Hoewel de verkiezingen nog komen is sinds enige dagen het grootste deel van de uitslag al bekend. Dat is nieuws. En aangezien nog niemand dat nieuws bracht doet Sargasso het. Hieronder vindt u de 100 kamerleden, die we feliciteren met hun (nieuwe) zetel!
Het geval is dat sinds enige dagen de kandidatenlijsten van alle partijen definitief zijn. Natuurlijk, de peilingen bewegen nog, niet alle kiezers zijn al afgedaald. Maar de echte campagne duurt slechts 17 dagen. Althans volgens Mark Rutte, die het VVD-congres op 25 augustus als start heeft gebombardeerd. Tot die tijd gebeurt er weinig en na die tijd ook, want massa is traag en in twee en een halve week zal het electoraat amper van haar plaats komen. Dus zonder risico kunnen we zeggen dat de partijen tweederde van hun recent gepeilde zetels zullen binnenhalen. Dat betekent: 100 kamerleden die zeker zijn van blauw pluche.
Kamerleden, met nadruk geen volksvertegenwoordigers! Want dat we hieronder de namen van die 100 kamerleden kunnen noemen, heeft er alles mee te maken dat zij los van het aantal stemmen dat ze zelf krijgen, de Tweede Kamer ingaan. Slechts een enkel kamerlid zal op eigen kracht gekozen worden. Daar is een kwart van de kiesdeler voor nodig, wat in 2010 stond voor 15.694 stemmen. Slechts twee kamerleden verdrongen toen boven hen geplaatsten van de lijst: Sabine Uitslag en Pia Dijkstra. De overgrote meerderheid kwam de kamer binnen vanwege hun plek op de lijst.
Zo zal het weer gaan. Die 100 kamerleden zijn uitverkoren door partijcommissies die als een soort zwarte doosjes opereren. Je weet niet wat er binnen gebeurd, maar uiteindelijk komt er een lijst uit. Dat is bij de PVV overigens een blond doosje – het hoofd van Wilders. Bij de meeste partijen frunnikt het congres daarna nog een beetje aan zo’n lijst, met een enkele verandering tot gevolg. Voor wie het niet weet, partijcongressen bestaan uit die mensen waar je vlak voor de verkiezingen op straat omheen loopt, omdat ze je een flyer van hun partij in de hand proberen te drukken.
In dit proces, dat we partijpolitiek noemen, zijn in de afgelopen weken die 100 zetels verdeeld. Over de overige 50 mogen wij in september stemmen.
Desalniettemin willen we onderstaande kamerleden van harte feliciteren met hun (nieuwe) functie. Wij wensen u veel succes!
Eén kleine noot. Hoe u op de lijst bent gekomen, wij weten het niet, wij waren er niet bij en met democratie had het niets te maken. Dus noem uzelf geen volksvertegenwoordiger, u bent als functionaris van en door uw partij benoemd. Tenzij u op eigen kracht een kwart van de kiesdeler aan stemmen binnen haalt. Dan mag u zichzelf die eervollere benaming aanmeten. Want dat zou betekenen dat niet uw contacten binnen de partij u op het pluche hebben geholpen, maar volk dat op u gestemd heeft, omdat het blijkbaar door u vertegenwoordigd wil worden.
