Iets is alleen waardig om gelezen te worden als je er geld mee kunt verdienen. Zo kan je het beste de discussie deze week samenvatten. Volkskrant en Telegraaf protesteerden luidkeels tegen subsidieslurpers als NOS.nl en Joop.nl. Die zouden hun brood van de plank eten. De staat biedt oneerlijke concurrentie.
Bert Brussen gooit het vandaag over nog een andere boeg. Zijn redenering is: kijk, wij kunnen zo’n opiniesite draaiende houden zonder subsidie, dus er is helemaal geen reden voor het geven van subsidie aan zijn doorn in het oog Joop.nl.
Wat een verschrikkelijk bekrompen visie tonen de heren bij elkaar. Kennelijk mogen nieuws en opinie slechts dan openbaar worden als het commercieel te exploiteren valt of als de kijkcijfers maar hoog genoeg zijn.
Daar gaan ze voorbij aan twee zaken. Ten eerste zal een commercieel belang altijd selectief zijn in nieuws welke ze brengt. Als nieuws lezers wegjaagt of te weinig opbrengt, plaats je het niet. Als nieuws of opinie adverteerders wegjaagt al helemaal niet.
Ten tweede gaan ze voorbij aan het begrip maatschappelijke relevantie. Iets wat commercieel interessant is, hoeft geen maatschappelijke relevantie te hebben. En iets wat maatschappelijk relevant is, hoeft geen commerciële waarde te hebben.
Kortom, alleen commercieel goedgekeurde geluiden hebben een plaats in hun samenleving. Jammer voor de rest.
Gelukkig maken andere mensen andere afwegingen en zijn ze bereid geld van ons allemaal te stoppen in zaken die uiteindelijk een groter belang dienen.
Maatschappelijke relevantie is moeilijk meetbaar. Maar kijkcijfers alleen zeggen in ieder geval niet alles. Dhr Brussen klopt zich op de borst met bezoekersaantallen. Maar hij vergeet te vermelden dat de stukjes op DeJaap nauwelijk discussie opleveren. Ook benieuwd hoe lang betaalde redacties als die van de Telegraaf en Volkskrant het leuk vinden om een site die draait op vrijwilligers niet te zien als oneerlijke concurrentie. Trouwens ook benieuwd hoe lang het vrijwilligersmodel vol te houden is.
Reacties (34)
Het past natuurlijk wel naadloos in het beeld van een samenleving waarin alles, tot mensen aan toe, slechts als economisch goed bekeken wordt.
Aha, dus commerciële media zijn dienstbaar aan hun broodheer, de adverteerder. Leuke klap in het gezicht van de vrije pers. En is een gesubsidieerd medium dan niet ook loyaal aan de broodheer, de subsidieverstrekker?
Dat staat er niet. Maar invloed is er nou eenmaal.
Dat geldt net zo hard voor de andere kant. En samen is het misschien net genoeg.
Wellicht voor de balans van dit verhaal is het aardig om ook de mening van de klagende partij te noemen, ipv alleen naar de “subsidieslurper” te linken:
Zoals het succesverhaal van DeJaap aantoont (en eerder het succes van nu.nl en GeenStijl.nl), zijn het niet de financiële middelen die een site succesvol maken. Het zijn de inzet, de passie, de tevredenheid en de nieuwe, vrijwel oneindige mogelijkheden die mensen aanzetten tot vrijwillig en enthousiast meewerken aan een website. Originele content en vooral authenticiteit doen de rest. Toont dit niet aan hoe belachelijk en overbodig subsidies voor een opiniewebsite als Joop.nl zijn?Dat zou een onafhankelijke website als Sargasso toch moeten aanspreken? Deze website gebruikt nota bene dezelfde adverteerbedrijf als dejaap.
“Oneerlijke” concurrentie vind ik een groot woord, maar de stelling dat subsidie voor meningsites op het internet onnodig is lijkt mij volledig terecht. Steeph stelt dat zonder subsidie een dergelijk initiatief op internet alleen commercieel kan worden gemotiveerd. Talloze meningsites, waaronder Sargasso, bewijzen het tegendeel.
