte mag het verzoek weigeren, maar dat kan opgevat worden als aanvullend bewijs van betrokkenheid bij het misdrijf en/of leiden tot een hogere straf.
B) Een decryptiebevel met bewijsuitsluiting. De verdachte moet de bestanden ontsleutelen. Echter, de daarmee verkregen informatie mag niet als bewijs in de zaak tegen de verdachte worden gebruikt. Ook afgeleid bewijs mag niet gebruikt worden (dit volgens de “leer van de verboden vruchten”: als de boom vergiftigd is, mogen de vruchten ervan ook niet worden gegeten). In tegenstelling tot Koops noemt de minister hier expliciet de mogelijkheid om weigering van het bevel strafbaar te stellen.
ANALYSE - In grote delen van de wereld zijn de militaire uitgaven de laatste jaren gedaald. Maar wacht nog even met juichen.
Op het eerste gezicht lijkt in 2011 een nieuw hoogtepunt in de militaire bonanza die de wereld al tien jaar onveiliger maakt. Wederom zijn de wereldwijde uitgaven aan wapens en legers gestegen (1.699.751.000.000 dollar). Maar als we rekening houden met valutaschommelingen zijn voor het eerst sinds eind jaren negentig de militaire uitgaven gedaald.
Veel is het niet (nou ja, voor dat geld heb je in Nederland geen vergrijzingsprobleem meer).
In 2010 besteedden alle landen 1.611.849 miljoen dollar aan militaire zaken.
In 2011 (dus gecorrigeerd) besteedden alle landen 1.598.504 miljoen dollar.
Het zijn vooral de Westerse landen die beknibbelen op hun krijgsmacht.
Zelfs de Verenigde Staten besteedden in 2011 minder aan hun krijgsmacht dan het jaar ervoor en dat mag gerust een trendbreuk worden genoemd. Ongetwijfeld dat de de-escalatie in Afghanistan en Irak er mee van doen hebben. Het kan ook zijn dat het een kwestie is van schuiven met potjes: zowel Irak als Afghanistan laten een flinke stijging van de militaire uitgaven zien.
Er zijn echter ook veel landen die juist meer uitgeven. Grote spendeerders zijn China, Rusland en vrijwel alle Afrikaanse landen.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Ach, verbaast het nog?
Nu steeds meer machines semi-automatisch opereren, roept dat nieuwe vragen op over moraliteit. Een kort, interessant stuk in The New Yorker.