President Alvaro Uribe is een populair mens in Colombia. Uribe is een 56-jarige jurist uit Medellin die zich politiek profileert als rechtsgeoriënteerde hardliner. Hij is een vriend van de Verenigde Staten en een vijand van de Farc. Waar zijn voorgangers soms kozen voor minder effectieve strategieën lukte het Uribe (met Amerikaanse steun) de Farc het bos in te sturen. Dit jaar werd het jaar van de oogst: twee rebellenleiders sneuvelden, Farc-oprichter Tirofijo overleed op natuurlijke wijze en de in gevangenschap tot icoon uitgegroeide Ingrid Betancourt werd bevrijd. Uribe krijgt applaus van 91 % van de bevolking en tweederde zou op hem stemmen als er nu verkiezingen zouden zijn.
Die verkiezingen zijn echter pas gepland voor 2010 en het is nog niet zeker of Uribe dan op het stembiljet vermeld staat. De Colombiaanse grondwet stelt namelijk dat een president slechts eenmalig herkozen mag worden en Uribe is sinds zijn herverkiezing in 2006 bezig aan zijn tweede termijn. Om die tweede termijn te halen was overigens een grondwetswijziging nodig en het hoeft dan ook niet te verbazen dat de aanhangers van de president nogmaals de constitutie willen aanpassen.
Intussen is er echter een nieuwe, populaire speler op het bord geplaatst. Toen Ingrid Betancourt in 2002 ontvoerd werd was ze campagne aan het voeren voor het presidentschap dat uiteindelijk naar Uribe ging. Betancourt leidde haar eigen linkse partij, de Partido Verde Oxigeno, die echter weinig publieke steun kreeg. Betancourt joeg nogal wat Colombianen tegen zich in het harnas, bijvoorbeeld door het congres uit te maken voor een ‘rattennest’. Wat een campagne niet bewerkstelligde, deed een onvrijwillig verblijf in de jungle: Betancourt is populair geworden, grenzeloos geliefd. De Chileense presidente ziet in haar een Nobelprijswinnares en de Franse president Sarkozy kan niet wachten om de Legion d’Honneur op haar borst(en) te spelden.
Sinds het herwinnen van haar vrijheid heeft de praatgrage Betancourt aangegeven beslist nog geïnteresseerd te zijn in het ambt van president. En ze heeft verklaard dat ze veel van haar woede in de jungle heeft achtergelaten.
Het zal een interessante verkiezingsstrijd worden: de wat stijve maar effectieve Harvard-alumnus Uribe tegen de vlotte Franse wereldverbeteraarster Betancourt. Het zal ook de Verenigde Staten versus Frankrijk worden, maar dan op Colombiaans grondgebied. De inzet is voor de Colombianen hoog. Met Uribe hebben ze een bescheiden bouwer in huis, die wellicht niet onfeilbaar en onkreukbaar is, maar wel het geweld heeft weten te beteugelen en handelsrelaties zoekt met het buitenland (met name de VS) om de zieltogende economie vlot te trekken. Betancourt is een ster, een heldin. Maar wat kan ze doen voor Colombia? En waar wil ze heen met het land?
Reacties (11)
In de berg van berichten over mevrouw Betancourt kan ik niet meer terugvinden waar ze haar gisteren haar eerdere woorden nuanceerde.
De strekking was dat ze twijfelde of het presidentsschap voor haar de beste manier zou zijn om Colombia te dienen.
Dit bericht heeft een hoog koude oorlog gehalte.
Speculatie, speculatie, speculatie. En waarom die “borst(en)” ? Wat voegt dat toe ? “Kill your darlings” ;-))
Als Uribe er al twee termijnen zit moet ie zich niet nog een keer kandidaat stellen. Simpel.
@4
Ja maar…, hij doet ’t zo lekker!
En aangezien de nationale veiligheid veel meer stemmen trekt in Colombia dan het sociaal beleid blijft rechts favoriet in Colombia (als uitzondering in Zuid-Amerika)
Als Uribe de grondwet laat wijzigen zodat hij vaker herkozen kan worden, dan is hij een dictator! Althans dat was de redenatie bij een bepaald buurland, dus waarom nu niet?
Tja, hoe gaat dat. Als Bush de verkiezingen kan stelen, dan wil Berlusconi dat ook. Als Putin de regels kan herschrijven, dan wil Uribe dat ook. De moraliteit van het goede voorbeeld.
@6 Als je een referendum organiseert om de grondwet te wijzigen zodat je herkozen kunt worden, en daarbij de bestaande regels voor grondwetwijzigingen volgt en het parlement respecteert ben je geen dictator. je hebt natuurlijk wel weer een punt: net als buurman Chavez de grondwet wil wijzigen om herkozen te worden…..dubieus. misschien is twee periodes Uribe genoeg, en hij is op dit moment niet slecht voor colombia.
De vraag is misschien : wat kan het voordeel zijn van een maximumtermijn. Vermijden dat zich dynastieën vormen of dat men zichzelf & de zijnen te veel in de kaart kan beginnen spelen, da’s natuurlijk wel slim, maar soms is twee termijnen misschien wat kort, waarom dan geen drie, tenzij dementie dreigt.
Hoe dan ook, zulke beslissingen moeten m.i. door het volk worden genomen, in tempore non suspecto, en niet aangedragen door de belanghebbende.
Vooralsnog heeft Uribe er blijkbaar voor gezorgd dat Colombia uit een verderfelijke geweldsspiraal is gehaald en wat economische voorspoed tegemoet kan zien.
Nu nog de resten van het FARC opruimen en verdere maffiose groeperingen in dat land.
De Colombianen verdienen eindelijk wat rust lijkt me.