Tel daarbij op dat ook gesubsidieerde initiatieven vaak dezelfde KPI’s als de commercie er op na houden: kijkcijfers, bezoekers, enz. Ik zou wel willen weten wat de unieke missie is die joop.nl heeft. Als ik er kijk zie ik alleen maar goedkope populaire koppen die snel doorlinken en weinig toevoegen. Moeilijk om daar een degelijke inhoudelijke discussie aan te koppelen, zoals ook blijkt. En een blik op de lijst van “opiniemakers” toont een nadrukkelijke voorkeur voor specifieke politieke kleuren en organisaties. Alles bij elkaar opgeteld kom ik qua missie van joop niet verder dan een “links populaire meningsite, met onversneden propaganda direct uit de mond van de politici”.
Maar het punt van het stuk is nu juist dat niet alles vanzelf populair is. En om het dan af te schrijven als nutteloos, gaat me te ver. Ik denk dat er gevallen zijn dat subsidie nodig is om bepaalde geluiden wel naar voren te halen.
aan zijn doorn in het oog
De frustratie van Bert Brussen zit nogal diep, en aantoonbaar over meerdere jaren. Dat de volkskrant zich zelfs maar in heeft gelaten met deze digitale
aandachtshoerkneus.het gevolg van punt 1 is dus eigenlijk dat alle kranten (en het anp niet te vergeten) momenteel gekleurd want commerciëel gedreven nieuws brengen en we dus beter af zouden zijn met alle kranten aan een subsidie-infuus want dan krijgen we wél de echte waarheid te lezen? wat een onzin. sowieso, wat als je iets wil berichten dat de subsidieverstrekker onwelgevallig is? dreigt die de geldkraan dicht te draaien en dan zit je als journalist alsnog zonder baantje, dus je kijkt wel uit. is er écht zo’n groot verschil tussen wat het rtl journaal en dat van de nos brengen? (hart van nederland is, dat moet ik bekennen, een puntje ten faveure van jouw argument…)
(nooit gedacht dat ik het nog eens met die schreeuwlelijk van een bert brussen eens zou zijn, maar goed)
Sargasso liet al een tijd zien dat je zonder subsidie ook een maatschappelijk relevant geluid kunt laten horen. Waarom Joop daarvoor subsidie noig heeft is mij niet duidelijk.
Waar de originele discussie over ging ws de concurentie van NOS.nl ten opzichte vancommerciele websites. Het nieuws van de nos is niet maatschappelijk relevanter, maar wel gesubsidieerd. En daaar mag m.i. gerust op worden bezuinigd
Natuurlijk zijn de commerciële media dienstbaar aan hun broodheer, de adverteerder. Misschien dat men in Nederland nog de illusie heeft dat er zoiets bestaat als de “vrije pers”, maar hier in Brazilie neemt dat zelfs griezelige vormen aan.
Zo heeft het “Jornal Nacional” van de Globo drie of vier blokjes per week over de Formule 1, waarvan tenminste eentje op vrijdag en eentje op maandag, met daarvoor en daarna reclameblokjes van verschillende automerken.
“Globo Rural” draait op de advertentieinkomsten van Monsanto, met als gevolg dat de Journaal (of enig ander programma) nooit enig kritisch geluid laat horen over GMO’s, of over Monsanto.
Lovende verhalen over het onderwijsprogramma in de gemeente Canguaretama (terwijl iedereen weet dat het een zootje is), of over de toeristische atracties in… (noem maar wat), het is allemaal betaald.
Het is zo opzichtig dat iedereen het weet.
ergens maart volgend jaar kom ik bij je aankloppen om daar even paal en perk aan te stellen ;-) (heb het vakantiegeld van dit jaar al gereserveerd voor de ticket)
’t Is ook een schande dat musea subsidie krijgen, en de Ikea en de Efteling niet. Waar toch veel meer mensen genieten van een dagje uit. Zoiets, Bertje?
Overigens toko @005, Sargasso mag volgens mij rekenen op een bescheiden subsidiepotje. En terecht imho. Als ik het goed begrepen heb TMG (Bertje’s broodheer via GS) trouwens ook. Maar accountancy en geldstromen zijn niet m’n forte. correct me if I’m wrong.
Goed punt! De oude journalistiek is soms totaal zijn journalistieke doel kwijtgeraakt.
Ik geloof in de journalistieke noodzaak. Dat iets verteld moet worden. Onderzocht moet worden. Aandacht moet krijgen. En die noodzaak zit hem niet in geld. Die noodzaak zit hem ook niet in de aandacht. Maar die noodzaak zit hem in de content.
