Closing Time | Nervosa
Hé, drie meiden uit Sao Paulo die thrash metal maken. Gezellig!
Hé, drie meiden uit Sao Paulo die thrash metal maken. Gezellig!
I am disgusted at the way May has been speaking. The EU nationals living in the UK came here legally and they have protected rights.
Brexit snoepje van de dag. Theresa May, de meest waarschijnlijke nieuwe premier van het vooralsnog Verenigd Koninkrijk, wil niet garanderen dat burgers van andere EU-landen in het VK mogen blijven, zolang ze niet zeker weet dat het omgekeerde ook geldt. Walgelijk, vindt Nigel Farage (die met een Duitse getrouwd is).
Blues Saraceno (dat schijnt zijn echte naam te zijn) is een hardrockende bluesgitarist uit Los Angeles. Hij maakte naam als sessiemuzikant, speelde in diverse bands en brengt af en toe een gruizig gestemd solo album uit.
When I was a government whip and Michael was the chief whip, the office leaked like a sieve. Important policy and personnel details made their way to the papers. Michael seems to have an emotional need to gossip, particularly when drink is taken, as it all too often seemed to be.
Vorige week zette Michael Gove zijn vriend Boris Johnson weg als ‘incompetent’ in een poging zelf premie van Engeland te worden. Boris leek het sportief op te nemen. Maar diens campagnemanager Ben Wallace heeft daar minder trek in en legt in de Telegraph even uit wat er mis is met Gove: hij is een roddelende zuiplap.
Sinds de Britten anderhalve week geleden de zeggenschap heroverden over het natte stukje zeep dat hun onafhankelijkheid symboliseert, volg ik de livestream van The Guardian op de voet. Ook daar begint na de aanvankelijke verwarring het besef in te dalen dat Brexit meer het karakter heeft van een soap dan van serieuze politiek. De meligheid van de verslaggevers neemt met de dag toe.
Laten we eerlijk zijn: het is smullen geblazen, die wirwar van messentrekkerij, verontwaardigde paniek en verbaasde indolentie. Maar laten we ons evenmin illusies maken: ook Nederland kent geen politici die in staat zijn boven de grabbelende massa uit te rijzen als het land in nood raakt.
“If you know of any addicts, go ahead and kill them yourself as getting their parents to do it would be too painful.”
De Filippijnen hebben een nieuwe president, Rodrigo Duterte, die gekozen is op een populistisch law and order platform. Bovenstaande uitspraak is geen metafoor of hyperbool. Duterte meent het.
Iemand had bedacht dat de burgemeester een uitstekende kandidaat zou zijn om het zinkende schip van zijn partij in Den Haag drijvende te houden. Daar had de burgemeester uiteraard geen trek in, want hij zat goed in Rotterdam, maar hij kon natuurlijk ook niet direct ‘bekijk het maar met je k*tbaan’ roepen, want dat zou getuigen van dédain voor de partijtop en hij wilde natuurlijk ooit nog wel eens de baas van Nederland worden.
Dus begon de burgemeester te draaien. Niet nee zeggen, ook niet ja, mitsen en maren opwerpen, onmogelijke voorwaarden stellen. Net zo lang tot zijn partijgenoten hun aandacht uit zichzelf naar elders zouden verleggen en hij de coulissen in kon glippen. Vanochtend stond in de krant dat definitief niet in de race is. Ik dacht: die Aboutaleb, die komt er wel.
“Our Jewish friends are no more responsible for the actions of Israel or the Netanyahu government than our Muslim friends are for those of various self-styled Islamic states or organisations.”
Wacht even, vergeleek Jeremy Corbyn daar nou Israel met de Islamitische staat? Bij de presentatie van een rapport over hedendaags antisemitisme? Wat was hij denkende?
Boris Johnson ziet af van een poging leider te worden van de Tory’s. Hij is als boegbeeld van het Brexit-kamp pootje gehaakt door Michael Gove, een echte Brexiteer in plaats van een opportunist.
Almost overnight, those of us on the winning side suddenly found ourselves re-cast as knuckle-dragging thugs, small-minded Little Englanders whose short-sighted bigotry had brought the nation to its knees, while making sweet Italian waitresses cry and stopping small Polish children from going to school.
Sarah Vine, de vrouw van prominent Brexiteer Michael Gove, heeft een column in de Daily Mail en die gebruikt ze om zichzelf en haar man ondanks de winst in het referendum als slachtoffers te positioneren. Fascinerend inkijkje in de denkwereld van een underdogverslaafde.
What have we done? If I could take my vote back now, I would. I’m ashamed of myself, and I want my country back.
Jonge Brit legt in The Guardian uit hoe hij erachter kwam dat zijn keuze voor Brexit toch niet zo’n geweldig idee was.