AB, auteur op Sargasso - Pagina 2 van 10

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Ziek van de bureaucratie

5 september 2011 , 16:00 , door AB

Op vakantie werd ik gemaild: de leidster van de knusse en kleinschalige kinderopvang van mijn zoontje was niet komen opdagen. Vreemd. De kinderopvang betekende alles voor haar, het was haar leven. Zij was de eigenaresse van de opvang. Deze ondernemende vrouw van 55 jaar werkte 50 weken per jaar, minimaal 60 uren in de week. Nooit ziek, altijd opgewekt. De kinderen kregen van haar volop aandacht, toewijding en liefde. En nu was ze plots verdwenen? Op ons vakantieadres gingen we speculeren. Was ze overwerkt? In het ziekenhuis beland? Wat was er gebeurd met deze lieve vrouw? We wisten het niet. Toen we erachter kwamen wat er was gebeurd, konden we het nog niet geloven.

Zaak gesloten?

Na 2 weken onzekerheid schreef de oudercommissie het volgende: ,,Afgelopen vrijdag is N om 06:00 ’s ochtends opgepakt, afgevoerd en opgesloten. N. heeft 15 dagen doorgebracht in de vrouwengevangenis te Nieuwersluis. De reden hiervoor was een langlopend conflict met de buren. Tweemaal is overhangende begroeiing door N. verwijderd. Hiervoor is zij veroordeeld tot een taakstraf. Deze heeft zij niet uitgevoerd. Hierop is de taakstraf omgezet in een gevangenisstraf voor de duur van 15 dagen”. Zaak gesloten.

Kun je in Nederland twee weken in de cel belanden voor het weghalen van wat takken? Dat ging er bij mij niet in, al zag ik geen redenen te twijfelen aan de woorden van de oudercommissie. Ik besloot op onderzoek uit te gaan. Anonieme bronnen bij justitie bevestigden mij tot mijn schrik het volgende: ,,Door het cellenoverschot is justitie veel strenger geworden in het handhaven van uitgesproken straffen. Waar men vroeger probeerden alternatieve oplossingen te verzinnen, wordt nu een niet-uitgevoerde taakstraf direct omgezet in detentie.” Ik was met stomheid geslagen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Waar blijft onze minister-president?

9 augustus 2011 , 13:00 , door AB

Onze oh zo ontspannen minister-president -wat een verademing, he?- is heerlijk aan het relaxen. Politici gaan niet 2 weken op vakantie, zijn gaan een seizoen lang met reces. Geert Wilders zaait weer eens wat meningen met zijn uitspraken over ´haatpaleizen´. Mark glimlacht. Nu even niet. Nu geniet hij van zijn welverdiende reces. Grotere problemen. De euro dreigt ten onder te gaan. De ECB grijpt in, onze minister-president zwijgt. Beter geformuleerd: de vrolijke vrijgezel waagt een dansje op een jongerenfestijn.

De problemen verdiepen zich. Een kredietbeoordelaar verlaagt de rating van nu nog supermacht Verenigde Staten. Beurzen kelderen, pensioengelden verdampen, het CPB moet de economische vooruitzichten bijstellen. Moet er geen actie worden ondernomen? Hoe gaan we de totale apocalyps vermijden? De premier slaapt liever uit. Is een woordje van de premier voor alle Nederlanders te veel gevraagd? Doet hij deze baan soms vrijwillig? Niemand mag verwachten dat de minister-president de mondiale crisis even oplost. Niets doen is echter te makkelijk. Hallo: waar is de premier van alle hardwekkende Nederlanders? Vort: naar de Kamer! Meteen. Nu! Crisis? Nu niet. Niet tijdens ons heilige reces.

STELLETJE ZAKKENVULLERS!!!

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Pechtold als idool van Breivik?

