Jos van Dijk

1.182 Artikelen
604 Waanlinks
3.601 Reacties
Achtergrond: Jay Huang (cc)
Was tot 2012 docent in het HBO.
Schrijft over Europa en over het vrije verkeer van informatie.
Publiceerde in 2007 "Dit kan niet en dit mag niet; een kroniek van belemmering van de uitingsvrijheid in Nederland." Voortgezet op de website: http://freeflowofinformation.blogspot.com/
Publiceerde in 2016 "Ondanks hun dappere rol in het verzet. Het isolement van Nederlandse communisten in de Koude Oorlog" voortgezet op de website http://nederlandsecommunisten.nl/#site-header

Overheid laat hack van 900 bedrijven lopen

Een hacker heeft onlangs inlognamen en wachtwoorden online gezet van medewerkers van zeker negenhonderd bedrijven

De gegevens zijn naar alle waarschijnlijkheid buitgemaakt dankzij een beveiligingslek dat al meer dan een jaar bekend was, schrijft het FD (€). In Nederland vonden informatiebeveiligers, onder wie Matthijs Koot, honderden kwetsbare servers. Individueel benaderen was niet haalbaar, dus stuurde Koot zijn vondsten door naar het Nationaal Cyber Security Center (NCSC) van het ministerie van Justitie en Veiligheid. Dat gooide het gros van de informatie weg, want het NCSC kijkt alleen naar de rijksoverheid en bedrijven in ‘vitale sectoren’, zoals banken en telecombedrijven. ‘Er liggen nu allerlei wachtwoorden van medewerkers op straat, terwijl dat voorkomen had kunnen worden’, zegt Koot.

Bloedbad bij arrestaties in Minsk

De Russische journalist Nikita Telizhenko doet verslag van zijn arrestatie tijdens de protesten in Minsk tegen het bewind van Loekashenko.

In het politiebureau liggen de demonstranten dicht opeen gepakt, de gewonden in hun eigen bloed. Als ze overgebracht worden naar de gevangenis slaagt Telizhenko er in met enkele agenten te spreken. Hij heeft de indruk ‘dat sommige van zijn escortes van de Wit-Russische speciale troepen pure sadisten waren, terwijl anderen vroom geloofden dat hun dienst hun thuisland beschermt tegen buitenlandse en binnenlandse vijanden.’ De laatsten zijn bang voor Oekraïense toestanden.

Foto: copyright ok. Gecheckt 17-03-2022

Tsjechische momenten voor democratie

De Tsjechische premier Andrej Babiš ligt nog steeds onder vuur vanwege vermoedens van belangenverstrengeling. De burgerbeweging ‘Miljoen momenten voor Democratie’ roept de Tsjechen op in actie te komen en hun democratische plicht te doen.

De Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken Mike Pompeo bezoekt deze week een aantal Oost-Europese landen. Hij begon in Praag waar hij de Senaat toesprak. Met verwijzing naar de recente gebeurtenissen in Wit-Rusland drong hij er bij de jonge democratische landen in Centraal en Oost-Europa op aan ‘de moeilijk bevochten vrijheden te omarmen en dreigende gevaren van de kant van Rusland en China af te wenden.’ ‘We zijn de autoritaire regimes nog niet kwijt’, zei de rechterhand van Donald Trump. Oost-Europa redden uit de klauwen van de Chinese economie is Pompeo’s bijdrage aan de verkiezingscampagne van zijn baas. Hij juichte het voorgenomen bezoek van een Tsjechische delegatie aan Taiwan van harte toe.

In Pompeo’s heropvoering van het oude sprookje over de VS die wereldwijd de democratie beschermt was geen plaats voor de vermelding van autoritaire tendensen in de landen die hij wil behoeden voor de groeiende economische  invloed van China in Europa. Over Hongarije en Polen repte Pompeo niet. Het gaat hem bij het aanprijzen van vrijheden -in goed Amerikaanse traditie- minder om burgerlijke vrijheidsrechten dan om economische macht. En daar zijn de regeringsleiders in de jonge Centraal- en Oost-Europese democratieën wel gevoelig voor.

Kamala Harris running mate van Biden

Met de Californische senator Kamala Harris (55) wil Joe Biden het Witte Huis heroveren.

‘Als Biden de verkiezingen wint, is hij 78 jaar oud bij de inauguratie. De kans dat hij zich in 2024 opnieuw kandidaat stelt, wordt klein geacht (…). Dat betekent dat Kamala Harris als vicepresident van president Biden vier jaar lang op een plaats in de schijnwerpers kan voorsorteren voor de campagne van 2024’,  schrijft NRC correspondent Bas Blokker.

Foto: Foto via Wikimedia copyright ok. Gecheckt 06-10-2022

‘Dat hadden we nooit moeten doen’

RECENSIE - PvdA-prominenten kijken terug op hun tragische keuzes in de jaren negentig.

