Wat een slechte marketing zeg, ik geloof niet dat je in de security business kunt zeggen: ook slechte publiciteit is goeie publiciteit.
#2
RennieB
Ontevreden ex-werknemers?
Laten we de missie niet vergeten die Paul Bremer, Amerikas speciale afgezant in Irak uitvoerde.
In Irak heeft Paul Bremer, als onderdeel van een honderdtal, zogenaamde Orders in 2004 een wet vervaardigd (PCA-Order Nr. 81) waarin het de boeren verboden werd eigen zaden te gebruiken (let wel, Irak, Mesopotamië, waar de basis van de landbouw afkomstig is!) en zij slechts zaden mogen afnemen van gecertificeerde Amerikaanse bedrijven. Daarbij is het voor hun ook nog verboden om zaad achter te houden om daarmee voor het nieuwe seizoen te kunnen zaaien, op straffe van hoge boetes. De 10.000 boeren die in Irak een traditie van 8000 jaar landbouw vertegenwoordigen waarbij door deze kleinschalige boerenfamilies een kleine 2000 (!) zorgvuldig gekweekte tarwezaden zijn ontwikkelt, werd binnen één jaar tijd vernietigd. Irak is tot proeftuin van bedrijven als Monsanto en de verspreiding van genetisch gemanipuleerd voedsel verworden. Net zoals Afrika dat is geworden (landen als Argentinië zijn hard op weg). We weten dat in Afrika, onder het mom van ontwikkelingshulp, massaal genetisch gemanipuleerd voedsel is gedumpt onder het regime van de voormalige minister van landbouw van de V.S., Ann Venemann (de huidige directeur van Unicef Internationaal!), voedsel van een zeer bedenkelijke kwaliteit waarop in Europa een verbod stond. Het zal de lezer niet verbazen dat deze Ann Venemann vóór haar ministerschap onder Bush een bestuursfunctie bij Monsanto (swerelds grootste gen-tech onderneming) vervulde. Dit even terzijde.
De wijzigingen die Paul Bremer in één maand doorvoerde waren drastischer dan het werk van het Internationaal Monetair Fonds van dertig jaar in Latijns-Amerika. De vroegere chef-econoom en nobelprijswinnar Joseph Stiglitz beschreef Bremers hervormingen als een nog radicalere vorm van shock- therapie dan die werd aangewend in de voormalige Sowjet-Unie. Bremers eerste maatregel na zijn aanstelling in mei 2003, was het ontslaan van 500.000 ambtenaren, vooral soldaten, maar ook artsen, verpleegkundigen, onderwijzend personeel, uitgevers en drukkers. Vervolgens opende hij de grenzen van het land voor onbeperkte import zonder onderhevig te zijn aan inspecties of invoerrechten. Twee weken nadat Bremer naar Bagdad gekomen was verklaarde hij cynisch: Irak is open voor de handel .
CPA-Order nr. 37 zorgde ervoor dat de belasting van bedrijfswinsten van 40% werd verlaagd naar 15%. Zonder een verantwoorde belastingheffing zou elke Iraakse regering immers buitenspel worden gezet.
CPA-Order nr. 39 bepaalde dat buitenlandse bedrijven voor 100% in bezit konden komen van Iraaks kapitaal. In een mum van tijd werden 200 Iraakse staatsbedrijven geprivatiseerd. Eén keer raden in wiens handen deze bedrijven zijn gevallen (hetzelfde gebeurde bij de ontmanteling van de voormalige Sowjet-Unie).
Bovengenoemde wetten garandeerden dat buitenlandse bedrijven onbeperkt konden handelen in Irak. Investeerders konden bovendien 100% van de winsten die ze in Irak maakten uit het land weg laten vloeien. Ze waren niet genoodzaakt de winsten te herinvesteren, noch hoefden zij over deze winsten belasting te betalen.
Over de werkelijke bedoelingen van de huidige machthebbers binnen de V.S. hoeven wij ons geen illusies te maken.