27 juli 2011 , 16:00 , door AB

Gedachte-experiment. Niet Geert Wilders was het idool van Breivik, maar D66-voorman Alexander Pechtold. Wat was er dan gebeurd? Waarschijnlijk had de nare Noor een lijvig document geschreven over ‘de noodzaak tot het openbreken van de woningmarkt’ en de wens ‘tot meer directe democratie’. Waarschijnlijk had hij zijn magnum opus naar al zijn virtuele vriendjes gestuurd. En dan? Dan niets. Hij had geen bommen geplaatst, geen massaslachting aangericht. Hij was nooit de geschiedenisboekjes ingegaan als de massamoordenaar van Oslo. Al is Anders Breivik de enige schuldige aan zijn misdaad, dat ontslaat anderen niet van de plicht tot nadenken en zelfreflectie. Volgens Malou van Hintum -en vele anderen- hebben we te maken met een gek. Om haar stuk extreem kort samen te vatten: gekkies interpreteren de buitenwereld op een rare manier en komen zo tot onverwachte, soms zelfs gruwelijke daden. Alleen zij zijn verantwoordelijk. Haar conclusie lijkt te kloppen. Met de nadruk op lijkt. Het ‘Pechtold-experiment’ laat namelijk zien dat van Hintum’s conclusie te makkelijk is.

Nog niet zo lang geleden was de Tweede Wereldoorlog geen geschiedenis, maar een moreel ijkpunt. Dat had veel positieve gevolgen en ook enkele mindere kanten. Positief: iedereen was zich bewust van het gevaar van polarisatie, extremisme, racisme en discriminatie. Negatief: links geweld werd vergoelijkt. Het gevolg: de extreemrechtse Janmaat werd ‘gedemoniseerd’ en werd door links, maar ook door rechts verguisd om zijn politieke opvattingen. Niemand, absoluut niemand liet zich door deze nitwit gedogen. De Centrumdemocraten waren politieke paria’s van de vorige eeuw en dat was maar goed ook. Waarom zou je samenwerken met een extreme partij? Het is niet voor niets dat topstukken van de jaren ’80 als Voorhoeve, Weisglas, Hirsch Ballin en vele anderen hun partij nu de rug hebben toegekeerd. Zij wensen niet in verband te worden gebracht met extremisten. Twintig jaar geleden vonden zij samenwerking met een rechts-populistische volksmennerpartij abject, en dat vinden ze nu nog steeds.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

De Nederlander bestaat!

24 juli 2011 , 14:00 , door AB

Er is wel eens discussie over geweest, maar nu is het zeker: dé Nederlander bestaat. De beste locatie om ons te spotten is niet in onze natuurlijke habitat, maar buiten de eigen landsgrenzen. Plek: een willekeurige costa aan de Méditerranée. Ontkennen is zinloos: wij zijn anders dan alle anderen. Heus. Maxima had op de buitenlandse costa´s moeten inburgeren, dan had ze het ook gezien: we zijn van mijlenver te herkennen. Goed, we zijn wellicht niet het meest sexy of stijlvolle volk, maar we hebben tenminste een volksaard.

1. Een Nederlander doet altijd iets.
Twee jongens die urenlang fanatiek een balletje overtikken? Dat zijn landgenoten. Buitenlanders tikken een balletje ter afleiding, of nog vaker, om de aandacht van het andere geslacht te trekken. Nederlanders niet. Nederlanders moeten iets doen. In plaats van dat ze het balletje ´per ongeluk´ naar een mooie dame slaan, proberen ze het balletje eindeloos in de lucht te houden. Tien keer. Honderd keer. Tienduizend keer. Record! En weer opnieuw. Tot ontzetting, onbegrip en afschuw van de overige badgasten, maar dit geheel terzijde.

2. De Nederlander is motorisch niet in orde.
De Nederlander beweegt zich op het strand als een houten klaas. Een robot. Als een pinguin in de tropen. Denk aan een dansende Nick en Simon. Visualiseer een voetballende Dirk Kuijt. Zo zijn we nu eenmaal. Aardig, gezellig, maar motorisch is er iets gruwelijk mis met ons.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Van Grieks drama tot Europese tragedie?