In zijn nieuwste, monumentale boek Kapitaal en ideologie laat Thomas Piketty aan de hand van overvloedig statistisch materiaal zien hoe de aanhang van centrum-linkse, sociaaldemocratische partijen in de loop der jaren ingrijpend is gewijzigd. Cijfers over partijvoorkeur van kiezers op basis van opleiding in zowel Europa als de Verenigde Staten wijzen uit dat deze partijen vlak na de oorlog bovenmatig in trek waren bij de laagstopgeleiden, de werkende klasse. Hoger opgeleiden gaven in meerderheid de voorkeur aan conservatieve partijen. Vijftig jaar later zien we een omkering van de verhoudingen qua politieke voorkeur bij verschillende opleidingsgroepen, centrum links is uit de gratie bij lager opgeleiden maar favoriet bij de hogere, goed opgeleide middenklasse.

Het Nederlandse verhaal achter deze trend is onlangs door Duco Hellema en Margriet van Lith opgeschreven in Dat hadden we nooit moeten doen. De PvdA en de neoliberale revolutie van de jaren negentig (zowel de titel als het paarse omslag spreken voor zich). Hellema en van Lith hadden Piketty waarschijnlijk nog niet gelezen, toen ze hun boek schreven. Maar wat ze aan de hand van gesprekken met voormalige PvdA-prominenten, stapels oude beleidsnota’s en verslagen uit de Tweede Kamer hebben opgetekend is een perfecte illustratie van zijn stelling: hoger opgeleiden hebben aan het einde van de vorige eeuw de sociaaldemocratische partijen overgenomen en de traditionele aanhang van laagstbetaalden en minder hoog opgeleiden volledig van zich vervreemd,  ‘in de steek gelaten’, zoals voormalig minister van VROM Margreet de Boer nu erkent.

Foto: copyright ok. Gecheckt 23-11-2022

Ameland en de Atlantikwall

Wij nodigen u uit de komende tijd uw verhalen, anekdotes en wetenswaardigheden over uw vakantiebestemming bij te dragen aan onze zomerserie. Vandaag een bijdrage van Jos van Dijk.

De vuurtoren op Ameland, gebouwd in opdracht van koning Willem III, is niet te missen. Naar het iets verder gelegen Bunkermuseum moest ik wel even zoeken. Het bestaat uit een voormalig zomerhuisje in de duinen op de westpunt van het eiland plus de bunker die door de Duitsers in de Tweede Wereldoorlog is aangelegd als onderdeel van de Atlantikwall. Het piepkleine, onbemande museum is gewijd aan de oorlogsgeschiedenis van Ameland. In de bunker wordt een film vertoond en geeft een diorama een beeld van het gebruik van de bunker. Drie Amelanders vertellen hun verhaal over de oorlog.

Bunkerbouwers

De Atlantikwall was een meer dan 5000 kilometer lange verdedigingslinie, die Duitsland tijdens de Tweede Wereldoorlog in de bezette gebieden heeft aangelegd ter voorkoming van een geallieerde invasie. Hitler schijnt gedacht te hebben dat hij met deze omvangrijke verdedigingswerken langs de Noordzee en de Atlantisch Oceaan strijdkrachten kon vrijmaken voor de oorlog aan het oostfront. In Nederland is er volgens Rijksgeschiedschrijver de Jong door collaborerende bunkerbouwers en corrupte Duitsers op last van de Nederlandse staatskas veel verdiend aan de betonnen kolossen in de duinen. Hij citeert een rapport over omkoopbare Duitse militairen waarin staat ‘dat in de jaren 1940-’41 op voor de Wehrmacht uitgevoerde werken tussen de 100 en 200% winst is gemaakt, in sommige gevallen zelfs 300 % en meer…Meerdere malen kwam het voor dat de aannemer zijn begroting terug kreeg met de mededeling: “Je bent te laag, zend een nieuwe begroting in.” Oorzaak hiervan was dat aan leden der Duitse bouwleiding provisie werd verstrekt en deze bij een hoge aanneemsom belang hadden.’ Deze details miste ik overigens in het Amelandse bunkermuseum. Wie geïnteresseerd is in de militaire geschiedenis van WOII kan in Nederland alleen al op vele plaatsen terecht om bunkers en resten van fortificaties te bezoeken.

Foto: UNCTAD (cc)

Komt er nog een nieuwe Belgische regering?

ELDERS - België heeft met 541 dagen het record van de langste regeringsformatie (2010-2011). Nu zit het land sinds de verkiezingen van 26 mei 2019 opnieuw al meer 400 dagen zonder federale regering. Er moet een compromis gevonden worden tussen een overwegend rechts Vlaanderen en een overwegend links Wallonië.