“Daar gaan ze voorbij aan twee zaken. Ten eerste zal een commercieel belang altijd selectief zijn in nieuws welke ze brengt. Als nieuws lezers wegjaagt of te weinig opbrengt, plaats je het niet. Als nieuws of opinie adverteerders wegjaagt al helemaal niet.”
En door de gevestigde politieke orde gesubsidieerde nieuwsbronnen zijn volstrekt onafhankelijk en deugdelijk? Ik moet de eerste publieke omroep nog zien die werkelijk onafhankelijk nieuws of opinies brengt. Dus op z’n best brengt de subsidie evenwicht: aan de andere kant kunnen politieke partijen natuurlijk ook gewoon propagandaruimte kopen in de commerciële pers.
“Ten tweede gaan ze voorbij aan het begrip maatschappelijke relevantie. Iets wat commercieel interessant is, hoeft geen maatschappelijke relevantie te hebben. En iets wat maatschappelijk relevant is, hoeft geen commerciële waarde te hebben.”
Afgelopen week was er een debat over een zéér maatschapplijk relevant fenomeen. Het ESM. En het was niet zo maar een debat: het gaat héél ver, met zelfs een politieke partij die vanwege de besluitvorming daaromheen naar de rechter stapt.
En hebben we nu van de publieke omroepen daarover die broodnodige objectieve informatie gehad die we van de commerciëlen niet kregen? Nee, natuurlijk niet. De gemiddelde publieke omroep doet braaf wat hun Eurofiele broodheren vroegen, en zond voornamelijk politieke propaganda uit.
Ik wil hier bepaald niet de vlag uitsteken voor de vrijemarktwerking in de media, en de commercie de loftrompet steken zoals Bert Brussen doet.
Maar om de gesubsidieerde media nu als de Ridder Op Het Witte Paard te schetsen, als de idealistische tegenhanger van de commercie, lijkt me van behoorlijke naïveteit getuigen.
Laten we het dan zo formuleren:
Wiens brood men eet, diens woord men spreekt.
Daarom zijn nieuwsbronnen, vergelijkbaar met foxnews, ook zo geweldig. Zoals o.a. Martin Bosma (PVV) al eerder stelde! Goed nieuws, zónder kleurtjes.
http://mediamatters.org/search/tag/fox_news_channel
Méér telegraaf(.nl) is dan ook zeer wenselijk, vooral wat zuivere journalistiek aangaat. http://www.leodedeugd.com/DOSSIER/TELEGRAAF/T-tijdlijn.html
De waan dat door de overheid gesubsidieerde media objectieve media—met een ‘maatschappelijk relevantie’ maar liefst—zouden zijn, mag nog wel eens steviger geëpibreerd worden.
In ons crony-kapitialische systeem leeft de overheid echter ook louter ten bate van haarzelf—en gesubsidiëerde lakeien met een autoritaire persoonlijkheid, de intellectuelen met het wierookvat—van de afgeroomde meerwaarde van de warenvormige produktie in de particuliere sektor.
Het enige medium in Engeland dat door de jaren heen er niet voor terugschrok om de tegels te lichten die alle anderen liet liggen, is het puur commerciëel gefinancierde — wat dus wil zeggen: door de kopers/lezers, en een handjevol adverteerders — Private Eye.
Iedereen heeft, natuurlijk, een eigenbelang. Maar in Nederland is men daarover liever naïef. Daar gelooft men in objectieve media en is men zelf het liefst columnist en/of talkshowhost. Dingen uitzoeken zijn namelijk werk, en voordat je het weet—dat is: wanneer je samenhang zoekt en, stel je voor, vindt—noemen ze je een complotdenker.
In echte landen, als Brazilië, is men, zo lees ik, gelukkig minder hersendood als in het Nederlands moeras, waar zoals gebruikelijk Oudhollandsch stommetje wordt gespeeld.
Televisie is in Brazilie een merkwaardig fenomeen: overal staat hij aan, maar niemand kijkt er naar, tenzij uit verveling. Het meest bekeken zijn de novella’s, een algemeen verachtte, maar toch geaccepteerde vorm van volksvermaak.
