Ad van der Stok

Scheefwonen – de situatie waarin voor te weinig geld in verhouding tot het inkomen, een met subsidie gebouwde huurwoning wordt bewoond – wordt vaak als een probleem gezien. Je kunt je afvragen of dat terecht is. Maar als je het als een probleem beschouwt, is het goed te weten dat er een kinderlijk eenvoudige oplossing voor bestaat die in Den Haag nog niet is ontdekt.

Een probleem?

Eerst de vraag of dat scheefwonen echt een probleem is. Een veel gehoord argument is dat die woning met gemeenschapsgeld is neergezet en iemand die meer huur kan betalen hoort niet op kosten van de gemeenschap te wonen. Dat klinkt logisch, maar klopt in ieder geval voor oudere woningen niet. In de loop der jaren is zoveel geld aan huur binnengekomen dat de kosten van de woning er al lang uit zijn. Dat gemeenschapsgeld zit bovendien in de stenen en die zijn in het bezit van de verhuurder. Overigens is alweer even geleden, met de bruteringsoperatie de rijkssubsidiëring van de woningbouwcorporaties afgeschaft. Van publieke sponsoring is dus geen sprake.

Er is trouwens ook een reden om voor scheefwonen te pleiten. De wijken waar huurwoningen staan zijn vaak in z’n geheel in bezit van dezelfde verhuurder. Dat betekent: eenzijdige woningbouw bewoond door een eenzijdig publiek van mensen die het niet zo breed hebben. Verwijderen van scheefwoners uit dergelijke wijken, betekent dat die nog eenzijdiger van samenstelling worden. Gettovorming is daarvoor een wat zwaar beladen woord, maar scheefwonen helpt het begin ervan te voorkomen.