Freddy de Mooi
#3
Pelayo
@RennieB
Nee dat is helemaal waar wat je zegt: Iraakse boeren worden niet verplicht om monsanto graan te gebruiken, maar ze worden wel verplicht monsanto graan als gepatenteerd te beschouwen, en dus mogen ze niet aan seed saving,/i> doen van gepatenteerd graan.
66) Chapter Threequater, Article 15 is added to read as follows:
“A. Notwithstanding Article 14 of this Chapter, the breeder’s right shall not include the following acts of third parties for personal non-commercial purposes, for purposes of experimentation or education of new varieties.
B. Farmers shall be prohibited from re-using seeds of protected varieties or any variety mentioned in items 1 and 2 of paragraph (C) of Article 14 of this
Chapter.”
Let wel, ze mogen de lage hufters van Monsanto wat mij betreft volledig slopen, hoor en wel vanwege die Percy Schmeiser zaak maar er is geen wettelijk verbod op het kweken van eigen variateiten van gerst en tarwe in Irak uitgevaardigd.
#4
Pelayo
Overigens moet daar wel weer dit bij worden gezet: No seeds to plant
It would at first seem that only those seeds which Iraqi farmers chose to buy from international seed companies would fall under the new US-imposed Iraqi law on patents, that farmers were free to choose. The reality was far different. Iraq was being turned into a huge laboratory for development of food products under control of giant GMO seed and chemical giants such as Monsanto, DuPont and Dow.
In the aftermath of the 1991 Iraq war and the devastation, Iraqi farmers most often turned to their government Agriculture Ministry for new seeds if they were to plant. Here was the open door for Bremer’s insidious takeover of the future Iraqi food supply.
Iraqi farmers had endured not only the embargo of needed agriculture equipment during the years of US-UK-led embargo. Iraq had also endured three years of severe drought prior to the 2003 war, a climate misfortune which caused Iraqi wheat crops to decline severely. Years of war and economic embargo had devastated Iraqi agriculture, and by 2003 grain production had fallen to less than half the level of 1990 before the first Iraq-US war. Much of the Iraqi population had depended on UN oil-for-food food rations to survive up to 2003.
The US State Department AID and the US Agricultural Reconstruction and Development Program for Iraq (ARDI) stepped in after 2003, to transform traditional Iraqi agriculture, all in the declared name of ‘modernizing’ Iraqi food production. The US Government replaced the UN as food supplier. The key Washington agriculture czar for Iraq at that time was Daniel Amstutz, former US Department of Agriculture official and former Vice President of the giant grain conglomerate, Cargill Corporation. Amstutz wrote the US demands on Agriculture during the GATT Uruguay Round which led to creation of the World Trade Organization in the early 1990’s.
Order 81’s alleged aim was ‘to ensure good quality seeds in Iraq and to facilitate Iraq’s accession in to the World Trade Organization.’ ‘Good quality’ was to be defined by the US, of course. WTO accession meant Iraq had to open its markets and laws to rules dictated by the WTO and the powerful industrial and financial interests dominating WTO policy, the so-called ‘rich mens’ club.
As soon as Order 81 had been issued, USAID began delivering thousands of tons of US-origin ‘high-quality, certified wheat seed” for subsidized, initially near cost-free distribution through the Agriculture Ministry, to desperate Iraqi farmers. The USAID refused to allow independent scientists to determine whether the seed was GMO seed or not. Naturally, should it prove to have been GMO wheat seed, within one or two seasons, Iraqi farmers would find themselves suddenly dependent on paying royalty fees to foreign seed companies to survive.
#5
RennieB
Thanx Pelayo, heb nu ff geen tijd maar ga er vanavond even goed voor zitten.
#6
RennieB
Dus de Iraakse bevolking moet straks GMO zaden kopen, vorstelijk betalen en de winst kan met nagenoeg geen belasting door naar de shareholders… Arme Schmeiser, arme Iraki’s… En dat die Ann Venemann nu iets hoogs doet bij Unicef Brrrrr….
