Vergeef me dat ik even filosofisch wordt op de valreep van het nieuwe jaar. Van die vloedgolf ramp in Zuid-Oost Azië wordt je wel aan het denken gezet, of je bent een kouwe klootzak.
Dat er leed is in de wereld is onvermijdelijk. We worden ergens geboren, en op de happy few (wij dus) na is dat meestal op een plek waar de kans groot is op een flinke portie ellende.
Gegeven dat leed onvermijdelijk is, weet je dat alles wat jij persoonlijk doet slechts een druppel op een gloeiende plaat is. De zwerver die je nu wat geld geeft, zal er drugs van kopen en doodgaan. De voedselhulp die we af en toe sturen naar Afrika betekent dat een hele grote groep mensen een ramp overleeft, om vervolgens dood te gaan bij de volgende ramp waarbij ze geen hulp krijgen (hetzij omdat ze nu geen geluk hebben dicht bij hulp te zijn, hetzij omdat de media er dit keer geen aandacht aan gaf en er geen hulp is gekomen).
Begrijp me niet verkeerd, ik geef wel aan goede doelen, maar niet erg veel. Uit dit geloof dat het een gloeiden plaat is, waarop mijn druppel niet te zien is. Maar meer dan 100.000 doden door een vloedgolf… het is niet te bevatten. Ik kijk geen TV meer omdat ik de verschrikkelijke homevideo’s niet wil zien. Ik weet het niet meer. Moet ik mijn eigen prioriteiten ook eens herzien? Ik ga me maar eens klaarmaken voor mijn nieuwjaarsfeest…
Reacties (1)
En iedereen gaat uiteindelijk toch dood, dus wat heeft het allemaal voor zin? Wat geen zin heeft is hierover op deze manier nadenken.
Nu is er hulp nodig en is de aandacht er. Als er maar genoeg druppels zijn dan koelt de plaat vanzelf af. Of er straks weer een nieuw vuurtje onder wordt gestookt is van later zorg, toch?
Veel plezier vanavond :-)