Het Kwartet komt weer met een zinloos rapport over Israël / Palestina

OPINIE - De ministers van Buitenlandse zaken van het Kwartet hebben afgelopen vrijdag een rapport over de situatie in Israel/Palestina gepubliceerd waarin zij zeggen dat de twee statenoplossing verder weg dreigt te zakken en dat de één staatsoplossing dichterbij komt. Het Kwartet is de kongsi van de VS, de VN, de EU en Rusland die al een aantal jaren zonder veel succes de illusie hoog houdt dat er een ”vredesproces tussen Israel en de Palestijnen” gaande is.

Het feit dat de twee statenoplossing buiten bereik dreigt te komen, komt door de houding van alle twee de kanten, volgens het rapport. De Palestijnse Autoriteit neemt niet genoeg afstand van terrorisme en ”noemt zelfs scholen en pleinen naar terroristen” en de Hamasregering in Gaza bewapent zich.

De Israelische regering zou intussen moeten stoppen met het nederzettingenprogramma dat ”gestaag de levensvatbaarheid van de twee statenoplossing ondermijnt”. Er rijzen ”legitieme vragen over de bedoelingen van Israel op lange termijn, die worden ondersteund door uitlatingen van sommige Israelische ministers dat er nooit een Palestijnse staat zal komen”, aldus het rapport.

Oude wijn met een nieuw etiket

In feite is het rapport een herhaling van oude thema’s, die allemaal al heel lang geleden zijn achterhaald, voor zover ze niet van het begin af aan al niet deugden. Het gaat uit van het bestaan van een Palestijnse Autoriteit, die de Palestijnen zou vertegenwoordigen, terwijl de laatste Palestijns verkiezingen in 2006 zijn gehouden en het Palestijnse parlement sinds die tijd vrijwel nooit bijeen is geweest (omdat Israel dat verhinderde en een groot deel van de afgevaardigden steeds in Israelische gevangenissen vertoefde).

Het gaat uit van een soort evenwicht tussen de Palestijnen en Israel die er onderling – met wat buitenlandse hulp – moeten zien uit te komen, terwijl de ene partij de bezetter is en de andere de partij is bezet. (Vergeet niet: de mensen die meenden dat er in de Tweede Wereldoorlog met de Duitse bezetters van Nederland een vergelijk kon worden bereikt, zijn achteraf als een soort landverraders beschouwd). Het rapport leunt intussen op de Akkoorden van Oslo, die al 17 jaar geleden (in 1999) na een overgangsperiode bekroond hadden moeten worden met het definitief ingaan van een akkoord.

Herhaling van zetten

Je vraagt je daarom af waarom zoiets als het Kwartet dan nog doorgaat met het herhalen van al die oude thema’s. Waarom het de Palestijnen verboden is zich tegen de bezetting te verzetten (iets wat het Kwartet zelf mede onderdrukt via de door de door de VS en de EU overeind geholpen ”Palestijnse veiligheidstroepen”).

Je vraagt je af waarom Israël nu al 50 jaar steeds vermanend wordt toegesproken zonder dat er iets wordt gedaan tegen de vele schendingen van resoluties en overeenkomsten. Waarom het bij constateringen blijft dat er nu 570,000 (!) mensen in nederzettingen wonen die er nooit hadden mogen zijn. En waarom Israël straffeloos 70 procent van ‘Area C’ van de Westoever in gebruik kan hebben.

Area C, ik zegt het er nog maar even bij, is het gebied waar Israël het onder de Oslo akkoorden voor het zeggen heeft, waarin alle door Israel als legaal beschouwde nederzettingen liggen (die net zo illegaal zijn als alle andere) en dat op zich al zestig procent van de hele Westoever beslaat. Area C, waarvan het rapport nog vermeldt dat er ijn dat gebied dat in 2014 één bouwvergunning aan een Palestijn is afgegeven, en een jaar later zelfs niet één.

Je vraagt je, kortom, af wat het Kwartet bezielt om in uitgerekend in het 50ste jaar van de bezetting, de oudste en langste bezetting ter wereld, met een flutrapport te komen dat niets toevoegt en niets verandert aan de situatie. Een situatie waarin Israel doorgaat met bouwen aan de nederzettingen en met het verdrijven van Bedoeïenen en anderen uit hun dorpen en huizen  (er zijn in deze 49 jaar minimaal 48.480 Palestijnse huizen verwoest). Een situatie waarin sinds het jaar 2000 (volgens de statistieken van B’tselem) minimaal zo’n 13.000 Palestijnen het leven hebben verloren.

Volgens het Kwartet is het misschien allemaal niet helemaal in orde, maar de Palestijnen moeten geen verzet bieden en de broekriem wat aanhalen, Israël moet stoppen met het bouwen van waar het al 49 jaar mee bezig is geweest en samen moeten ze gewoon weer verder onderhandelen. Dat is het devies van het Kwartet met dit rapport, waaraan sinds februari door meerdere hoge ambtenaren van de betrokken landen en instanties is gewerkt en waarvan, volgens de krant Haaretz, talloze versies heen en weer zijn gegaan voordat deze eindversie werd aangeboden.

Reactie Israël

Zonde van de tijd zou je zeggen. Temeer omdat Israel met de belachelijke reactie komt dat..

the report failed to address the “real core” of the Israeli-Palestinian conflict, which it defined as the “persistent Palestinian refusal to recognize Israel as the nation-state of the Jewish people in any boundaries.

En daar dan aan toevoegde dat het Kwartet de ”mythe in stand heeft gehouden” dat ”Israeli settlement construction is an obstacle to peace” en zei dat het de poging verwierp “to draw moral equivalence between construction and terrorism.”

It is troubling that the Quartet appears to have adopted the position that the presence of Jews living in the West Bank somehow prevents reaching a two-state solution,” the statement said. “The presence of nearly 1.8 million Arabs in Israel isn’t a barrier to peace; it is a testament to our pluralism and commitment to equality. Israel rejects any attempt to draw moral equivalence between construction and terrorism.

Nee, die nederzettingen op het land van anderen staan voor pluriformiteit, en ja, die 1,8 miljoen Arabieren in Israel zijn ook hartstikke gelukkig met hun volstrekt ”gelijke” status. Zou het echt?

Naar een reële situatieschets?

Je zou toch een keer mogen gaan hopen dat het Kwartet langzaamaan de conclusie zou gaan trekken dat 49 jaar van vredespogingen, waarvan 23 jaar onderhandelen op basis van de Akkoorden van Oslo, alleen maar ellende hebben gebracht. Dat het er langzamerhand voor zou kiezen de talloze inbreuken van Israel op (VN) resoluties, het internationaal recht en op de mensenrechten bij de naam te noemen en sancties te eisen. Dat het de moed zou hebben om te verklaren dat de mensen van de Palestijnse Autoriteit eigenlijk vooral zichzelf vertegenwoordigen en verder misschien wat familieleden.

Het echte probleem zou op die manier tenminste realistisch in kaart worden gebracht. En ook al is dat nog niet hetzelfde als nadenken over oplossingen, op zo’n manier wordt tenminste duidelijk dat de keizer geen kleren aan heeft, en dat het een keer tijd wordt voor een andere aanpak. Geen ambtenaar of minister die het dan nog in zijn hoofd halen om de bezetters en onderdrukten rechtstreeks zonder inmenging van buiten met elkaar te laten onderhandelen, denk ik zo.

Maar ik vrees ook, dat het nog wel even kan duren voordat het zover is, als het ooit zover komt. Waarschijnlijk is er tot dat moment weinig hoop voor de Palestijnen. Nou ja, afgezien natuurlijk van BDS.