Voor een keer een still op persoonlijke titel. Vanwege ter gelegenheid van. Voor U verandert er daarentegen niks: Klik op het plaatje en raad uit welke film het schermschot afkomstig is:
******************************************************
DE SCHERMSCHOTQUIZ: Rond pakweg Schermschot #100 ontvangt de beste Sargassale Schermschutter een prijs na een shootout tussen drie (of vier) finalisten. De 1e finalist is Lothar Matthäus
Reacties (31)
Gok: Hotel Rwanda (2004)
Three Kings
Jarhead
Black Hawk down
Pfoe…
Tsotsi
Iets van Lars von Trier?
Children of Men?
Ik sluit me bij nader inzien toch aan bij MT
Zeker weten dat het Children of Man is. Geniale film met een geniale manier waarop de guerilla-oorlog in beeld is gebracht.
De pic is volgens mij het moment dat er en babygeluid op ze afkomt..een van de hier afgebeelde krijgers slaat dan een kruis om daarna weer verder te gaan moorden.
Indiende film juist..de opmerking “pull my finger” zal me altijd pijn blijven doen.
Nou hand uit de broek markie
waar blijft ie nou die roffel de roffel
want het is children of men, no doubt
“hand uit de broek”?
Pink uit de mond van mijn nieuwgeborene, zult u bedoelen heer Bever! Inderdaad Children of Men, een schermschot omdat ik deze week vader werd, vond ik zo.
Derhalve een welgemeende ^^^ROFFELDETROMMELDEDRUMSOLO^^^ voor MT. Het schot in de ticket toont linksboven net een stukje prachtzwangere buik, die Clive Owen moet beschermen in een wereld waar de mensheid lijkt uit te sterven door onvruchtbaarheid.
***Spoiler alert***
Het schot zelf toont een soldaat die bij het zien van de pasgeboren baby zijn manschappen maant hun fire te ceasen. De scene waarin de vrouw vervolgens met een huilende baby in haar armen een pad baant door de bevroren strijders is, als je goed in de film zit, een prachtige ode aan de kracht, fragiliteit en onmisbaarheid van nieuw leven.
KRIJGEN WE HIER NOG EEN BLOODY ROFFELDEAPPLAUS OF WAT?
Uw eigenste Sargasssoredacteur mark is niet enkel vader geworden, ie is het geworden van een prachtzoontje!
Bij deze, ook online, gefeleciflapisachertorte, Mark!!!!
[extrabonusvraag: hoeveel kinderen hebben Sargassoredacteurs dit jaar al gekregen? 10 punten, juistraders!]
gefeleciflapisachertorte, Mark.
@Crachàt, twee?
Ik weet het zelf niet zeker, MT :-)
Maar dat neemt niet weg dat dat morgen wèl het geval zal zijn.
Vorig jaar bij mijn weten twee.
Bonusvraag zal uiteindelijk blijken te zijn, uiteraard: hoeveel kinderen heeft uw gemiddelde Sargassoredacteur…
Gefeliciteerd, Mark! (Ben het net ook 2.5 weken, het is geen geboortegolf, het is een tsunami)
In de film is ze echter niet zwanger in die scene, maar is het kind aan het krijsen, volgens mij, wat larie al zegt in #8…
In ieder geval vier waar ik kennis van heb :-)
Redacteur zijn bij Sargasso is goed voor de vruchtbaarheid :-)
@Siquo: Ook nog gefeliciteerd trouwens!
Eentje pas? HA! De derde is alweer een maand of 4 oud!
Felicitatie aan de kersverse vaders, overigens.
@MS: En moeders (verder zeg ik niks).
En moeders uiteraard! Mea Culpa.
Dank Siquo en MS.
#15, Klopt inderdaad: de baby huilt en verder is het (opeens) muisstil. Totdat moeder en kind in veiligheid zijn en er vliegt een kogel langs. Dan gaat het vechten weer door als voorheen.
