Christian Jongeneel

1.816 Artikelen
361 Waanlinks
2.092 Reacties
Achtergrond: Christian Jongeneel
Christian Jongeneel is auteur van twee romans en zakelijk leider van twee literaire instellingen in Rotterdam. Op de achtergrond is hij politiek actief voor GroenLinks.
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Iedereen belooft hetzelfde op Mauritius

Banken en kantoren in Port Louis, de hoofdstad van Mauritius (Foto: Flickr/Lionoche)

Morgen gaan de inwoners van de kleine welvarende eilandstaat Mauritius naar de stembus. Ze kunnen kiezen tussen twee blokken, allebei van nominaal socialistische snit. Aan de macht zijn momenteel de liberale socialisten, terwijl de wat meer orthodoxe socialisten in de oppositie zitten. Beide blokken beloven hetzelfde: doorgaan met de economische liberalisering, maar wel zorgen dat de welvaart alle lagen van de bevolking bereikt.

Business is namelijk booming op het eiland, dat het gelukt is zich te positioneren als een groot zakenknooppunt tussen China, India en Afrika. Voorheen steunde het vooral op toeristen en suikerriet. De economie groeide in 2009 door, ondanks de wereldwijde crisis. Het doel is nog meer investeerders lokken, zonder teveel in de gaten te lopen als belastingparadijs. Kortom, het gaat lekker op Mauritius en de oppositie heeft weinig te winnen door te claimen dat ze het totaal anders gaat doen dan de zittende regering.

Is er dan helemaal geen gedoe? Jawel, oppositieleider Paul Bérenger, die vijf jaar geleden nog premier was, klaagt over partijdige reportages op de staatstelevisie. Interessanter is een relletje binnen het regerende blok. Minister van financiën Ramakrishna Sithanen staat niet op de kieslijst van de grootste partij in het blok, vermoedelijk omdat de leider van een kleinere partij zijn baan wil hebben. Als het geld binnen blijft rollen, is dat immers een leuke plek in de schijnwerper.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Het Griekenland van Dirk Scheringa

Griekenland krijgt een pakket van 110 miljard euro van de broeders in Europa om de economie te redden. In ruil daarvoor moeten de Grieken op ongekende wijze de broekriem aanhalen. Terecht, want ze hebben op veel te grote voet geleefd. Onduidelijk blijft echter nog steeds wat de crediteuren van Griekenland gaan doen om zichzelf aan banden te leggen.

Er zit namelijk ook een andere kant aan het Griekse verhaal. Ja, de Grieken zijn absoluut onverantwoorde leningen aangegaan, maar er waren ook volop banken in cash-rijke economieën die bereid waren het te lenen, tegen steeds hogere rentes, die alleen maar de voorbode konden zijn van een crash. Vergelijk het met de praktijken van Dirk Scheringa’s Bank. Je kunt zijn klanten absoluut verwijten op te grote voet te willen hebben leven, maar het werd ze ook wel erg makkelijk gemaakt. Het ultieme gevolg van al die mensen met uitgerekte portemonnee was voor DSB het faillissement: meegezogen door de eigen klanten.

Dit kon ook met Griekenland gebeuren: een failliete klant die zijn crediteuren dreigde mee te sleuren. Alleen al de Duitse en Franse banken hebben 119 miljard euro uitstaan in Griekenland en nog eens 900 miljard bij Ierland, Portugal en Spanje. De Nederlandse banken staan voor dik drie miljard op de Griekse rol en achttien miljard bij de andere drie. Als je dat voor vijf miljard kunt redden, moet je het doen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Quote van de Dag: Export naar Iran

[qvdd]

“We kunnen eigenlijk niets meer aan het besluit doen. Maar we gaan met informeel netwerken proberen iets aan de situatie te veranderen.”

De provincie Limburg, bij monde van persvoorlichter Egbert Hanssen, wil heel graag dat een lokaal bedrijf materialen voor turbines kan leveren aan Iran. Het ministerie van EZ vreest militair gebruik en heeft er een stokje voor gestoken. Maar Limburg geeft de moed niet op.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Quote van de Dag: Hypotheek

[qvdd]

“Breekpunten, daar kun je niet mee werken in coalitieland.”

En dus is afschaffing van de hypotheekrente-aftrek voor het CDA best bespreekbaar, aldus Jack de Vries, in het programma Moraalridders gisteravond. Overigens weer opvallend voor de focus van de Nederlandse media dat de modderkluit die De Vries in hetzelfde programma naar Job Cohen gooide, meer aandacht kreeg dan het inhoudelijke punt.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Uitstekende cijfers voor Gerrit Zalm

Gerrit Zalm (Foto: Flickr/roel1943)

Gerrit Zalm, de naar verhouding karig betaalde topman van ABN-Amro, krijgt een vier van zijn personeel. In een eerste reflex ben je geneigd te denken: dat is beroerd. Tot je gaat kijken waar de werknemers over klagen: in de cao-onderhandelingen dreigen behaalde resultaten uit het verleden niet gegarandeerd te zijn. De werknemers willen het beste uit de cao’s van ABN Amro en Fortis omsmeden tot een nieuwe cao. Zalm wil dat niet.

De goudomrande tijden van de bankiers zijn namelijk voorbij. Zelfs in 2008 kregen de bankiers nog een cao met prima loonsverhoging en verhoogde bonus. In 2009 kwam er weer 3,5 procent bij (.pdf, pagina 34), iets onder het gemiddelde – maar wel bij een veel hoger startniveau. Kortom, objectief gesproken hebben de bankiers onder Zalm geen reden tot klagen.

Dat ze dat toch doen is vooral een teken dat Zalm serieus de bezem door het bedrijf aan het halen is. Het kostenniveau moet omlaag. Pas als er niet geklaagd werd, had de Nederlandse belastingbetaler reden om zich zorgen te maken.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Hardliners winnen verder in Noord Cyprus

De grens tussen beide Cyprussen in hoofdstad Nicosia (Foto: Flickr/reinholdbehringer)

Na de parlementsverkiezingen vorig jaar hebben Turkse nationalisten op Noord-Cyprus nu ook het presidentschap veroverd, in de persoon van de huidige premier Dervis Eroglu. Dit ondanks schijnbare druk uit Turkije toch vooral op de gematigde kandidaat te stemmen, de zittende president Mehmet Ali Talat. De grote vraag is nu natuurlijk wat voor gevolgen dit heeft voor Cyprus zelf én voor de Turkse aspiraties op het EU-lidmaatschap.

Zo op het eerste gezicht is het natuurlijk niet erg gunstig. De nieuwe president heeft zich in het verleden weinig verzoenlijk opgesteld. De gesprekken hebben echter onder Talat ook niet zoveel opgeleverd. Eroglu houdt bij hoog en bij laag vol dat hij gesprekken met de Grieks-Cyprioten wil doorzetten. Die reageerden in eerste instantie negatief op de verkiezing. Ondertussen roept de Turkse premier Recep Tayyip Erdogan dat hij nog dit jaar een deal wil zien.

Dat is wat onwaarschijnlijk, maar het zou ook wel eens de enige kans kunnen zijn. Ook deze verkiezingen laten weer zien dat de Turks Cyprioten ongeveer half om half verdeeld zijn. Hetzelfde geldt voor de Grieks Cyprioten. In feite betekent dit dat een duurzame vrede alleen haalbaar is als de hardliners aan beide kanten ermee instemmen, want anders zal het draagvlak tekort schieten.

Vorige Volgende