Op een warme juli-avond in 2018 zaten M&M te eten op het terras van Altstad Brasserie Sassnitz, (Marktstrasse 4) een Indiase curry, als ik het me goed herinner, een Fremdkörper op de kaart.
Sassnitz ligt op het schiereiland Rügen en is vooral bekend vanwege Prora. Prora? Prora. Prora is vooral bekend vanwege het langgerekte, strakke flatachtige, recreatiecomplex dat gebouwd was ten behoeve van de nazi’s. Een wat bizarre attractie. Maar Rügen is een leuke bestemming: de camping waar we verbleven, organiseerde expedities over de ruige gedeeltes van eiland in originele Hanomags. De eigenaar van de camping was een liefhebber en hij grossierde in die voertuigen. Ze stonden op zijn camping in een rijtje opgesteld, van helemaal gereviseerd, tot ‘bruikbaar voor onderdelen’.
Op het Marktplatz van Sassnitz was op die bewuste juli-avond, een podium gebouwd, en daar begon een band ineens een erg aanstekelijk nummer te spelen: Warten in C. heette de song, en de band Wenzel und Band.
Voor een buitenlander die de taal niet altijd even machtig is, is het altijd prettig als er een stukje in zit dat hij ook begrijpt, dat zij ook mee kan zingen: Hooho, heee, hoohoohoo, hooohoo, hoohoo, hoohoohoo, hee.
De zanger, Wenzel, legt de song ook uit: de kern van het lied is een Indiaanse strijdmelodie. En Wenzel wenst zijn publiek dat als ze zich ooit weer in een penibele of vervelende situatie bevinden, dat ze dan steun kunnen vinden door dan die melodie te zingen. Dat ze zich dan wat moediger zouden voelen en wat minder verarscht.