De hint is geïnspireerd op Psalm 90, waar de film, via een boek, zijn titel aan ontleent.
De regisseur heeft overigens niet echt uit bijbelse inspiratie geput:
“METRO: What does the title of Children of Men mean?
CUARÓN: P.D. James’ book is a Catholic allegory, so Children of Men’s title comes from a quote of the Bible. The quote is, eh—I don’t remember. ”
http://www.metroactive.com/metro/01.10.07/alfonso-cuaron-0702.html
Donders mark, ik tikte dat dus gisteravond met mijn pink in de mond van … mijn pasgeboren zoon. Dat wordt een mooie tour, in 2035, met mark & bever jr. die de sprint aantrekken voor die luie kopman van een carlos jr.
*begint spontaan weer kraamtranen te plengen van de mooie baby met pinkmomenten*
mark zeer van harte gefeliciteerd.
Mark, van harte.
Oh great. Ik had de film nog niet gezien, maar deduceer nu dus dat leading character, gespeeld door Clive Owen, heroïsch het leven laat.
Da’s mooi kut.
Kind, mja, gefeliciteerd dan maar, ik vind zelf dat er iets teveel van ons komen, maar goed
Dank allen, zeker ook MP en mescaline, twee van mijn favorietste reaguurders (of hoe willen jelui genoemd worden: reactanten, blogpolitie, mensen?).
@Kaj, ook bedankt dan maar. Maar “ik vind zelf dat er iets teveel van ons komen”, dat gaat over JULLIE, en niet over ons, dus maak je geen zorgen.
Ik zie overigens een parallel met de wijze waarop u het als ‘mooi kut’ bestempelt dat de hoofdpersoon heroïsch het leven laat. Misschien is dat wel de essentie van het leven: je geeft het door en daarna laat je het. En als dat dan met een beetje heroïek kan, is het mooi meegenomen, in elk geval voor de hardwerkende arbeider die een bioscoopkaartje heeft gekocht.
Heer Bever,
Mooi tourvisioen. Die Carlos jr. die laat anderen zeker zijn water dragen, dat komt door zijn charisma, en zijn goeie contacten in het sponsorcircuit natuurlijk. Ik hoop alleen niet dat mijn zoontje wielrenner gaat worden. Al die doping en Mart Smeets. En toen ik Le vélo de Ghislain Lambert zag (aanrader!), heb ik de essentie van le cyclisme al definitief samengevat gehad. Sindsdien is elke poging om mij tot tourtvtijddoding te bekeren bij voorbaat kansloos:
Hey mark, wij zijn Gasten zou ik zo denken. ;-)
En nog de beste wensen voor mevrouw mark, en ook een extra bloemetje en een extra uurtje slaap kunnen nooit kwaad natuurlijk.
En pas op voor de baby+spaarrente+deposito+persoonlijke+consultante- en baby+scheefgroei+verhelp-mafiosi.
@mark applaus voor uw zoon!
Filmpje is navrant. Ik miste in de gauwigheid tijdens het kijken alleen nog de hypervale superromantische pers. MartS Meets ….
Mark dat zijn waarlijk warme woorden!
Vergeet ook niet die gekregen exemplaren van ‘oei ik groei’ ritueel te verbranden, opvoeden is toch vooral je gevoel volgen en gezond verstand gebruiken overgoten met veel liefde ;)
Nogmaals proficiat, en klikmelink, emigreer, etc.
Qua in dubio : Poelvoorde.
Desondanks touché wat betreft Tour als geloofwaardige (if ever) televisie. Dat hebben de dopies van TVM over Armstrong tot nu wel op hun geweten, dat die magische momenten kapot zijn. Still, ik blijf mooie kinderherinneringen hebben aan dat flesje cola terwijl Merckx de minuten bijeen ontsnapte in de bergen.
Wat een saaie Alpenritten waren dit in vergelijking. He who dares wins, and the only thing to fear is fear itself … leer uw baby maar veel talen, helpt bij omgaan met de chaos van ’t moderne leven …