Marlen Haushofer: Wij doden Stella
‘Stella was korte tijd erg gelukkig geweest, maar ze was niet in staat om de spelregels te leren, ze kon zich niet aanpassen en moest ondergaan’’
Anna zit gevangen in een huwelijk met een man die totaal niet bij haar past. Bij hem weggaan is geen optie, ze is bang dat hij zich dan zal wreken op haar kinderen. Om het vol te houden zoekt ze houvast in de routine van het dagelijks leven. ‘Ja, ik klamp me vast aan die orde, aan de regelmatige maaltijden, het dagelijks terugkerend werk, de bezoeken en de wandelingen. Ik houd van die orde die het me mogelijk maakt om te leven’.
Het huishouden van Anna zit zo in elkaar dat het geen gasten of indringers duldt. ‘Richards vrienden kunnen nooit mijn vrienden zijn, en bij mijn vrienden voelt Richard zich niet op het gemak. Bovendien kent een ander niet de talloze taboes waaraan wij ons in de omgang met elkaar moeten houden en die zelfs door de kinderen al worden gerespecteerd. Daardoor is onze gespreksstof een beetje beperkt, maar dat is beter dan voortdurend ruzie.’
De rust in het gezin wordt verstoord door de komst van Stella, de slome, bijna volwassen dochter van een vriendin van Anna. Stella heeft onderdak nodig voor tien maanden, omdat haar moeder in het buitenland verblijft. Door de zorg van Anna bloeit Stella op. Ze laten een nieuwe garderobe voor haar maken en Stella besluit zelfs om een cursus Italiaans te gaan volgen. Maar in de laatste weken van de logeerpartij slaat haar stemming om. Alle gezinsleden kijken uit naar de verlossende dag dat Stella zal vertrekken.