15 juni 2011 , 21:37 , door AB

Of we schoppen de Grieken uit de euro of we zadelen de Grieken met extra leningen op. Moeten we echt kiezen uit deze twee kwaden? Beide oplossingen zijn onbevredigend. In beide gevallen kost het de Nederlandse belastingbetaler miljarden, terwijl het geen garantie biedt op een structurele oplossing van het probleem. Is er geen betere oplossing denkbaar? Die betere oplossing ligt voor de hand, maar de politieke wil ontbreekt. In economisch opzicht is het Griekse probleem voor Europa van marginaal belang. Griekenland is qua BNP vergelijkbaar met een doorsnee Duitse deelstaat.

Een structurele oplossing voor het land van de Sirtaki is mogelijk, als er Europese solidariteit zou bestaan. Belastingsexperts, accountants en andere financiële experts zouden Griekenland weer op de rails kunnen brengen. Welke staatseigendommen leveren snel miljarden op? Hoe voorkomen we corruptie, fraude en belastingontwijking? Met middelen, expertise en een beetje geduld helpen we het land aan de rand van Europa er weer bovenop. Echter, juist het ontbreken van eensgezinde politieke wil is het werkelijke probleem dat de Europese stabiliteit in gevaar brengt.

Door het ontreken van politieke draagkracht, lijkt een structurele oplossing voor het Griekse drama onbespreekbaar. Dat is jammer, want de Griekse tragedie kan daardoor uitgroeien tot een treurspel van Europees formaat. De nieuwe eisen van Jan Kees de Jager en anderen ministers lijken redelijk, maar zijn dat niet. De gewone Griek heeft al veel moeten inleveren en wil niet nog meer dokken. Hogere belastingen, minder sociale voorzieningen en minder pensioenzekerheden. De Nederlandse bezuinigingen zijn voor de Griek een lachertje. De gewone hardwerkende Griek wil en kan geen eurocent meer betalen. En heeft de hardwerkende Kretenzer nu echt veel meer schuld aan de crisis dan de hardwerkende Texelaar?

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

De immorele NAVO-strategie

12 juni 2011 , 17:01 , door AB

Dankzij de door de NAVO veroorzaakte patstelling, duurt de oorlog in Libië voort. De NAVO is daarom medeschuldig aan de 15.000 slachtoffers die er sinds maart zijn gevallen Zoals ik al had voorspeld verandert de ‘Coalitie van bereidwilligen’ langzaam van strategie. Doel is niet langer het ‘beschermen van de Libische burger’, maar het verwijderen van kolonel Khadafi. Als we de NAVO moeten geloven -en laten we vooral niet alles klakkeloos geloven- brokkelt de steun rondom de excentrieke kolonel langzaam af.

Khadafi is niet langer die aparte Arabische heerser met wie het prima zakendoen is. Nu heeft de kolonel afgedaan. Het is voor de NAVO een prestigekwestie geworden en de Libische leider moet koste wat het kost verdreven worden. En het zal wat kosten. Specifieker geformuleerd: het zal nog meer Libische levens kosten. Om de geesten rijp te maken voor de volgende stap wordt de woestijnvos geframed als een losgeslagen waanzinnige. Om dit aan te tonen beweert Luis Ocampo dat de leider Viagra bestelt om zijn troepen aan te sporen tot massaverkrachtingen. Mag ik de bonnetjes even zien, Luis? Het broodje aap verhaal valt in de categorie ‘massavernietigingwapens in Irak’ en ‘Osama zit in Afghanistan’.

Wie oppermachtig is creëert zijn eigen moraal, werkelijkheid en recht. Dat lijkt allemaal te billijken, zolang het doel de middelen heiligt. Maar wat is het doel? En welke middelen zijn we bereid in te zetten? Democratieën hebben hun oordeel snel klaar als het gaat om dictaturen. Terecht. Maar wie beoordeelt en veroordeelt ons? Staat de ‘good guy’ altijd boven de wet? Filosofieprofessor Michael Walzer is een expert op het gebied van de morele rechtvaardiging van oorlogsvoering. Zijn mening over Libië is helder. “And so we are intervening in a very big way, again, in a country about which we know very little, on behalf of political forces about which we know even less. We don’t know what a new Libyan regime would look like; we also don’t know whether a new regime can be put together without an extensive civil war. Given all this, I thought that the threshold held. The case for intervention just wasn’t strong enough.”

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Legaliseer alle foute films!