Als je kritiek hebt op de programmering van de televisie, bijvoorbeeld in de zin dat de voornaamste functie is om de massa dom te houden en dat de GLOBO volstrekt corrupt is, dan kun je rekenen op ongeveer 100% instemming. Toch kijkt iedereen naar de GLOBO.
Als het aan de GLOBO lag zou er nooit een socialist aan het bewind gekomen zijn en er is echt alles aan gedaan om de socialisten in een slecht daglicht te stellen. Toch kon Lula rekenen op de steun van maar liefst 80% van de bevolking.
Op het eerste gezicht spot alles hier met de stelling dat de massamedia zoveel macht zouden bezitten. Op een vreemde manier heeft de Braziliaanse maatschappij de media achter zich gelaten, wegens een gebrek aan geloofwaardigheid.
De politici trouwens ook: het gaat om de centen, in de meest letterlijke zin van het woord en op elk nivo, -landelijk, in de deelstaten, maar ook in ons dorp.
Dat is alles.
PS: Een “bijkomstig” gevolg is wel, dat Brazilianen buitengewoon slecht zijn geinformeerd, over alles.
Karl, The Guardian kan in Engeland worden opgevoerd als een voorbeeld van een vrije pers die stoeptegels opligt waaronder een enorme putmeur van politiek onwelgevallige zaken omhoog komt.
Tja, maar de Guardian is dan ook geen winstgevende krant. Ze maakt alleen maar verlies, en het is dat een of andere stichting (ik meen uit de erfenis van een schatrijke familie) daar steeds geld bijstopt, anders zou ze allang zijn vermurdocht.
Ook de Guardian moet dus hoognodig op zoek naar soepsidie.
1. Als we de logica van Philippe Remarque en Bert Brussen zouden volgen, dan zou de publieke omroep helemaal afgeschaft moeten worden.
Ga maar na. Volgens Brussen ondervinden websites als NU.nl hinder van de internetsite van de NOS omdat mensen nieuws dat ze op NOS.nl al gelezen hebben niet ook op NU.nl gaan lezen. Wanneer we die logica doortrekken, volgt daaruit de de NOS oneerlijke concurrentie bedrijft op het RTL4 Nieuws. Want iemand die het NOS-journaal heeft bekeken, gaat daarna niet ook nog eens het RTL4 journaal bekijken.
Hetzelfde geldt voor tijd die naar verpozing en verstrooiing zoekende televisiekijkers doorbrengen bij de familiespelshows van de TROS, of de amusementsprogramma’s van Paul de Leeuw. Elke minuut die de kijker besteedt aan De Wereld Draait door wordt niet besteedt bij de commerciële omroepen.
2. Volgens mij heeft de voorganger van Remarque, Pieter Broertjes, wel eens gepleit voor staatssubsidie aan de Volkskrant, omdat die een maatschappelijk belang zou dienen.
3. Joop concurreert niet met de Volkskrant, aangezien Joop juist in een niche is gaan zitten dat door de Volkskrant verlaten is.
Die Volkskrantopiniesite is een tegenwoordig een soort showworstelspektakel à la het WWF-kampioenschap geworden voor islamofoben, beroepsallochtonen, extremistische baarden, ueberrechtse zionisten en pseudonymi die daar hun blogmeninkjes mogen komen venten omdat ze toevallig in de schema’s van de opinieredactie vallen.
Dat is even vermakelijk als ergerniswekkend, zoals ook een worstelmatch tussen Hulk Hogan en the Undertaker vermakelijk en ergerniswekkend is. Maar de WWF gaat toch ook niet klagen dat C-Span wordt gesubsidieerd?
4. Brussen blaast nogal op zijn eigen hoorn, maar tussen de regels door wordt duidelijk dat hij zijn medewerkers niet betaalt en zelf ook geen cent wijzer wordt van de Jaap. Dus wat nou succes? Hoop broeha om de merknaam ‘Bert Brussen’ in de markt te zetten, maar in werkelijkheid stelt het weinig voor.
5. Waar Brussen wel gelijk in heeft, is dat Joop kwalitatief niet uitstijgt boven een hobbyblog. Het ziet er niet uit, de opinies zijn niet sterk en dan hebben ze vier voltijd redacteurs nodig om stukjes over te tikken van andere websites. Ga godverredomme van dat geld echte journalistiek maken!
