Goedemorgen, toen u op een oor lag scheerde bovenstaand brokstuk van 400 meter breed op nog geen 324.600 kilometer langs de aarde. Op astronomische schaal is dat een bijna-voltreffer. De asteroïde heet ook nog eens 2005 YU55 en wie enige kennis heeft van de vaderlandse geschiedenis van Moeder Aarde denkt dan direct aan de Chicxulub krater in Yucatán. Deze krater werd gevormd door een asteroïde van waarschijnlijk 10 km breed en de inslag 65 miljoen jaar geleden wordt verantwoordelijk gehouden voor het uitsterven van de dinosauriërs. De rakelings passerende YU55 van vannacht was iets kleiner maar had bij een voltreffer de problemen met de euro doen verbleken. De eerste maar opzich weinig spectaculaire beelden van het tollende brokstuk op NASA CCTV vindt u hier:
Reacties (16)
Een object van 0,4 km doorsnee, dat op 324.600 km langs een object van 12.756 km doorsnee scheert. Dat is zoiets als een bij die op 15 meter afstand rakelings langs een mens scheert. Doet me inderdaad meteen denken aan een vogel die regelrecht mijn smoel in vliegt.
Nou ja, onze naaste buur Venus komt nooit dichterbij dan iets van 38 miljoen kilometer of zo? Dan is het dus een bij die langsscheert nadat je je hele leven in volstrekte eenzaamheid op een berg hebt zitten mediteren. Ieks!
Je hele leven? 65 miljoen jaar geleden (op de 5 miljard jaar dat de aarde bestaat) is eerder iets van een paar maanden geleden, dat die vogel in het gezicht vloog. Als je aan de ene kant afstand begint te relativeren, moet je aan de andere kant tijd ook relativeren.
Als een meteoriet ter grootte van een bij 15 meter naast je inslaat, dan zou ik dat toch wel ‘bijna raak’ noemen.
Ik niet. Vergeet niet dat het niet om inslaan gaat, maar langsvliegen (in drie dimensies). Door over inslaan te spreken vergroot je al onbewust de kansen. 15 meter naast je is nog altijd heel erg mis. Er zouden tienduizenden van zulke meteorieten moeten langskomen binnen die afstand, om er eentje je te laten raken. Dat benadert heel aardig het verhaal van de 250.000 verschoten kogels per gedode Iraakse opstandeling.
Dit gat werd veroorzaakt door een meteoriet van minder dan 50 meter breed, Meteor Crater in New Mexico:
Als de impact genoeg stof in hogere luchtlagen terecht krijgt dan zijn de effecten van de inslag wereldwijd merkbaar.
Carlos: Meteor Crater in New Mexico
Heb ik opgezocht. De krater ligt in Arizona en is daar – natuurlijk – een toeristische attractie:
http://en.wikipedia.org/wiki/Barringer_Crater
http://www.meteorcrater.com/
ja klopt, ik ben er geweest 20 jaar geleden (was de exacte staat vergeten, zoals een Amerikaan België en Nederland ook wel eens door elkaar haalt ;-)
Dat ontken ik niet, maar de vergelijking met de Yucatan-krater gaat gewoon op twee nogal relevante punten enorm scheef:
-Wat ze in de astronomie (of in ieder geval in dit topic) rakelings langs scheren noemen is nog altijd passeren op een minimum afstand waar bijna 30 aardes tussenin passen.
-Het Yucutan-object had een meer dan 10.000 keer zo grote inhoud.
De afstand van de aarde tot dit brokstuk was kleiner dan die van de aarde tot de maan.
De maan is wel aanzienlijk groter dan dat brokje. Trouwens, als het zo ontzettend bijna raak was op de aarde, waarom istie dan niet op de maan gebotst, als ie binnen de omloop lag? Of valt het toch wel ontzettend tegen met bijna raak, als je het driedimensionaal bekijkt?
@10: Als de werper het mes de andere kant uit had gegooid, was het in verhouding nog meer “bijna raak” op het kind geweest dan deze komeet op de aarde. Ik vind het echt jammer dat Sargasso hier met alle andere media mee huilt over het grote gevaar waar we zo ontzettend net op het nippertje aan ontsnapt zouden zijn.
In je eentje huilen als medium is zo sneu,dan maar meedoen net als die dieren in het bos.
@009 Bismarck, ik begrijp je standpunt wel,
je hebt immers een aparte jeugd gehad… :-)
In February 2010 it was rated 1 on the Torino Scale, indicating that a pass near the Earth is predicted that poses no unusual level of danger. On 19 April 2010, highly accurate radar targeting by the Arecibo radio telescope reduced uncertainties about the orbit by 50%. This improvement eliminated any possibility of an impact with the Earth within the next 100 years. It was removed from the Sentry Risk Table on 22 April 2010 and as such it now has a rating of 0 on the Torino Scale.
Weer mis,volgende keer beter mikken Heer