Zaterdag moeten de informateurs Bart de Wever van de Vlaamse N-VA en Paul Magnette (foto) van de Waalse socialisten verslag uitbrengen aan koning Philippe. Maandag zei De Wever dat hij verwacht door te kunnen gaan met vijf partijen: de Waalse en Vlaamse socialisten, de Waalse en Vlaamse christendemocraten en de N-VA. Klein probleempje: er moet nog een partij bij voor een meerderheid. Daarvoor wordt gekeken naar de liberalen. De Wever wil alleen de Vlaamse variant, maar de partijen laten zich niet tegen elkaar uitspelen: MR (Waals) en Open VLD (Vlaams) willen beide toetreden tot de nieuwe regering, anders gaan ze in de oppositie. Dat is voor de rechtse N-VA een minder aantrekkelijk perspectief omdat ze met de liberalen in de oppositie flink onder vuur zullen komen te liggen. Een alternatief is aanvulling van de vijf met de Groenen (het Vlaamse Groen en Waalse Écolo gaan ook altijd samen). PS-leider Magnette ziet wat extra linkse krachten graag komen, De Wever heeft ze er liever niet bij. En de Groenen stellen zich vooralsnog afwachtend op.

Foto: European Cyclists' Federation (cc)

Wordt het nog wat met de Brexit?

ELDERS - Halverwege het jaar, dat toch al te kort zou zijn voor een deal over de toekomstige relatie tussen de EU en het VK, is er nog weinig vooruitgang. Een no-deal lijkt uit te gaan lopen op nog meer obesitas bij de Britten en nog moeilijker te bestrijden misdaad.

Toen een bij de onderhandelingen betrokken Britse ambtenaar onlangs werd gevraagd of we dichter bij een deal zitten of bij een mislukking antwoordde hij: potentieel even dicht bij beide‘. Beide partijen verwachten van de ander tegemoetkomingen. Volgens BBC-commentator is het verschil in uitgangspunten bij de onderhandelingen problematisch. Terwijl het VK uit is op kansen, zou de EU vooral gefocust zijn op het beheersen van de nadelige gevolgen van de scheiding. Handelsovereenkomsten zijn doorgaans gericht op het vrijer maken van de handel tussen landen. Deze deal heeft echter meer te maken met de mate waarin de handel tussen het VK en de EU minder vrij zal zijn dan voorheen.

De coronacrisis levert ongetwijfeld extra beperkingen op voor de voortgang van de onderhandelingen. Tegelijkertijd kan de pandemie ook nieuwe inzichten opleveren waarmee keuzes kunnen worden onderbouwd. Op het gebied van voedselveiligheid bijvoorbeeld. De coronacrisis heeft behalve armoede ook ernstige tekorten in het voedselpakket van veel Britten laten zien. Premier Boris Johnson heeft nu een campagne gelanceerd om obesitas terug te dringen. Meer fietsen, is zijn pleidooi. Maar er is meer nodig, zegt Henry Dimbleby, auteur van een officieel rapport over voedselstrategie. Je bent er niet met een moreel appèl op de individuele burger vanwege zijn slechte eetgewoonten en gebrek aan beweging. De noodzakelijke verbetering van de zorg voor een gezonde voedselkwaliteit raakt ook aan de productie en handel van voedsel.

Foto: sushiesque (cc)

Scrabblewoorden en misdaden

OPINIE - De Amerikaanse bond die officiële scrabble-toernooien organiseert, de North American Scrabble Players Association (NASPA) heeft 226 woorden geschrapt uit de lijst van bij wedstrijden toegestane woorden. Het gaat vooral om beledigingen voor zwarte mensen en homofobie, maar ook een Ierse pejoratieve term voor een plattelandsbewoner staat op de lijst. De fabrikant van Scrabble, Hasbro,is akkoord met de aanpassing van de woordenlijst, die ook gaat gelden voor online versies van het spel. Dat betekent dat alle Engelstalige spelers met de lijst verboden woorden te maken krijgen.

De voorzitter van de NASPA, John Chew,  schrijft aan zijn leden: “Als we een scheldwoord leggen, zeggen we daarmee eigenlijk dat ons verlangen om punten te scoren in een woordspelletje voor ons zwaarder weegt dan de bredere functie van het scheldwoord als middel om een groep mensen te onderdrukken.” Een van initiatiefnemers, Josephine Flowers, heeft er nog andere gedachten bij: ‘Je zou daar een wedstrijd van 45 minuten kunnen zitten terwijl je alleen maar naar dat woord kijkt. En als je de persoon die het heeft gespeeld niet kent, dan vraag je je af:”Werd het als een flauw woord neergezet, of was het het eerste woord dat in hen opkwam?”‘

Vorige Volgende