“Maar de WWF gaat toch ook niet klagen dat C-Span wordt gesubsidieerd?”
– Logisch, want C-Span wordt niet door de overheid, maar door een commerciële kabeltelevisiemaatschappij gefinancierd. Waar particulieren hun geld aan uitgeven (aan weggeven), heeft een ander niks mee te maken.
Bert Brussuh…is dat niet de mannelijk equivalent van Rosanne Hertzgeneuzel? Zuurpruimende mediavervuilers wiens enige talent is tegen schenen aan te schoppen?
De publieke omroep moet gewoon terug naar datgene waarmee ze zijn begonnen, de radio.
Althans dat is wat ik begrijp van Brussen.
De media moeten vrij zijn, iedereen moet blijkbaar gewoon doen waar hij/zij zin in heeft. Zelfs als een omroep een webnaam van een postduivenvereniging voor 1 ton overneemt moet dat gewoon kunnen.
Daar betalen we voor met zijn allen. En zo’n joop.nl is net zo overbodig als jaap.nl (heeft allemaal niets met kwaliteit te maken maar met gestuntel).
Eerlijk gezegd begrijp ik dat gedoe over de websites van de publieke omroep niet. Publieke TV en radio ‘concurreren’ ook met commerciëlen. Maar dat is blijkbaar algemeen aanvaard maar voor internet gelden dan andere regels?
Tsja, de overheid kan ook wel een bakkerij beginnen of een fietsenwinkel, een bakkerij in overheidshanden levert immers gezonder brood dan dan die commerciële bakkers. Net als e betere fietsen leveren, en auto’s kunnen ze ook wel produceren. De commerciële producenten moeten belast worden om op die manier bij te dragen aan het algemeen belang. Eerlijk is eerlijk
Als de commerciele bakkers alleen nog maar suikerbrood bakken en de productie van gewoon brood staken omdat het niet lonend genoeg zou zijn, dan is het wel tijd dat de overheid ingrijpt.
Suikers zouden overigens veel hoger belast moeten worden,
ongeveer volgens hetzelfde tarief als alcohol.
Je bent het dus met me eens dat het geen kerntaak van de overheid is om een opiniewebsite als de Joop en een NOS.nl in de lucht te houden? Er zijn immers vergelijkbare commerciële sites waarvan de kwaliteit niet onder doet en soms nog wel beter is.
Ik ben van mening dat het een kerntaak van de overheid is om te waarborgen dat de burger ten allen tijde toegang heeft tot essentiele informatie.
Dat de overheid daarin regelmatig tekort schiet, ook omdat de overheid een eigen belang heeft, dat is bekend.
Kijkers naar FOX schijnen dommer te zijn dan kijkers die geen nieuws kijken.
Tsja.
http://www.ad.nl/ad/nl/1013/Buitenland/article/detail/3047293/2011/11/23/Fox-News-informeert-slechter-dan-geen-journaal-kijken.dhtml
Het idee van een vrije pers is natuurlijk een lachertje.
Vergelijk maar eens de commerciele VS media met Belgische tv, nog publiek.
De VS media zijn niet anders dan staats propaganda apparaten.
Het is helaas bij ons niet veel anders, de hetze tegen Joop komt er m.i. uit voort dat daar relatief een grote mate van vrijheid was meningen te uiten.
Remarque’s campagne zal Joop ook wel voorzichtiger maken.
Hoe vrij wij zijn mag er b.v. uit blijken dat Iraanse Press tv nu verboden is in W Europa.
Voor niet westers ‘nieuws’ ben ik nu aangewezen op Russia Today, Al Jazeera is ook al onder westerse invloed.
Bij ons gaat die propaganda vrij subtiel, b.v. de VS en Israel doden, Moslims moorden.
Het woord verzet komt niet voor, het zijn ‘aanslagen’.
Vrijheid van meningsuiting in het westen is natuurlijk een lachertje.
De meeste westerse media zijn propaganda apparaten.
De druk zal wel uit de commerciële hoek komen, aandeelhouders en adverteerders.
Een uitzondering is nog steeds Belgische tv, nog publiek.
Hoe vrij wij zijn mag er uit blijken dat ik Iraanse Press tv niet meer kan ontvangen.
http://www.youtube.com/watch?v=b1J9ybfRWSk