6 juni 2011 , 21:00 , door AB

Moet je films vanwege hun demonische boodschap verbieden? Films zijn in Nederland niet echt verboden, maar niet alle films zijn vrij verkrijgbaar. Duitse propagandafilms uit de nazitijd mogen in Nederland alleen voor wetenschappelijke doeleinden en onder strikte voorwaarden worden bekeken. Een film als Der ewige Jude (1940) is niet zomaar in de videotheek op de hoek af te halen. Dat betekent niet dat nazifilms op internet lastig zijn te vinden. Tik de juiste zoekterm in en je kunt de films direct gratis bekijken. Dient het verbieden van films een doel of gaat de vrijheid van meningsuiting boven alles?

Gelijkenissen tussen Fitna en der ewige jude
Der ewige Jude wordt net als Fitna als een op feiten gebaseerde documentaire aan het publiek voorgeschoteld. We zien de negatieve gevolgen van de veronderstelde massa-immigratie van ‘anderen’. Er wordt selectief geknipt en geplakt uit de Heilige Boeken om het extreme, perfide en politieke karakter van de vreemde ‘godsdiensten’ duidelijk te maken. Waar Geert Wilders bepaalde delen van de Koran selectief selecteert, doet regisseur Fritz Hippler (1909-2002) exact hetzelfde met de Thora. Het centrale thema, dat ‘de ander’ geen geloof aanhangt, maar aanhanger is van een gevaarlijke politieke ideologie, komt in beide films duidelijk naar voren. Waarom is de Duitse film verboden en Fitna niet? De nazifilm lijkt niet zozeer verboden om de inhoud an sich, maar doordat men de film ziet als een radertje. Een radertje in de propagandamachine van de nazi’s, die de Duitse geesten rijp maakte voor de Shoah. Is dat niet meten met twee maten?

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Waaien de Spaanse protesten over?

27 mei 2011 , 22:03 , door AB

Ik verblijf al jarenlang zo’n 3 maanden per jaar in Spanje. Al mijn Spaanse vrienden en kennissen hebben problemen door La Crisis. Men spreekt over La Crisis met hoofdletter en altijd in de tegenwoordige tijd. De crisis heeft bestaande sluimerende problemen verergerd en nieuwe problemen gebracht. De nieuwe problemen zijn bekend: ingestorte huizenprijzen en torenhoge werkloosheidscijfers die niet willen dalen. De jeugdwerkloosheid blijft hoog, in veel regio’s zo’n 50%. Maar er is meer. Ook de jongeren met werk hebben problemen. Let wel: in Spanje blijf je heel lang jongere.

Ik ken een afgestudeerde jurist die nu al 3 jaar werkt als nachtwaker op een busstation. Hij is tevreden, want hij heeft werk. Een journaliste werkt als presentatrice voor de regionale televisie. In Nederland een goedbetaalde job, op de Canarische eilanden kun je er nauwelijks van rondkomen. Zapatero heeft geprobeerd te zorgen voor meer vaste contracten. Je moet na 9 maanden iemand aannemen of ontslaan. Goed idee, fatale consequenties. De journaliste wordt nu steevast na 9 maanden ontslagen. Ieder jaar zit ze 3 maanden zonder werk. De situatie is niet slecht in Spanje. De situatie is uitzichtloos.

Jongeren voelen zich machteloos. Als ze thuis wonen, kunnen ze niet weg. Als ze een woning bezitten, kunnen ze evenmin weg. Emigratie is, net als in het Franco-tijdperk, een alternatief voor de wanhopigen. Naast senioriteit, lage lonen en corruptie is ook nepotisme nog steeds niet uitgeroeid. Met contacten heb je een kans, zonder contacten ben je kansloos. Lucratieve baantjes, bijvoorbeeld een baan als ambtenaar zijn zeer gewild. Om ambtenaar te worden –postbode, leraar, verpleger – moet je examen doen. Wie mag examen doen? Juist, niet de studenten met de hoogste cijfers, maar de student met de beste contacten. Volg het Spaanse nieuws en er gaat geen dag voorbij dat er geen corruptieschandaal aan het licht komt.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Democratiseringsbommetjes?

