Christian Jongeneel

1.816 Artikelen
361 Waanlinks
2.092 Reacties
Achtergrond: Christian Jongeneel
Christian Jongeneel is auteur van twee romans en zakelijk leider van twee literaire instellingen in Rotterdam. Op de achtergrond is hij politiek actief voor GroenLinks.
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

No, we can’t

Barack Obama (Foto: Flickr/jmtimages)

“No, we can’t,” zo wordt het eerste regeringsjaar van Barack Obama wel omschreven, zelfs in zijn eigen achterban. Gisteren probeerde hij het tij te keren in een state of the union die zich concentreerde op werkgelegenheid. Ook de steun aan banken verdedigde hij in dat licht: er zijn banen mee gered. De grote banengolf moet komen uit een verdubbeling van de export in de komende vijf jaar.

Dat was een mooie vlucht naar voren, want verder had Obama vooral veel dingen te verdedigen die hij nog niet voor elkaar heeft gekregen. Gezondheidszorg voor alle Amerikanen: nog niet geregeld, kan alsnog mislukken. Broeikasgassen: geen deal. Immigratiebeleid, homo’s in het leger: ja, daar wil hij wat aan veranderen, maar het is er nog niet van gekomen. Afghanistan, Iran, Guantanamo: kleine stapjes. De verkiezingsbelofte van verandering hangt nog in de lucht, maar ze is nog niet waargemaakt. Met de exportgroei heeft hij het lijstje verwachtingen alleen maar langer gemaakt.

De reacties waren gemengd. En allicht is het te vroeg om na een jaar waarin al te optimistische verwachtingen gelogenstraft werden, te concluderen dat Obama meer iemand van de retoriek is dan van de resolute daden. Maar je kunt niet eeuwig naar voren blijven vluchten.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Quote van de Dag: Spyker en Saab

“This is an historic moment for Saab. The employees have shown a lot of strength and gone through a lot. It was heartbreaking at times but there was always hope.”

Woordvoerder Eric Greers van Saab is blij met de verkoop van Saab aan Spyker. Het benodigde geld wordt opgehoest door Spyker eigenaar Victor Muller en de Zweedse regering via de Europese Investeringsbank.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Saint Kitts & Nevis: verkiezingsmoe

Denzil Douglas spreekt de Verenigde Naties toe (Foto: Flickr/United Nations Photo)

De 32.766 kiezers van Saint Kitts & Nevis, een staatje van twee eilanden in de bovenwindse Antillen, gaan vandaag naar de stembus om een nieuw parlement te kiezen. Ze zullen blij zijn dat het voorbij is, want de politici zaaien vooral onnodige onrust op de anders kalme eilanden, die het moeten hebben suiker, toerisme en schimmige financiële dienstverlening.

Vier partijen – twee op ieder eiland – strijden om elf zetels. Labour bezet er daar nu zeven van en gaat naar alle waarschijnlijkheid de absolute meerderheid houden. Het maximum is acht, want drie zetels zijn toebedeeld aan Nevis en daar doet Labour niet mee. Nevis heeft ook nog een eigen vijfmansparlement, met aparte verkiezingen, maar er gaan stemmen op die in elkaar te schuiven. Anders blijf je bezig. De verkiezingen verlopen overigens allemaal netjes volgens de regels.

En waar gáát die hele verkiezing over? Nou, dat lijkt ondergeschikt. Premier Denzil Douglas beweert het toerisme naar ongekende hoogten gestuwd te hebben en beloofde zeven nieuwe politieagenten aan Nevis. Allemaal onzin, meent de oppositie, die er ook nog wat beschuldigingen van corruptie tegenaan gooit. Dat is overigens wederzijds. Maar dat de bewoners een beetje moe worden van het moddergooien is wel begrijpelijk.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Wat weet Google over China?

Google & China (Foto: Flickr/thelampnyc)

Zonder teveel in technische details te vervallen: hackers hebben een lek in Internet Explorer gevonden waarmee ze gericht computers van een dertigtal grote westerse bedrijven, waaronder Google en Northrop Grumman, hebben besmet met het doel bedrijfsinformatie te stelen. Dat is dagelijkse kost op internet en meestal wordt er dan ook weinig trammelant geschopt, zeker niet door bedrijven die belangen hebben in China, waar veel van de aanvallen vandaan komen.

Deze keer koos Google echter voor de tegenaanval. Het spoor leidde naar Taiwan en daarvandaan naar China. Kennelijk vond Google aanwijzingen die heel sterk naar de Chinese regering wezen. Misschien is die conclusie alleen getrokken omdat de aanval ook gericht was op de gmail van mensenrechtenactivisten en journalisten, maar het valt niet uit te sluiten dat er ook harder bewijs is. Hoe dan ook, Google ging hard en publiekelijk in de aanval: voortaan ‘binnen de wet’ ongecensureerd zoeken in China of anders trekt Google de deur achter zich dicht.

Het statement van Google is geen aankondiging van vertrek. Het is een eerste zet voor onderhandelingen. Google heeft het afgelopen jaar al meerdere aanvaringen met de Chinese regering gehad, waarbij haar services telkens verder werden afgeknepen. Het bedrijf reageerde steeds verbolgen maar deemoedig. Nu zijn de rollen omgekeerd. Google roert de trom en de Chinese regering komt niet verder dan dat het bedrijf zich gewoon ‘aan de wet’ moet houden. De vraag is dus wie de sterkste kaarten heeft en waarvoor hij die wil inzetten.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Chili schuift naar rechts

De nieuwe president met tennister Dominika Cibulková (Foto: Flickr/Sebastian Piñera)

Sebastian Piñera is de gloednieuwe president van Chili. Het is de eerste keer sinds dictator Augusto Pinochet in 1990 aan de kant geschoven werd dat het rechtse kamp het land mag gaan regeren. Groot zullen de verschuivingen in het beleid niet zijn: Piñera heeft beloofd vast te houden aan een fors deel van het sociale beleid van zijn populaire voorganger Michele Bachelet, die haar maximale termijn erop had zitten.

Het is dan ook niet zozeer rechts dat gewonnen heeft als wel links dat verloor. Omdat Bachelet constitutioneel zich niet meer verkiesbaar mocht stellen, schoof de linkse coalitie ‘Concertation’ Eduardo Frei naar voren, die eerder al zes jaar president was. Dat leverde veel gemor in eigen kring op, met dissidenten die een eigen kandidaat naar voren schoven. Toen het nog tussen Frei en Piñera ging, sloot het linkse front zich, maar toen was het te laat.

Piñera is een miljardair die zijn landgenoten rappe economische groei beloofd heeft. Hij strijdt echter tegen de bijnaam de Berlusconi van de Andes. Frei heeft geprobeerd Piñera belangenverstrengeling aan te wrijven, vooral wegens diens mediabedrijven, maar het heeft er toch de schijn van dat de nieuwe president eerder vergeleken moet worden met Michael Bloomberg, de multi-miljardair die burgemeester van New York is.

Vorige Volgende