Lekker tegendraads verhaal in de Economist van deze week naar aanleiding van dit rapport van MIT over de opkomst van de middenklasse in ontwikkelingslanden. Twee economen analyseerden cijfers uit de hele wereld en schuimden ook winkeltjes af op het Indiase platteland, waarvan de eigenaren rondkomen van twee tot tien dollar per dag (in India ben je dan middenklasse – bijna negentig procent van de bevolking doet het met minder).
Vrijwel alle winkeltjes en andere minibedrijfjes die de onderkant van de middenklasse vormen, hebben een gebrek aan kapitaal. Daarom werken microkredieten zo goed. Maar eigenlijk is de bereidheid om te investeren in het eigen bedrijf helemaal niet zo groot, constateerden de onderzoekers.
De meeste microbedrijfseigenaren willen hun bedrijfje namelijk niet uitbouwen, maar opheffen. Ze willen een baan. Dat is de beste manier om een inkomen veilig te stellen. In de poeha rond microkredieten worden arme boeren en winkeliers vaak geprezen om hun doorzettingsvermogen, alsof ze door ondernemerschap gedreven worden. Zelf weten ze wel beter. Ze zijn ondernemer, omdat ze niks beters konden vinden.
Reacties (2)
Jamaar ze hebben niks te willen, daarom is microkrediet wel handig.
@1 Mee eens. De titel is een beetje misleidend.
Ze willen graag microkredieten maar nog liever willen ze een vaste baan.