16 mei 2011 , 13:00 , door AB

Terwijl Rutte framet dat we op ‘politiemissie’ gaan, voeren we onafgebroken oorlog in Afghanistan. De politiemissie dient als dekmantel. Het is een doorzichtige dekmantel voor het in de lucht houden van bombarderende F-16’s. De NAVO wil nog wel trainers, maar in Kunduz struikelt men er inmiddels over. Daarbij komt: de provincie heeft gevraagd om slechts 1600 stuks bermbommenvlees. Duitsland traint in de regio al politiemensen en wij sturen de capaciteit voor de opleiding van nog eens 3000 man en een enkele vrouw. Tja. Zoals gezegd: het gaat niet om die paar agenten voor Kunduz. De NAVO zit daar te springen om onze F-16’s en de honderden soldaten die nodig zijn om de gevechtsvliegtuigen in de lucht te houden.

Dit kabinet gruwt van de maakbare samenleving. Te pas en te onpas maakt Rutte zijn linkse opponenten zwart. Een favoriete frame van de minister-president is dat ‘de staat geen geluksmachine is’. Als hij het woord geluksmachine uitspreekt kijkt hij er vies bij. Alsof hij gruwt van de gedachte dat de staat zou zorgen voor geluk. Wat geldt voor Nederland, geldt niet voor Afghanistan. Daar gooit de Nederlandse luchtmacht al bijna 9 jaar lang bommen op Afghanistan. Voor de vrede. Moeten we daarom spreken van geluksbommetjes? Vredesbommetjes misschien? Of wellicht nog beter: democratiseringsbommetjes?

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Maakt God een comeback?

10 mei 2011 , 16:30 , door AB

Het is één van de stokpaardjes van Wilders: de Islam is een politieke ideologie. Wilders heeft gelijk. Een beetje. De Islam is naast een geloof ook een ideologie. Kijk naar Iran of Saoedi-Arabië en je ziet hoe de machthebbers religie gebruiken als politieke ideologie. Maar wat te denken van het christendom? Het boek ‘The Barbarian Conversion’ laat de oeroude verwevenheid zien tussen christelijke religie en politiek. Dat het christendom is wat het is, hebben we te danken aan de Romeinse –heidense- keizer Constantijn de Grote. In het jaar 325 stippelde hij de koers uit die de nieuwe Romeinse staatsgodsdienst in wording zou varen. Christelijke normen en waarden, gefundeerd op een keizer die zijn eigen vrouw en zoon doodde.

In het boek van professor Fletcher lezen we onder andere over de bekeringen van de Romeinen, de Galliërs, de Engelsen, de Friezen en de Letten. Waarin geloofden deze barbaren voor hun bekering? De Engelse historicus is eerlijk: we weten daar bitter weinig van. Vaak doet de auteur een wetenschappelijke gooi: hij laat eerst de originele bron aan het woord en laat zien wanneer hij overgaat tot speculatie. De bekeringen verlopen volgens een vast patroon. Eerst wordt de vorst, na jarenlange moeite, gekerstend. Pas na het winnen van beslissende veldslagen gaat de vorst over tot het christendom. Met andere woorden: de nieuwe christelijke god moet zich eerst bewijzen. Na de vorst volgt de aristocratie en pas daarna het plebs. De bekering van een volk gaat nooit snel, maar juist altijd langzaam. Dat was voor mij een eyeopener: Europa werd niet snel bekeerd, het hele proces duurde meer dan een millennium!

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Het Kwaad

6 mei 2011 , 15:00 , door AB

Safranski’s boek gaat over ‘het Kwaad’, het nadenken over de oorsprong van het kwaad en de relatie tussen God, vrijheid en het kwaad. De auteur geeft inkijkjes, maar pretendeert geen allesomvattend overzichtswerk te schrijven. In ieder hoofdstuk werpen nieuwe steeds nieuwe grote westerse denkers een ander licht op het onderwerp. Die benadering doet recht aan de complexiteit van het thema. Er is zoveel geschreven over ‘Het Kwaad’, dat een allesomvattend overzichtswerk simpelweg onmogelijk is. Van Plato tot Kant en van Sartre tot Aristoteles: er zijn letterlijk duizenden boeken geschreven die de duistere kant van het leven behandelen. De schrijfstijl is zeer toegankelijk, maar desondanks is werk van Safranski geen pageturner. De reden is dat het onderwerp filosofisch, abstract en van hoogintellectueel niveau is. Dat is tegelijkertijd de aantrekkingskracht van het boek: hoeveel boeken over moeilijke onderwerpen lezen lekker weg?

