Martijn

209 Artikelen
1.008 Waanlinks
3.414 Reacties
Achtergrond: Jay Huang (cc)
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Geen censuur, maar redactioneel format

Joop screenshot (citaat)

Modereren vooraf maakt de tongen nogal los. Ik zou een Stalinist of aanhanger van Honecker zijn en mijn führer Francisco van Jole is een soort optelling van alle erge terreurregimes van de laatste honderd jaar vanwege respectievelijk het gematigd positief staan tegenover en het invoeren van deze grootste aller internetzonden.

Als we deze redenatie doortrekken hebben we onlangs vele eeuwen duistere dictatuur achter ons gelaten. Tot de opkomst van het weblog zo rond 2000 was de enige reactiemogelijkheid die een lezer had immers de ingezonden brief. Het grootste deel van de tijd zelfs alleen op papier dat er één of meer dagen over deed om de redactie van de betreffende krant of tijdschrift te bereiken. Het overgrote deel van wat binnenkwam ging daar rechtsstreeks de papierbak in. Wat werd geplaatst werd vaak ingekort of aangepast. Gelukkig hebben we tegenwoordig weblogs, zodat de democratie eindelijk kan bloeien.

Meer realistisch: de mogelijkheid om meteen te kunnen reageren op artikelen is een aardigheidje. Door de kick die het geeft om meteen je mening kwijt te kunnen is het ook lichtelijk verslavend. Soms ontwikkelt zich een conversatie die leidt tot nieuwe inzichten. Meestal niet, maar daarom is het nog wel leuk om te doen. Daarom gaf ik ook de kwalificatie “kroeggesprek”. Die was niet negatief bedoeld; de meeste weblogs zijn virtuele hang outs, waar de vaste klanten de toestand van de wereld doornemen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Het vingertje voor Joop: duim omhoog

Joop screenshot (citaat)

The Global Village. Gebruikt U die term nog wel eens? Op een niet-ironische manier?

Het internet is nu zo een 15 jaar algemeen aanwezig in Nederland. Die hele periode heeft Francisco van Jole meegemaakt en beschreven. Hij heeft zichzelf ook mee laten slepen door de utopische hypestemming uit die tijd, met als resultaat het BitMagic debacle. Sindsdien is Van Jole realistischer geworden en heeft hij zich ontpopt tot het Nederlandse equivalent van Andrew Keen, fijntjes en met het beruchte vingertje wijzend op de negatieve kanten van internet en internetcultuur. Want in plaats van een wereldomspannend dorp zijn we terecht gekomen in ideologische loopgraven van waaruit met grof geschut geschoten wordt. De nature van het menselijke groepsdenken blijkt sterker dan welke technologische nurture dan ook.

Wat je Van Jole moet nageven is dat hij zich niet heeft neergelegd bij de rechts-populistische scheldcultuur die heerst op internet, maar een alternatief heeft opgezet: Joop. Van Jole heeft daarbij een aantal essentiële zaken goed aangepakt, zodat er een grote kans op succes is.

De belangrijkste daarvan is wel dat hij heeft gezorgd voor goede financiële backing door de Vara. Zo kan Joop zich een professionele redactie veroorloven en artikelen binnenhalen van grote namen als Frans de Waal, Inez Weski en Maarten van Rossem. Belangrijk daarbij is ook dat de Vara geen winstoogmerk heeft, want geld verdienen met een blog zal in het kleine Nederlandse taalgebied altijd een illusie blijven.

Vorige Volgende