:::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::
Het eerste deel van de verkiezingsuitslag van 12 september 2012. De 100 mensen die op 13 september als Kamerlid verkozen zullen zijn:
VVD:
1. Mark Rutte 2. Edith Schippers 3. Stef Blok 4. Anouchka van Miltenburg 5. Fred Teeven 6. Jeanine Hennis-Plasschaert 7. Halbe Zijlstra 8. Frans Weekers 9. Mark Harbers 10. Tamara Venrooy-van Ark 11. Betty de Boer 12. Han ten Broeke 13. Cora van Nieuwenhuizen 14. Helma Neppérus 15. Ard van der Steur 16. Klaas Dijkhoff 17. Ton Elias 18. Anne Mulder 19. Mark Verheijen 20. Malik Azmani 21. Barbara Visser 22. Helma Lodders
SP:
1. Emile Roemer 2. Renske Leijten 3. Ronald van Raak 4. Harry van Bommel 5. Jan de Wit 6. Sadet Karabulut 7. Sharon Gesthuizen 8. Jasper van Dijk 9. Paul Ulenbelt 10. Henk van Gerven 11. Manja Smits 12. Paulus Jansen 13. Farshad Bashir 14. Nine Kooiman 15. Arnold Merkies 16. Eric Smaling 17. Michiel van Nispen 18. Tjitske Siderius 19. Leo de Kleijn
PvdA:
1. Diederik Samsom 2. Jetta Klijnsma 3. Ronald Plasterk 4. Tanja Jadnanansing 5. Jeroen Dijsselbloem 6. Mariëtte Hamer 7. Martijn van Dam 8. Frans Timmermans 9. Désirée Bonis 10. John Kerstens 11. Lutz Jacobi 12. Roos Vermeij 13. Henk Nijboer 14. Ahmed Marcouch
PVV:
1. Geert Wilders 2. Fleur Agema 3. Martin Bosma 4. Lilian Helder 5. Louis Bontes 6. Teun van Dijck 7. Sietse Fritsma 8. Barry Madlener 9. Joram van Klaveren 10. Harm Beertema 11. Dion Graus 12. Reinette Klever 13. Roland van Vliet 14. Raymond de Roon
D66:
1. Alexander Pechtold 2. Stientje Veldhoven-van der Meer 3. Wouter Koolmees 4. Kees Verhoeven 5. Vera Bergkamp 6. Gerard Schouw 7. Paul van Meenen 8. Steven Weyenberg 9. Pia Dijkstra 10. Magda Berndsen 11. Sjoerd Wiemer Sjoerdsma
CDA:
1. Sybrand Buma 2. Mona Keijzer 3. Sander de Rouwe 4. Raymond Knops 5. Michel Rog 6. Eddy van Hijum 7. Hanke Bruins Slot 8. Jaco Geurts
GroenLinks:
1. Jolande Sap 2. Bram van Ojik 3. Liesbeth van Tongeren 4. Jesse Klaver
ChristenUnie:
1. Arie Slob 2. Joël Voordewind 3. Carola Schouten 4. Gert-Jan Segers
SGP:
1. Kees van der Staaij 2. Elbert Dijkgraaf
PvdD:
1. Marianne Thieme 2. Esther Ouwehand
NB 100 zetels, alsvolgt verdeeld: 66% van de in de peilingwijzer (27-06-2012) gemeten zetels, waarbij de VVD een zeteltje premierbonus krijgt en de zetelvaste SGP gewoon 2 zetels krijgt toebedeeld. VVD (22), SP (19), PvdA (14), PVV (14), D66 (11), CDA (8), GL (4), CU (4), SGP (2), PvdD (2)
Foto flickr cc Maarten Dirkse
Reacties (13)
Dat partijen die lijsten samenstellen is een enorme service aan de kiezer. Die hoeft dan niet zelf al die potentiële Kamerleden te screenen op geschiktheid en ideologie. Dat is veel te veel werk voor de minimale invloed die je met je stem kan uitoefenen.
De schrijver is ook wel erg negatief over mensen die uit idealisme veel tijd en moeite steken in hun partijlidmaatschap.
‘Service aan de kiezer’ – interessant. Volgens mij is die ‘service’ in landen als Wit Rusland, waar bij voorbaat al duidelijk is wie er gaat winnen, nog veel groter. Hoef je helemaal nergens meer over na te denken…
’t Punt is dat die leuke partijdemocratie van ons, de eigenlijke democratie, die dit jaar op 12 september gaat plaatsvinden, zo verstoort. Stel nu eens – een constructief voorstel – dat er een partij zou zijn die wel een lijst heeft, maar waar van de kandidaten wordt verwacht dat ze het aantal stemmen dat de kandidaten zelf halen respecteert. Dus dat de mensen die het meeste stemmen krijgen de Tweede Kamer ingaan, ook als ze op de laatste plaats van de lijst staan. Zo’n partij zou begrijpen dat het gaat om die 10 miljoen stemmers op 12 september en niet om die enkele duizenden congresgangers die de lijstvolgorde bepalen.
Bovendien – ook niet ongezond – zou het kandidaten ertoe aanzetten stemmen te gaan werven bij de kiezer in plaats van zich erover te beklagen dat ze ’te laag op de lijst staan’.