Reacties (6)
Wat een slechte marketing zeg, ik geloof niet dat je in de security business kunt zeggen: ook slechte publiciteit is goeie publiciteit.
Ontevreden ex-werknemers?
Laten we de missie niet vergeten die Paul Bremer, Amerikas speciale afgezant in Irak uitvoerde.
In Irak heeft Paul Bremer, als onderdeel van een honderdtal, zogenaamde Orders in 2004 een wet vervaardigd (PCA-Order Nr. 81) waarin het de boeren verboden werd eigen zaden te gebruiken (let wel, Irak, Mesopotamië, waar de basis van de landbouw afkomstig is!) en zij slechts zaden mogen afnemen van gecertificeerde Amerikaanse bedrijven. Daarbij is het voor hun ook nog verboden om zaad achter te houden om daarmee voor het nieuwe seizoen te kunnen zaaien, op straffe van hoge boetes. De 10.000 boeren die in Irak een traditie van 8000 jaar landbouw vertegenwoordigen waarbij door deze kleinschalige boerenfamilies een kleine 2000 (!) zorgvuldig gekweekte tarwezaden zijn ontwikkelt, werd binnen één jaar tijd vernietigd. Irak is tot proeftuin van bedrijven als Monsanto en de verspreiding van genetisch gemanipuleerd voedsel verworden. Net zoals Afrika dat is geworden (landen als Argentinië zijn hard op weg). We weten dat in Afrika, onder het mom van ontwikkelingshulp, massaal genetisch gemanipuleerd voedsel is gedumpt onder het regime van de voormalige minister van landbouw van de V.S., Ann Venemann (de huidige directeur van Unicef Internationaal!), voedsel van een zeer bedenkelijke kwaliteit waarop in Europa een verbod stond. Het zal de lezer niet verbazen dat deze Ann Venemann vóór haar ministerschap onder Bush een bestuursfunctie bij Monsanto (swerelds grootste gen-tech onderneming) vervulde. Dit even terzijde.
De wijzigingen die Paul Bremer in één maand doorvoerde waren drastischer dan het werk van het Internationaal Monetair Fonds van dertig jaar in Latijns-Amerika. De vroegere chef-econoom en nobelprijswinnar Joseph Stiglitz beschreef Bremers hervormingen als een nog radicalere vorm van shock- therapie dan die werd aangewend in de voormalige Sowjet-Unie. Bremers eerste maatregel na zijn aanstelling in mei 2003, was het ontslaan van 500.000 ambtenaren, vooral soldaten, maar ook artsen, verpleegkundigen, onderwijzend personeel, uitgevers en drukkers. Vervolgens opende hij de grenzen van het land voor onbeperkte import zonder onderhevig te zijn aan inspecties of invoerrechten. Twee weken nadat Bremer naar Bagdad gekomen was verklaarde hij cynisch: Irak is open voor de handel .
CPA-Order nr. 37 zorgde ervoor dat de belasting van bedrijfswinsten van 40% werd verlaagd naar 15%. Zonder een verantwoorde belastingheffing zou elke Iraakse regering immers buitenspel worden gezet.
CPA-Order nr. 39 bepaalde dat buitenlandse bedrijven voor 100% in bezit konden komen van Iraaks kapitaal. In een mum van tijd werden 200 Iraakse staatsbedrijven geprivatiseerd. Eén keer raden in wiens handen deze bedrijven zijn gevallen (hetzelfde gebeurde bij de ontmanteling van de voormalige Sowjet-Unie).
Bovengenoemde wetten garandeerden dat buitenlandse bedrijven onbeperkt konden handelen in Irak. Investeerders konden bovendien 100% van de winsten die ze in Irak maakten uit het land weg laten vloeien. Ze waren niet genoodzaakt de winsten te herinvesteren, noch hoefden zij over deze winsten belasting te betalen.
Over de werkelijke bedoelingen van de huidige machthebbers binnen de V.S. hoeven wij ons geen illusies te maken.
