Aanvaardt D66 het onaanvaardbare?

Geachte heer Pechtold,

Ik schrijf u deze digitale open brief om u van een ongevraagd edoch oprecht advies te voorzien. Een advies dat noodzakelijk is door de acties van een partij die niet zou meeregeren en het toen toch deed. Een partij die valide bezwaren had tegen software-octrooien, maar deze op het laatste moment liet varen (Bert Bakker). Een partij die gegronde kritiek op de onderbouwing van de Europese bewaarplicht opeens inslikte (Lousewies van der Laan). En een partij die zich kantte tegen het gevaar van de missie in Afghanistan en tegelijk een signaal wilde afgeven tegen de Amerikaanse rechtsstatelijke missers, maar ook daar inbond en de pragmatiek uiteindelijk liet prevaleren boven de principes.

Afzonderlijk zijn al deze beslissingen nog best te verdedigen en nuchter beschouwd misschien het ‘best haalbare’, wellicht, eventueel. Maar mijn advies is om voor één keer met de pragmatiek te breken: Laat D66 voor één keer haar poot stijf houden. Toon één keer zonder mitsen en maren waar D66 voor staat. Laat één keer zien dat de D66-stemmers geen mandaat geven aan een partij die wel aardig kan onderhandelen, maar als het erop aankomt nimmer iets realiseert.

Een uitgelezen kans om dit advies op te volgen, dient zich nu aan. Minister Donner heeft woensdag namelijk in de JBZ-raad ingestemd met de Europese bewaarplicht, tegen de uitdrukkelijke wens van de Tweede Kamer in. Uw partijgenoot Dittrich had een motie geformuleerd, gesteund door een kamermeerderheid, met het verzoek om niet in te stemmen met de bewaarplicht. Op de website van D66 valt te lezen dat de richtlijn niet goed regelt wie er toegang krijgt tot de gegevens. “Dat is voor D66 onaanvaardbaar”, zo luidt de ferme conclusie er achteraan. Maar nu is de richtlijn toch aanvaard. Onaanvaardbaar toch?

Nu, heer Alexander, met permissie, nu is het moment om uw mooie woorden over het “kakelen over terreur” om te zetten in daden. Nu kunt u tonen dat de teloorgang van burgerlijke vrijheden per strekkende meter u daadwerkelijk aan het hart gaat en dat u inderdaad een handelaar in kansen bent in plaats van in angst.

Lousewies van der Laan mailde ik vorige week namens Sargasso.nl met de vraag hoe zij dacht van het predikaat Draaikonten 66 af te komen. Haar woordvoerder antwoordde mij dat zij geen tijd had voor deze ene vraag (zijn antwoord was hartelijk en kwam snel, dat dan weer wel). Ik geloof dat D66 dus niet doordrongen is van de aantasting van het imago, dat alleen kan worden gered als voor de komende verkiezingen een duidelijk signaal wordt afgegeven. En dan bij voorkeur een signaal dat niet achteraf zal blijken enkel een signaal te zijn geweest. Er moet namelijk iets gebeuren als u wilt vermijden dat de lijm van het Afghanistan-debat definitief opdroogt onder het etiket van ‘Draaikonten 66’.

Ik hoop van u te mogen vernemen, eventueel via de e-mail, maar het liefst in de vorm van Ferry Mingelen die met een trilling van ongeloof en sensatie in zijn stem mij via de beeldbuis ervan op de hoogte stelt dat het kabinet plotsklaps toch niet met de Europese bewaarplicht kan instemmen, omdat dat voor D66 onaanvaardaar was.

In afwachting van uw antwoord/de actie, nodig ik de onvolprezen reaguurders van Sargasso uit om alvast een imagocampagne of politieke actie voor D66 te verzinnen die het blazoen van de Democraten zou kunnen opkalefateren. Bijvoorbeeld met de D66 campagneflyer generator.