Vandaag is het Internationale Vrouwendag. Vandaag is het precies 95 jaar geleden waarop de eerste Internationale Vrouwendag werd gevierd. Inmiddels hebben wij, vrouwen, kiesrecht gekregen, hebben we recht op betaald werk, mogen we na ons huwelijk blijven werken en hebben we recht op abortus. En toch is het belangrijk dat er nog altijd wordt stilgestaan bij de Internationale Vrouwendag.
Toegegeven, in Nederland hebben vrouwen het relatief goed. Als je tenminste niet meetelt dat Nederland 16e staat (onder Burundi, Namibië en Zuid-Afrika) op de Global Gender Gap Index. Om maar iets te noemen. Maar om te zeggen dat een Vrouwendag niet nodig is, of zelfs begint over een Mannendag, dan mis je wat informatie.
Ik heb een tijd in Spanje gewoond, waar het in de nieuwsberichtgeving normaal is dat een man wordt “vermoord” en een vrouw “haar leven verliest” (alsof dat haar eigen schuld is). Het geweld binnen een relatie is daar enorm hoog en vrouwen worden niet zelden doodgeslagen door hun (ex-)partner. De (officiële) cijfers van dit jaar alleen al: 19 vrouwen zijn vermoord door hun partner. En dat is 1 land.
Ook in Nederland zijn de slachtoffers van (ex-)partnergeweld veelal vrouwelijk en als er doden vallen, dan zijn dat over het algemeen vrouwen. De cijfers: jaarlijks ongeveer 50 doden, waarvan 44% vrouwen, 28% kinderen, 28% mannen. Nog meer cijfers als het gaat om geweld tegen vrouwen: 1 op de 10 Nederlandse vrouwen is ooit in haar leven verkracht.
Het probleem is dat dit geweld tegen vrouwen nauwelijks de aandacht krijgt. Het onderwerp wordt al snel onder het tapijt geveegd. Aangifte doen tegen verkrachting is bovendien ook niet makkelijk: er wordt zelden actie ondernomen.
Als een vrouw te maken krijgt met geweld, dan wordt er al heel snel gezegd dat het haar eigen schuld is: dan had ze maar niet bepaalde kleren moeten dragen, of dan had ze maar niet door een bepaalde straat moeten lopen.
Een milde vorm van geweld tegen vrouwen, namelijk seksisme of seksuele intimidatie, wordt nog steeds té normaal gevonden, en gebeurt nog altijd té vaak. Iemand die het normaal vindt vrouwen in hun kruis te grijpen wordt straffeloos tot president gekozen van het machtigste land ter wereld.
We hebben het goed in Nederland, maar laten we eerlijk zijn: vrouwen worden nog altijd anders bejegend dan mannen. En wij vrouwen vinden ongelijke behandeling ook nog té vaak normaal.
Daarom is het nog altijd nodig om stil te staan bij Internationale Vrouwendag. Aanstaande zaterdag is een dag om in beweging te komen. Op verschillende plaatsen vinden Vrouwenmarsen plaats om de aandacht te vestigen op gelijke rechten voor vrouwen. Loop je mee? (iedereen die voor gelijke rechten is, is welkom)
Reacties (13)
Heb zo snel even geen actuele cijfers, maar is het nog steeds zo dat Nederland minder vrouwelijke hoogleraren heeft dan Botswana?
(En kan de blauwe tekst vandaag in het paars worden weergegeven?)
Edit: 2012, 2014 of later
@1:
Is het erg als we ergens minder in zijn dan Botswana? Of zoals de auteur stelt m.b.t. onder Burundi, Namibië en Zuid-Afrika. Dat komt bij mij altijd zo kolonialistisch over, alsof die “achterlijke afrikaantjes” het zelfs beter doen dan wij.
Verder vind ik het artikel niet zo heel overtuigend. Een internationale vrouwendag wegens huiselijk geweld en seksisme. Ik zou zeggen dat mannen en vrouwen dus gewoon beter om moeten gaan met problemen binnen hun relatie. En dat seksisme, dat gaat echt twee kanten op hoor. Daarbij zitten vrouwen zwaar in de lift in Nederland en de mannen verliezen overal terrein.
Er zijn heel veel redenen om stil te staan bij de positie van vrouwen, niet alleen als het gaat over het onevenredige geweld wat vrouwen ten deel valt. Bijvoorbeeld uit studies blijkt dat het gebruiken van een vrouwennaam of niet zeer bepalend kan zijn voor loopbaan mogelijkheden. Ik ben sterk tegen positieve discriminatie, want onze maatschappij zit vol impliciete discriminatie die mannen bevoordeeld, niet vrouwen. We hebben een serieus glazen plafond en de dominantie van alfa mannetjes in onze maatschappij is een slecht teken. Lijstrekkers debat een week terug? Allemaal dezelfde mannetjes met dezelfde pakjes en stropdasjes. Tja, dan ontkom je er niet aan een schaduw debat te houden met alle excuusvrouwen op plaats nummer twee. Een echte partij kiest voor een vrouw aan de top.