Freddy de Mooi
@RennieB
Nee dat is helemaal waar wat je zegt: Iraakse boeren worden niet verplicht om monsanto graan te gebruiken, maar ze worden wel verplicht monsanto graan als gepatenteerd te beschouwen, en dus mogen ze niet aan seed saving,/i> doen van gepatenteerd graan.
http://www.export.gov/iraq/pdf/cpa_order_81.pdf
66) Chapter Threequater, Article 15 is added to read as follows:
“A. Notwithstanding Article 14 of this Chapter, the breeder’s right shall not include the following acts of third parties for personal non-commercial purposes, for purposes of experimentation or education of new varieties.
B. Farmers shall be prohibited from re-using seeds of protected varieties or any variety mentioned in items 1 and 2 of paragraph (C) of Article 14 of this
Chapter.”
Let wel, ze mogen de lage hufters van Monsanto wat mij betreft volledig slopen, hoor en wel vanwege die Percy Schmeiser zaak maar er is geen wettelijk verbod op het kweken van eigen variateiten van gerst en tarwe in Irak uitgevaardigd.
Overigens moet daar wel weer dit bij worden gezet:
No seeds to plant
It would at first seem that only those seeds which Iraqi farmers chose to buy from international seed companies would fall under the new US-imposed Iraqi law on patents, that farmers were free to choose. The reality was far different. Iraq was being turned into a huge laboratory for development of food products under control of giant GMO seed and chemical giants such as Monsanto, DuPont and Dow.
In the aftermath of the 1991 Iraq war and the devastation, Iraqi farmers most often turned to their government Agriculture Ministry for new seeds if they were to plant. Here was the open door for Bremer’s insidious takeover of the future Iraqi food supply.
Iraqi farmers had endured not only the embargo of needed agriculture equipment during the years of US-UK-led embargo. Iraq had also endured three years of severe drought prior to the 2003 war, a climate misfortune which caused Iraqi wheat crops to decline severely. Years of war and economic embargo had devastated Iraqi agriculture, and by 2003 grain production had fallen to less than half the level of 1990 before the first Iraq-US war. Much of the Iraqi population had depended on UN oil-for-food food rations to survive up to 2003.
The US State Department AID and the US Agricultural Reconstruction and Development Program for Iraq (ARDI) stepped in after 2003, to transform traditional Iraqi agriculture, all in the declared name of ‘modernizing’ Iraqi food production. The US Government replaced the UN as food supplier. The key Washington agriculture czar for Iraq at that time was Daniel Amstutz, former US Department of Agriculture official and former Vice President of the giant grain conglomerate, Cargill Corporation. Amstutz wrote the US demands on Agriculture during the GATT Uruguay Round which led to creation of the World Trade Organization in the early 1990’s.
Order 81’s alleged aim was ‘to ensure good quality seeds in Iraq and to facilitate Iraq’s accession in to the World Trade Organization.’ ‘Good quality’ was to be defined by the US, of course. WTO accession meant Iraq had to open its markets and laws to rules dictated by the WTO and the powerful industrial and financial interests dominating WTO policy, the so-called ‘rich mens’ club.
As soon as Order 81 had been issued, USAID began delivering thousands of tons of US-origin ‘high-quality, certified wheat seed” for subsidized, initially near cost-free distribution through the Agriculture Ministry, to desperate Iraqi farmers. The USAID refused to allow independent scientists to determine whether the seed was GMO seed or not. Naturally, should it prove to have been GMO wheat seed, within one or two seasons, Iraqi farmers would find themselves suddenly dependent on paying royalty fees to foreign seed companies to survive.
Thanx Pelayo, heb nu ff geen tijd maar ga er vanavond even goed voor zitten.
Dus de Iraakse bevolking moet straks GMO zaden kopen, vorstelijk betalen en de winst kan met nagenoeg geen belasting door naar de shareholders… Arme Schmeiser, arme Iraki’s… En dat die Ann Venemann nu iets hoogs doet bij Unicef Brrrrr….