Rotterdam CS

Ik zou zo verschrikkelijk graag eens iets aardigs willen schrijven over het – zoals ik me werkelijk kan herinneren – ooit prachtige voormalige rijksspoorwegbedrijf. Soms gaan op de rails de zaken namelijk nog altijd gewoon goed en ik heb ook wel eens iets aardigs kunnen vertellen. Als zich een gelegenheid voordoet, zal ik dat zeker nog eens doen, bijvoorbeeld als in de nieuwe dubbeldektreinstellen inderdaad een duidelijk onderscheid komt tussen werkplekken en gezelligheidsplekken. Even leek het erop dat ik vandaag al iets leuks zou kunnen melden. Ik moest gisteren namelijk in Rotterdam zijn en verheugde me op het nieuwe station, dat ik in de afgelopen jaren heb zien veranderen. Het leek mooi te worden.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Mickey_Liaw (cc)

Peuter

COLUMN - Ik heb wel eens eerder geblogd over een tweejarig meisje in mijn omgeving, de dochter van een goede vriendin. Ik zal ze eens in de maand zien en zo zie ik hoe het kind met sprongen vooruitgaat. Het blijft me verbazen dat zo’n kleine uk al een volledig mens is, iemand die kan denken, communiceren, vragen kan stellen, zelfs als ze die nog niet zo snel kan uitspreken als een volwassene.

Zondag kreeg ik een sms’je van haar moeder, die even was neergestreken in de Brakke Grond, waar ik regelmatig zit. Toen ze na de lunch weer verder was gegaan, had het meisje gevraagd “Jona is weg hè”. Ze heeft me daar één of twee keer gezien, niet vaker, maar had dus onthouden dat ik daar wel eens kom.

Ik ging zondagavond nog even op IJburg bij de dames langs. Het meisje was wat verlegen, zoals ze steeds is als er gasten in haar huis komen, maar al snel lagen we op de grond om van plaatjes van auto’s de kleuren aan te wijzen en vervolgens de kleuren van de koplampen te identificeren. Daarna deden we een puzzel en toen de moeder en ik even kletsten, haalde ze een gigantisch knuffeldier tevoorschijn.

Foto: copyright ok. Gecheckt 09-02-2022

Van die dingen | Bikinitijd

COLUMN - Het is bikinitijd. Nee, nog niet om erin rond te lopen, maar het is wel tijd voor de voorbereidingen. Over een paar maanden mogen we weer en iedere winter kweek ik een speklaag op de verkeerde plaatsen. Dat moet eraf.

Zodra het woord lijnen valt, heb ik direct 24 uur per dag honger. De hele dag. Heel erge honger. En kom niet aan met dat je dat trek moet noemen omdat alleen mensen in Afrika honger hebben, ik kan wat hongergevoel betreft goed concurreren met ieder willekeurig Afrikaans kind met een bakje rijst in de handen. Alleen zie ik er uit als een iets te goed doorvoed Europees Prinsesje, maar het gaat even over de term honger, hè jongens. Dat is wat telt!

Had ik maar trek in wortelen en avocado’s, in rode bietjes en magere kipfiletjes. Maar nee hoor, uiteraard geen zin in gezond eten, nee, in vette hap. Chips, chocolade, koeken van de ergste soort, kaas, losse plakken salami zo uit de verpakking, ovenschotels, bakken ijs, het maakt geen donder uit, als er maar veel, heel veel calorieën inzitten.

Wat is dat toch?! Zodra ik iets niet meer mag, wil ik het juist. Drank, nicotine, eten, vroeger ook nog mannen. Moest ik er af blijven (meestal door mezelf opgelegd uit zelfbescherming, inclusief de mannen), dan werd het verlangen alleen maar groter. Obsessief groter. Ik-kan-nergens-anders-meer-aan-denken groter. Om te janken. Dus dit jaar gaan we het eens eventjes helemaal anders doen. Die bikini gaat eruit. Het corrigerende badpak trouwens ook. Dat verplaatst de speklaag alleen maar. We gaan met de hele familie op cultuurvakantie naar IJsland!

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Common Core: hoe de VS kinderen klaarstoomt voor de economische machine

DOCUMENTAIRE - In de VS is door een relatief kleine groep mensen bepaald dat er een gemeenschappelijke toets moet komen waaraan alle kinderen in High School moeten voldoen. 48 staten hebben dit geadopteerd. De wijze waarop dit is gebeurd en de onderbouwing van dit principe geeft te denken. Het draagt de naam Common Core State Standards Initiative.

Het lijkt erop dat het onderwijssysteem dommer gemaakt wordt vooral om zo systematisch kinderen af te leveren die goed kunnen meedraaien in de economische productiemachine. De discussie daarover komt nauwelijks op gang aan de overkant van de plas. Vandaar het initiatief “Building the machine”.

En ja, de discussie hier in Nederland over vroegtijdig, vaak en gestandaardiseerd testen van kinderen op de basisschool heeft veel overeenkomsten. Neem even de tijd dus.

Is it the government’s right to teach the child what the government thinks the child should know? Or is it my child and I should have some say in it?

Tieners reageren op Nirvana

Van wanneer is deze muziek precies? Van vroeger…

When music video’s used to be normal. There’s nobody stripping in this song.

Treffend commentaar.

On a personal note, Nirvana was de allereerste eigentijdse muziek die ik écht wat vond voorstellen. Daaruit valt ongetwijfeld af te leiden hoe oud ik ongeveer ben…

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Vorige Volgende