Het Goede
De schrijver hanteert een thematische afbakening. Hij bespreekt wat westerse filosofen geschreven hebben over het kwaad. Augustinus, Nietschze en Freud tref je in dit werk volop aan, oosterse wijzen als Boeddha, Ghandi of Confucius zul je niet aantreffen. Verder luidt de ondertitel van zijn boek: ‘Of het drama van vrijheid’. Dankzij onze vrijheid, hebben we ook de vrijheid om het kwade te kiezen. Met vrijheid bedoelt Safranski de vrije wil van de mens. De ondertitel geeft al aan dat het boek zich niet beperkt tot één enkel onderwerp. Sterker nog: het boek gaat evengoed over God, het goede, de werkelijkheid, De vrije wil en vrijheid in het algemeen. Al is de hoofdstukindeling min of meer chronologisch, uitweidingen en zijwegen worden niet geschuwd. Na een bespreking van de 4e eeuwse kerkvader Augustinus en zijn mening over de zonde en de Heilige Geest, gaat hij makkelijk over op de mening van 20ste-eeuwer Albert Einstein. Zo horen we Einstein spreken over menselijk bewustzijn. “Een menselijk wezen is een deel van het geheel dat we ‘universum’ noemen, een in tijd en ruimte begrensd deel. Hij ervaart zichzelf, zijn gedachten en zijn gevoelens als losstaand van alle anderen –een soort optische illusie van zijn bewustzijn. Die illusie is voor ons een soort gevangenis die ons beperkt tot onze persoonlijke verlangens en onze genegenheid jegens de weinige personen die ons na staan. Onze taak moet het zijn onszelf uit die gevangenis te bevrijden.”

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Is framing een rechtse hobby?

30 april 2011 , 13:15 , door AB

Wilders is de Hollandse koning van het framen. Denk aan kopvoddentax, Marokkaans straattuig of massa-immigratie uit moslimlanden. Het ene denkraam (frame) werkt beter dan het andere. Kopvoddentax ging net wat te ver en was daardoor contraproductief. Toehoorders waren zich bewust van Wilder’s tactiek en verontwaardigd over het gehanteerde taaltrucje. Massa-immigratie is effectiever. Alle PVV’ers gebruiken consequent het woord massa-immigratie, zodat weinigen zich nog afvragen of het woordje ‘massa’ er wel voor hoort. Het is zo effectief, dat ook niet-PVV’ers het woord in de mond nemen. Een effectieve frame werkt in op je onbewuste. Zijn windmolens schone energie of draaien ze op subsidie? De vraagformule framed het antwoord. Taal beïnvloedt je onbewuste, het stuurt je denkrichting en het creëert de werkelijkheid.

Succesvolle rechtse frames
Als ik naar frames uit het verleden kijk, dan zijn het de rechtse frames die zijn blijven hangen. Wiegel maakte Den Uyl uit voor Sinterklaas. Het kwartje van Kok kent iedereen nog, terwijl een litertje Euro 95 inmiddels bijna 4 oud-Hollandse guldens kost. Pim Fortuyn sprak over de puinhopen van Paars en de Islamisering van Nederland, dat laatste nam ene Geert Wilders later over. Balkenende noemde Bos een draaier en won de verkiezingen. De PvdA is al langdurig het mikpunt van framers, afgelopen verkiezingen nog. Alle rechtse media zetten de sociaaldemocraten stelselmatig weg als regenteske potverteerders. Alle politici ter rechterzijde beschuldigen de PvdA dat zij ‘de rekening doorschuiven naar de volgende generatie’. Als je naar de feiten kijkt blijkt dat mee te vallen. Sterker nog: de staatsschuld onder linkse kabinetten stijgt niet harder dan onder rechtse kabinetten.