Teeven: de zwaardmacht in onverantwoordelijke handen

OPINIE - Fred Teeven is aangeschoten wild na de zelfmoord van Russische asielzoeker Dolmatov.

Zichtbaarheid is in het politieke domein niet altijd wenselijk. Of handig. Merkt nu ook staatssecretaris van Justitie en Veiligheid Fred Teeven. Zijn ambtenaren stapelden de fouten in casu Dolmatov zo hoog op, dat de crime fighter van de VVD voor het daadwerkelijke debat over alle missers al aankondigde niet van plan te zijn om af te treden. De NOS ontlokte zijn standvastigheid vandaag, het NRC, die de zaak-Dolmatov ‘brak’, nam het keurig over. Zijn principiële houding is bewonderenswaardig, maar Teeven is aangeschoten wild. Politiek en moreel.

Ombudsman Brenninkmeijer is kritisch, de Inspectie voor Veiligheid en Justitie is zeer kritisch, de familie Dolmatov is kritisch en zeer verdrietig. Niet vreemd: het rapport van Teevens eigen keurmeesters klinkt streng: ’(…) Dolmatov [is] ten onrechte in vreemdelingenbewaring (…) gesteld, (…) er [is] ten aanzien van de verleende rechtsbijstand niet conform wet- en regelgeving gehandeld en (…) de verstrekte medische zorg [is] tekort geschoten.’ Dit moet Teeven pijn doen; zo’n grote hekel als hij heeft aan mensen die het met de regels niet zo nauw nemen. De vraag rijst of je van zo’n organisatie, met aanrommelende mensen, wel de baas wilt zijn.

Ja dus.

Die stelligheid tekent de voormalig Officier van Justitie-zeer-zware-misdaad. Een kwaliteit als je met zware jongens te maken hebt. Die stelligheid zou tegelijkertijd tot de nodige averij kunnen leiden. Want: politiek voor Teeven belangrijker dan het persoonlijk drama-Dolmatov is een ander, groter dossier waarin hij lijnrecht tegenover het CDA staat: de afslanking en privatisering van de gevangenissen (zie dossier en de Facebook-pagina tegen het Masterplan). En juist het CDA was gisteren in de opmaat naar het debat zeer streng over de Stas.

U ziet geen verband tussen een zelfmoord en een private gevangenis? Ik denk dat de kwaliteit van de uitvoering van beleid en met name het toezicht op het naleven van regels op enige afstand, precies wat er in de zaak-Dolmatov gebeurde, beide weleens duurzaam aan elkaar kunnen klinken. En aan die kwaliteit schort blijkbaar het een en ander. Anders gezegd: de zwaardmacht in onverantwoordelijke handen leidt tot diepe, diepe wonden. Vraag het de familie Dolmatov maar – of anders de Inspectie van Teevens ministerie, als u de familie niet wilt geloven.

Via VanderLubben.