Je reactie op Martijn met de verwijzing naar Wit-Rusland vind ik beneden peil. Hij heeft gelijk. We hebben de democratie op dit moment nu eenmaal zo ingekleed. Met partijen die kandidaten rekruteren en een programma schrijven. Het is buitengewoon jammer dat de meeste kiezers te lui zijn om daar geld en energie in te steken. Het kan ook anders. Uiteraard. Het loslaten van de lijstvolgorde is een van die ideeën. Maar alles heeft zijn prijs. Als alleen de persoon telt beland je al vrij snel in een oppervlakkige populariteitspoll. De kandidaten zullen dan worden uitgezocht op presentatie en uiterlijk, vrees ik. Maar je kunt het altijd proberen: word lid van een partij en probeer je hervorming er door te krijgen zou ik zeggen. Maar bespaar ons goedkope redeneringen als in dit stuk.
Jos, wat ik doe is zijn argument, dat partijen ons service verlenen door mensen voor te selecteren, doortrekken naar een land waar dat in extreme mate gebeurt. Wat daar ‘beneden peil’ aan is mag je uitleggen, het behoort tot de gangbare retorische middelen.
En misschien kun je jouw punt dan ook nog even toelichten: ‘Hij heeft gelijk. We hebben de democratie op dit moment nu eenmaal zo ingekleed.’ Dat is moeilijk een argument te noemen. Het valt in het genre ‘Het is goed, omdat het zo is’. Mijn hele punt is natuurlijk dat ik het niet goed vind dat dat nu zo is. Verandering is volgens mij wenselijk.
Overigens wil ik tot slot nog even benadrukken dat de redeneringen in het stuk niet goedkoop zijn. Was het maar waar, dan zou ik er wat aan verdienen, maar het is veel erger: ze zijn gratis.
Maar wordt niet alles wat je doortrekt naar het extreme slecht of op zijn minst een karikatuur van zichzelf? We hebben in meerderheid besloten dat abortus mag, maar een voldragen baby aborteren vinden we ongewenst. We zijn het erover eens dat we belasting betalen, maar 100% loonheffing vinden we niet ok.
Op zich is er zeker wat op aan te merken hoe het nu gaat, we kiezen partijen en nauwelijks individuele volksvertegenwoordigers, maar je argumentatie is niet juist m.i.
Ik vind de Nederlandse democratie vergelijken met een afschuwelijke dictatuur ver over de top. Je kunt van alles aanmerken op de inrichting van de Nederlandse politieke systeem, maar elk alternatief -ook het jouwe- heeft ook nadelen. Niet voor niets is het tot nu toe nog niemand gelukt wezenlijke hervormingen door te voeren. Ik juich elke verandering die de kiezers meer macht geeft toe. Het voorbeeld van de PVV maakt echter wel duidelijk dat we traditionele partijen waar iedereen lid van kan worden voorlopig niet kunnen missen.
Martijn staat zeker nummer 101
Ik weet niet hoe het bij andere partijen gaat maar weet dat binnen het GL congres nog ruimte is om mensen te verplaatsen op de lijst. Als je invloed wilt op de lijst dan moet je naar het congres komen en/of anderszins zorgen dat je kandidaat op de lijst komt…
Zeggen ze
nvm
Flauwekul. Men kiest politieke richting a, b of c. En dan krijg je mannetjes/ vrouwtjes die zo veel mogelijk van dat gedachtegoed gaan verwezenlijken namens mij. Representatieve democratie.
Als ik het allemaal goed begrijp zijn de Nederlandse parlementsverkiezingen een pastiche van de Egyptische parlementsverkiezingen. Tweederde van de parlementsleden zijn aan een partij verbonden, de overige 1/3 zijn min of meer onafhankelijk. Na de verkiezingen blijken de meeste onafhankelijke kandidaten opeens ook tot een partij te behoren. Niks ten nadele van Egypte trouwens want van de 148 onafhankelijken (het parlement daar telt 3x zoveel leden als bij ons) blijken “slechts” plm 118 naar een partij overgestapt te zijn en houden ze 30 echt onafhankelijken over. Omdat ons parlement 3x zo klein is zouden dat er bij ons 10 moeten zijn. Maar zelfs dat geringe aantal zie ik helaas bij ons nog niet eens terug. Moet de conclusie dan eigenlijk niet luiden dat de democratie in Egypte beter werkt dan die bij ons?