Wel Trump erbij halen maar volledig voorbij gaan aan de onderdanige positie van de vrouw in bepaalde culturen.
(de bible belt,de turkse buuv die 3 mtr achter haar man loopt).
Ergens bij stil staan en dan een mars organiseren..Reuze effectief.
In mijn ervaring zijn Nederlandse vrouwen volgens zichzelf heel geemancipeerd. Behalve als de rekening op tafel komt dan…
De eerste Internationale Vrouwendag was in 1912. Het is dus 105 jaar oud. De Russische Februarirevolutie van 1917 begon tijdens Internationale Vrouwendag.
@5 een lekke fietsband hebben is al voldoende.
Probeer maar eens te solliciteren als mannelijke gyneacoloog, onze voorkeur gaat uit naar een ..juist.
Een aantal reacties hier laten zien waarom vrouwendag nog altijd nodig is.
@8 en daarom durf ik niet echt serieus te reageren – je staat meteen in de hoek.
Deze passage:
“Het probleem is dat dit geweld tegen vrouwen nauwelijks de aandacht krijgt. Het onderwerp wordt al snel onder het tapijt geveegd. Aangifte doen tegen verkrachting is bovendien ook niet makkelijk: er wordt zelden actie ondernomen.
Als een vrouw te maken krijgt met geweld, dan wordt er al heel snel gezegd dat het haar eigen schuld is: dan had ze maar niet bepaalde kleren moeten dragen, of dan had ze maar niet door een bepaalde straat moeten lopen.”
…staat bol van de stellingen. Ik ken _niemand_ die er zo in staat. Maar ik durf er niet op te reageren want oh oh oh: dat zal wel zo’n misogyn mannetje zijn.
@9: “Aangifte doen tegen verkrachting is bovendien ook niet makkelijk: er wordt zelden actie ondernomen.”
Ik ken het prioriteitenlijstje van de politie niet precies, maar het zit er dik in dat verkrachting nou net één van de dingen is waar nog relatief veel met de aangifte gedaan wordt. De meeste andere aangiftes (diefstal, vandalisme, straatgeweld) gaan zonder heterdaadje of volledige (adres)gegevens van de daders linea recta de plank op.
@9: Ik zou jouw reactie niet scharen onder. Maar zo stellingen van “hunnie doen het ook” (#7) laten zien dat men het niet begrepen heeft.
@2 – Door Burundi, Namibië en Zuid-Afrika is Nederland ingehaald, vandaar dat ik die landen noemde. Had je kunnen weten als je op de link had geklikt.
Verder vind ik het vrij naïef als je zegt dat geweld binnen een relatie, waarbij vrouwen worden vermoord, iets is wat binnen de relatie moet worden opgelost. Het maakt namelijk deel uit van een groot maatschappelijk probleem, namelijk de verschillen in maatschappelijke positie van vrouwen en mannen en de daarmee samenhangende stereotypering en sociale en culturele legitimeringen van geweld.
Bron & leestip: https://www.atria.nl/nl/nieuws/geweld-tegen-vrouwen-feiten-en-cijfers
Extra leestip: http://www.daarmagjenooitvoorkiezen.nl/meerinformatie/
@2 & @4 – Ik had met liefde een heel essay geschreven over waarom Internationale Vrouwendag belangrijk is, maar ik heb ervoor gekozen om me concentreren op dit onderwerp. Het staat jullie vrij om over andere zaken te schrijven/jezelf op de hoogte te brengen waarom Internationale Vrouwendag (of feminisme) belangrijk is. Check vooral mijn bovengenoemde leestips.
@6 – I stand corrected, ik gebruikte deze bron https://www.atria.nl/nl/publicatie/8-maart-internationale-vrouwendag, maar ik zie dat ik beter die van internationalwomensday.com had kunnen gebruiken.§
@9 & @10 – Schrijnend genoeg ken ik dus vrij veel gevallen die mijn stellingen onderbouwen, en heb ik er ook genoeg over gehoord. Ik raad jullie aan om eens wat interviews te lezen met Renée Römkens, bijzonder hoogleraar Gender Based Violence aan de Universiteit van Amsterdam.
@12: Je kent “vrij veel gevallen” – is dat n=5?
Ik denk dat een er een ander probleem is dat vrouwen denken dat hun probleem niet serieus genomen wordt en dus geen aangifte doen. Vandaar dat het aantal verkrachtigen waarschijnlijk veel hoger is als het aantal aangiftes. Dat stigma van “verkrachting=eigen schuld” moet weg. hopelijk stijgt daarmee de aangiftebereidheid en wordt zo het probleem dat deze thematiek niet serieus genomen wordt minder. Maar dat is slechts een mening niet onderbouwd door feiten.
Je reageerde op #2. Hier zien we dus hoeveel werk er nog aan de winkel is.