Vorige week ontstond er enige ophef over de voorgenomen loonsverhoging van ING-topman Ralph Hamers. De raad van commissarissen vindt namelijk dat Ralph Hamers te weinig verdiend. Groenlinks wil zelfs zover gaan om een spoedwet te in te dienen om deze loonsverhoging te voorkomen.
Volgens de raad van commissarissen is de verhoging gerechtvaardigd als je het salaris van hamers vergelijkt met bestuursvoorzitters van andere grote bedrijven. Maar waarom zou je ING vergelijken met bijvoorbeeld Volkswagen? Thijs Bol liet al zien dat de samenstelling van de peer group om tot zo’n beslissing te komen vaak nogal subjectief is. Het beloningsbeleid van grote bedrijven voor hun CEO krijgt op die manier meer het karakter van een wedstrijdje verplassen waarin valsspelen de norm is.
Dit alles gaat er vanuit dat de goede prestaties van een bedrijf zijn toe te schrijven aan het beleid van de CEO. Een studie van Moshe Levy, professor aan de Hebreeuwse Universiteit van Jerusalem, laat zien dat beloning voor goede prestaties voor een groot gedeelte toe te wijzen is aan geluk en niet aan talent. Verder liet hoogleraar Xavier Baeten met zijn onderzoek zien dat de hoogte van de beloning weinig invloed had op de motivatie van de CEO’s.
Ralph Hamers is dus eerder een gelukszoeker die het geluk een beetje naar zijn hand probeert te zetten. Alweer.
Reacties (14)
Volgens mij zijn die salarissen ook niet bedoeld om directieleden te motiveren, maar vooral om te turven hoe belangrijk die directieleden zijn in verhouding tot vakgenoten.
Het is vooral een verkapt wedstrijdje ver pissen.
Dus als Jantje, Pietje en Klaasje op niveau X drie miljoen ‘waard zijn’, dan kan Ralphie met anderhalf miljoen niet achterblijven, want dan voelt ‘ie zich een sukkel.
Uiteraard is men daarbij geneigd vooral te kijken naar die vakgenoten die méér verdienen. Zag je in de semi-overheidssector ook, zodra die privatiseerden, gingen die directeuren hun toko vergelijken met commerciële bedrijven, en zichzelf hogere salarissen toekennen.
Dit is hetzelfde gezeik als bij Sanquin jaren geleden. Want bij andere internationaal opererende biotech bedrijven van dit formaat lagen salarissen significant hoger. Nee lul, je bent een goed doel dat afhankelijk is van donateurs die gratis bloed afstaan maar jullie moeten en zullen opereren met een winstoogmerk terwijl dat niet hoeft.
Geeft personeel aan dat ze overwegen te vertrekken omdat het gras elders groener is dan kun je na gaan denken over stappen om personeel te behouden. De meeste Nederlandse executives laten echt niet hun hele leven achter om voor een paar ton meer aan de andere kant van de wereld te werken…
Tot slot ziet bijvoorbeeld tijdens een hoogconjunctuur een lege stoel zonder CEO erop waarschijnlijk ook wel de omzet stijgen, IKEA meubulair is miskend toptalent blijkbaar.
@1: ja je herhaalt nu gewoon het stukje hierboven..
@1: Inderdaad: dit werkt echter twee kanten op.
Niet alleen is een CEO die weinig verdient een loser ten opzichte van zijn collega’s bij andere bedrijven. Ook is de beloning van de CEO belangrijk voor de status van het bedrijf zelf. Als internationale bank doe je gewoon niet mee als je je CEO afscheept met een paar miljoen. Dan ben je kennelijk niet belangrijk genoeg als bedrijf, en stel je niet veel voor.
Een multinational die z’n CEO te weinig betaalt is gewoon een loser-multinational.
@4: Tot dat inzicht is de ING nu zelf ook gekomen: https://www.nrc.nl/nieuws/2018/03/13/ing-trekt-salarisverhoging-topman-in-a1595432
Al mag dat spoedwetje van Klaver er van mij gerust komen.
De bestuurder bij het ene bedrijf krijgt zijn salarisverhoging goedgekeurd door de commissarissen.
Deze bestuurder is n.a.w. zelf commissaris bij een van de bedrijven waar zijn eigen commissarissen bestuurder zijn. Zo keuren ze elkaars loonsverhoging goed, en kan de politiek er weinig aan doen.
En laat de crisis ons nu geleerd hebben: die hoge salarissen waren NIET nodig voor een goede bestuurder. Want veel financiële instellingen hadden steun van de staat nodig. Een bestuurder met een salaris op bijstand niveau had het niet veel slechter kunnen doen.
Sargasso heeft die verwevenheid al een keer laten zien:
https://sargasso.nl/uitwisseling-bestuurders-binnen-50-grootste-bedrijven-nederland/
Waar blijft de claim van de klanten, wegens gestolen rente?
N.B.
Ik heb dit al eerder elders vermeld, maar het blijft me verbazen dat er onder de (kleine) klanten niet echt oproer ontstaat.
@7 er is geen rente gestolen. Als klant krijg je gewoon de rente waar je volgens de voorwaarden recht op hebt. Dat wist je voor je een rekening opende.
Dit is inmiddels een achterhaald en dus onrelevant verhaal:
https://www.volkskrant.nl/economie/ing-trekt-omstreden-salarisverhoging-topman-hamers-in-we-hebben-de-publieke-reactie-onderschat~a4580488/
Nou, 0% op de betaalrekening een van de hoogste rentes voor rood staan is in vergelijking met bijv. SNS, m.i. toch een vorm van diefstal.
Maar goed het inmiddels gecorrigeerd:
Zie #9
Edit:
Commentaar verwijderd stond inmiddels al onder #9
@9: de ‘onderschatting van de publieke reactie’ door de bankdirecteuren lijkt me nog steeds relevant
@9: Niet echt. De beloning is van tafel, de mentaliteit blijft. Over een tijdje proberen ze het echt nog wel een keer, en dan met minder ruchtbaarheid. ‘Onderschatting van de publieke reactie’ is een drogreden, je moet echt volkomen onder een steen in een alternative reality bubble leven om dit niet van te voren te kunnen inschatten. Lijkt me meer een geval ‘we proberen het gewoon, we zetten in op 3 miljoen, en laten als niemand kijkt maken we er twee miljoen van.’
@8: nee, toen je de rekening opende wist je niet dat de rente stapsgewijs richting 0% zou worden teruggeschroefd.
Overigens zullen ze inderdaad vast wel een nieuwe truuk verzinnen om zijn salaris alsnog omhoog te schieten.