Een hele reeks aan paradijsvogels komt voorbij in bovenstaande clip van Reverend Peyton’s Big Damn Band, die bestaat uit de dominee zelf op gitaar, mevrouw Peyton op wasbord en drummer Max Senteney. Het drumstel van Max bevat ook een witte emmer met elektronica. Naar eigen zeggen is Reverend Peyton’s Big Damn Band de enige rockband ter wereld met een sponsordeal met een emmerfabrikant. Daar past een vrolijk potje americana bij.
Nog dik twee weken te gaan, dus de tomobolafase van de verkiezingscampagne breekt zo’n beetje aan. Iedere partij mag opportunistisch zijn voornemens het strafschopgebied in pompen, in de hoop dat de lijsttrekker hem binnen kopt. Maar vooral: de nul houden. Eén keer een feit van je voeten laten stuiteren kan fataal zijn.
Gedaan zijn de dagen van de vorsende kiezer die de politiek trouw volgde en zo partijen noodde tot een zorgvuldige opbouw van achteruit. De stem van de zwevende kiezer hangt af van een toevalstreffer op het laatste moment. Soms denk ik: we zouden drie weken achter elkaar verkiezingen moeten hebben en dan het gemiddelde nemen voor de zetelverdeling.
Ik hoor die geluiden ook. We roepen die als partijen een beetje over onszelf af doordat we in de campagne nog maar weinig inhoudelijke thema’s aan de orde hebben gesteld. Vragen over onze identiteit lijken op dit moment wel het enige thema. Wie zijn we en waar gaan we naartoe? Ik vind het best, maar we sluiten straks natuurlijk geen coalitieakkoord over onze nationale gevoelens. En trouwens, het is helemaal niet best, want voor 15 maart wil ik ook nog wel wat concrete onderwerpen bij de kop pakken. Bijvoorbeeld onderwijs of lastenverlaging, of de voltooidlevenwet.
Een vriend van mij is ooit jaren bezig geweest om van de Turkse nationaliteit af te komen. Dat was nog voor Erdogan. Het was een tocht door bureaucratieën waar achter ieder bureau een ambtenaar zat die het verzoek als een belediging opvatte. Zelfs toen hij op het vliegveld zijn paspoort definitief wilde inleveren, ondervond hij nog tegenwerking.
Onder Erdogan is er recentelijk een tweede optie bijgekomen. Ik las in de krant dat je maar naar het Turkse consulaat in Rotterdam hoeft te gaan en drie keer ‘Gülen’ te roepen om voor eeuwig van de Turkse nationaliteit gescheiden te zijn. Ideaal is het niet, maar de alternatieve weg is ook weinig aanlokkelijk.
Zo langzamerhand beginnen de contouren duidelijk te worden van een tsunami aan steenmarters die als zelfmoordcommando’s over Europa uitzwermen. Twee keer al legden deze fascistische roofdieren de deeltjesversneller in Genève plat en vandaag was Groningen het slachtoffer. Het noorden van het land was al gewaarschuwd voor de plaag, maar linkse types wisten met drogredeneringen als ‘beschermde diersoort’ effectieve maatregelen te frustreren.
Er bestaat – echt waar – anti-marterspray. Die spuit je onder je motorkap om te voorkomen dat je er bij 130 kilometer per uur achter komt dat zo’n knuffelterrorist je remkabel heeft doorgeknaagd. Dit spul zou in spuitbussen uitgedeeld moeten worden onder de bevolking. De steenmarter werd al gesignaleerd in Rotterdam-Zuid. Het kan niet lang meer duren of hij bereikt Spijkenisse.
“Privacy wordt dit jaar een groot thema. Onze klanten willen niet dat hun gegevens zomaar ter beschikking komen van derden. Maar met PSD2 gaat dat wel gebeuren.”
Triodos-directeur Peter Blom vreest dat bankklanten te makkelijk of zonder dat ze het doorhebben bedrijven toegang zullen geven tot hun betalingsgegevens, zodra dat mogelijk wordt dankzij PSD 2 (Payment Service Directive 2)
Wilders en Rutte lieten het afweten, maar er waren best vijf lijsttrekkers die met elkaar op prime time in debat wilden. CDA, D66, GroenLinks, SP en PvdA gaan op zondag 26 februari de strijd aan in de Rode Hoed.
Elsevier had een reportage uit alt-rightkringen hier te lande. De meesten van hen verwachten binnen afzienbare tijd een burgeroorlog, noteerde de journalist. Een bloederige opstand van het volk tegen de vreemdelingen en vaderlandse landverraders. Ik vond dat nogal onheilspellend klinken. Zelfs hardcore salafisten spreken zich doorgaans voorzichtiger uit over hun intenties.
Maar het meest curieus vond ik de passage waarin een van de zelfbenoemde nazi’s volstrekt serieus uitlegde dat de Eskimo’s het toch ook niet zouden pikken als er vreemdelingen naar hun land kwamen en gelijke rechten opeisten. Canada bestaat niet in de alt-right werkelijkheid. Helaas bestaat hun bloeddorst wel in de mijne.
Barack Obama werkt aan zijn bucket list. Hij leert kitesurfen van Richard Branson. Dan ben je de machtigste man ter wereld, maar een beetje achter een vlieger over het water zeilen mag je niet van je eigen onderknuppels met hun ‘veiligheidsoverwegingen’. Ik vraag me af of Michelle er blij mee is.
Barack zelf wel. Er verschenen foto’s van hem met een grijns op zijn smoel zo breed als ik in jaren niet meer gezien had. Het is niet de grijns van een man die de rest van zijn leven wil golfen of schilderijen van hondjes maken. De wereld komt er nog wel achter wat er verder op die lijst staat.
Mr Trump, we are glad that you decide to build a large border wall between the United States of America and Estados Unidos Mexicanos, we encourage you to do it all around all your territory and isolate your country from the rest of the world
Sommige Mexicaanse boeren zijn oprecht blij met Trumps muur, als dat gepaard gaat met de door hem beloofde opzegging van het Nafta-vrijhandelsverdrag. Zij strijden daar al meer dan twintig jaar tegen, omdat gesubsidieerde Amerikaanse granen hun het leven zuur maken.
Stelling Henk Krol: “Verhoging rekenrente pensioenen is niet negatief voor jongeren, maar zorgt voor een iets minder extreem groot voordeel”
Oordeel Krol en de regering verschillen niet van mening over het effect van Krols voorstel om de rekenrente te verhogen. Ze zijn het oneens over de wenselijkheid ervan in het licht van de doelstelling van het pensioenstelsel. Krols stelling ziet eruit als een feitelijke constatering, maar in feite is het een visie op maatschappelijke rechtvaardigheid. Daarom beoordelen we deze stelling als “niet te checken”.
Nicolá Cruz is een Fransman die momenteel in Quito woont, waar hij dansbare elektronische muziek maakt met akoestische klanken. En nee, dat betekent niet dat hij panfluiten erdoorheen samplet.