Dimitri Tokmetzis

Het Elektronisch Patiënten Dossier (EPD) zal een private doorstart maken, tenminste als het aan een aantal zorgverzekeraars en artsen- en apotheekorganisaties ligt. Veel details zijn nog niet naar buiten gebracht, maar wat er bekend is, stelt al behoorlijk teleur.

Het EPD werd eerder dit jaar unaniem door de Eerste Kamer afgeschoten. Dat was jammer. Het ministerie van VWS had zowaar een paar goede wijzigingen laten doorvoeren in de architectuur van het landelijke systeem. Zo zouden patiënten uitdrukkelijk toestemming moeten geven voordat iemand het dossier mocht inzien. De eerste goede gedachte in het hele ontwikkelingstraject: geef de burger controle over zijn eigen gegevens. Iets wat men bij andere digitale dossiers, zoals het Elektronisch Kind Dossier onbegrijpelijkerwijs, niet heeft gedaan.Het EPD liep toch averij op, omdat a) het vertrouwen weg was dat het ministerie na zoveel gemarchandeer nog een goede voorziening kon afleveren en b) het systeem zo’n complexe verknoping was, dat het eigenlijk niet te beveiligen viel.

Daar ging 300 miljoen euro aan investeringen. Dus moest en zou er een nieuwe poging gedaan worden. Nu ligt er dus een privaat initiatief. En het gaat meteen al mis. De initiatiefnemers willen het goedkoop houden – niet meer dan 10 miljoen euro per jaar mag het kosten – dus is de belangrijkste voorziening eruit gesloopt: toestemming van de patiënt bij inzage. Daarnaast wordt geen nieuw systeem gebouwd, maar wordt een aantal regionale EPD’s (die bestaan al) aan elkaar geknoopt. Tot slot wordt het voor zowel patiënten als zorgverleners niet verplicht om zich op het EPD aan te sluiten.