Bij een eerdere Closing Time kreeg ik in de reacties een aantal verwijten, die erop neerkomen dat ik niet origineel genoeg ben. Allemaal mainstream, dertien in een dozijn, en ik moest er maar eens dieper induiken, of zoiets.
De grap (voor mij) is dat ik bij het andere blog waar ik voor schrijf, waar ik ook een muziekrubriek heb geïntroduceerd, gezien wordt als degene die nieuwigheidjes inbreng. Kwestie van perceptie dus. Blijkbaar zijn de lezers van Sargasso allemaal heel erg into muzikale niches. Dat had ik trouwens al eerder opgemerkt, toen ik een serie deed over mijn muzikale ontwikkeling. Het verhaal over mijn keuze deed er niet toe, nee, die keuze was “een afgelikte boterham”.
Tja. Moet ik me daar iets aan gelegen laten liggen? I don’t think so. En het is ook wel grappig, en zelfs inspirerend.
Mijn keuze voor vandaag is zo mainstream als je maar kan bedenken. Señorita van Shawn Mendes en Camila Cabello is dé zomerhit van dit jaar en staat al weken op nummer 1. Zowel gelikt als afgelikt. En toch vind ik ’t een lekker nummer. Dus.
Reacties (9)
Te hoge stemmetjes voor mij. Ik hou meer van de lagere regionen. Komt wat volwassener, en ook vaak sexier over.
@0: een muzikale ontwikkeling die leidt tot de ene na de andere keuze voor afgelikte boterhammen, zou ik niet bepaald een ontwikkeling willen noemen. Een ontwikkeling is vaak dat je de diepte ingaat en de gebaande paden achter je laat, maar daar is nu nauwelijks wat van te merken. Dit is meer een ontdekking dat je naast de McDonalds ook nog een Burger King hebt. Of een New York Pizza. Allemaal eten, maar nog steeds allemaal fastfoodrommel.
Zoals een maat van me (die liefhebber is van lo-fi obscure blues) eens de zelfverklaarde muzikale ontwikkeling van zijn vriendin omschreef: als je van middle of the road naar links of rechts gaat op diezelfde road, ontdek je nauwelijks wat. Je moet het lef hebben om van die road af te gaan, in de berm vind je ondanks de zo nu en dan onvermijdelijke hobbel al snel interessantere dingen dan op de weg.
@2: klinkt mij allemaal heel puberaal snobistisch in de oren :).
@3:
> @2: klinkt mij allemaal heel puberaal snobistisch in de oren :).
Het verhaal van @2 kan ik wel 100% onderschrijven. Maar snobistisch is het wel. Ikzelf ben ook zeker een snob, qua muziek. Puberaal is ’t niet trouwens, ik moet de eerste pubers nog tegenkomen die echt van die middelste weg afgaan. Dat is meestal toch pas in de adolescentie, dus een aantal jaren later.
Ik verbaas me er zelf altijd over hoe mensen qua beeldende kunst, literatuur etc. best een aardige smaak hebben, maar dan met het equivalent van het huilende zigeunermeisje aankomen zodra het over muziek gaat, en dan ook nog eens net doe of het heel wat is.
@2: Ik dacht dat je in de berm juist voornamelijk het wegwerpplastic van die MacDonalds, BurgerKing en NewYorkPizza vond.
Met z’n allen naar lo-fi obscuur luisteren, kijken hoe lang het lo-fi en obscuur genoemd mag worden.
Onvoorstelbaar dat volwassenen het idee van smaken verschillen nog moeten leren.
Maar goed, ik ben er vandoor. Ik wil nog een uurtje of 3 met een haarborstel en bahco een deuntje uit de verwarmingsbuizen zien te krijgen.
De uitvoering van Vlad en Donny mag er ook wezen:
Ik ken heel die Shaun Perez niet joh.
Maar mooie muziek vind je zowel in de middle of the road als ver buiten de gebaande paden, natuurlijk. Ik vind dingen die je niet vaak hoort dan wel weer interessanter dan dingen die je sowieso overal al hoort. Het lijkt me weinig meerwaarde voor Sargasso te hebben om de top 40 te publiceren, of zo.
Wat een geneuzel. What the fuck is middle of the road? De top 40/50? Die luister ik ook af en toe, en vind daar prettige dingen en skip net zo goed weg in horror bij dingen die ik niet trek. Het punt is dat muzieksmaak persoonlijk is. En ik heb geen boodschap aan pieps die mij verwijten over door hun reeds gebaande paden te lopen.
@2 Ach, dus jij laat je naasten nooit kennis maken met muziek die bij jou allang bekend is, omdat je ervan uit gaat dat zij het ook al kennen? Dan heb je vast al heel lang geen nieuwe vrienden gemaakt. Wat een armoe.
@6: LOL! Je vraagt je wel af hoe de maker zoiets voor elkaar krijgt, daar moet uren werk in zitten. Je moet er maar zin in hebben.