Ach, het is Geenstijl maar. Ik haal mijn nieuws liever bij De Speld, dat is in elk geval geloofwaardiger dan wat de roze kliek veelaal neerpent.
Iedereen met ’n IQ groter dan zijn of haar schoenmaat weet dat het fenomeen uithuwelijken niets met religie te maken heeft, maar met cultuur.
Kan zijn. Wanneer echter geconstateerd wordt, dat een bepaald gebruik voorkomt in verschillende landen en verschillende godsdiensten, is de conclusie gerechtvaardigd, dat godsdienst geen bepalende factor in dat gebruik is, hoe graag mensen als jij ook hier de islam weer de schuld van willen geven.
ook dat is niet waar. Het kan natuurlijk best zo zijn dat deze praktijk in islamitische landen enkel en alleen aan de islamitische cultuur te wijten is en dat hetzelfde gedrag (uithuwelijk etc) in andere landen andere oorzaken heeft. Ik verwacht dat trouwens niet.
Er is een mooie TEDlezing over het onderscheid islamitische religie en islamitische cultuur.
Ze zitten er niet ver naast met de culturele traditie met een grote religieuze component.
#3
Walter Sopzak
Massaging the minds, that is. Geenstijl heeft 1 miljoen views per dag, een deel ervan is volslagen debiel en opgegeven, een ander deel zijn redelijke mensen zoals u en ik. Deze groep wordt dagelijks blootgesteld aan subliminale boodschappen: racisme, haat- en angstzaaien. Uiteindelijk werkt dat ook door in de minds van de redelijke mensen. Net zoals LPF/TON/PVV alle andere partijen naar rechts hebben doen opschuiven. Slowly but steady preparing people for the next genocide.
Een complot? Dat veronderstelt dat er samengewerkt wordt en dat denk ik niet. Mensen doen gewoon wat ze kunnen om de wereld de richting in te sturen die zij op willen, wat is daar complot aan? Het is helemaal niet raar gedacht dat GS en anderen op een etnisch conflict aansturen. Dat zouden veel mensen helaas niet eens zo erg vinden…
Over waarom onder dwang uithuwelijken nog niet verplicht is: dat weet ik niet. Het lijkt me onder dezelfde categorie vallen als verkrachting.
Denk je dat iemand die geen aangifte wil doen, wel zal getuigen van gedwongen uithuwelijking? Nog meer dan bij verkrachting ben je namelijk nogal afhankelijk van die getuigenis (en ook daar is de bewijsvoering dan nog vaak lastig rond te krijgen).
Aangezien een gedwongen huwelijk zich afspeelt in familiaire kring, betekent heet doen van aangifte dan per definitie dat je je eigen familie moet aangeven. Mij lijkt dat iemand daardoor voor een fundamenteel dilemma komt te staan. Als de aangifte tot succesvolle vervolging leidt, heb je weliswaar gerechtigheid bereikt maar je bent dan ook je hele familie kwijt.
Datzelfde dilemma doet zich voor bij strafvervolging van eerwraak. Je vraagt dan van de familie om, nadat zij al een of meer kinderen aan de eerwraak zelf kwijtgeraakt zijn, de anderen aan te geven en in de gevangenis te laten belanden.
Degenen die wel naar de politie stappen zijn hiermee natuurlijk bekend. Dat ze desondanks de stap durven te zetten, vraagt niet alleen veel moed, maar ook opoffering. Het werkt ook alleen als de politie na die aangifte daadwerkelijk in staat is de persoon in kwestie te beschermen.
Als we dit willen uitbannen en dat willen we, dan moeten we vooral stilstaan bij de vraag hoe we slachtoffers en hun familie kunnen helpen om een uitweg te vinden uit die dilemma’s. Stukjes zoals op GeenStijl leveren daar op geen enkele manier een bijdrage aan. Wel hebben we als samenleving ook zelf ervaring hiermee, en wellicht dat we die op enigerlei wijze kunnen inzetten. Hoe werkt het bijvoorbeeld als we familieleden proberen te bewegen om hun eigen vader/zoon/broer/oom aan te geven?
Wordt zo’n gedwongen huwelijk niet ook gewoon door de gemeente voltrokken? Waarom onvrijwillige huwelijken dan niet weigeren te voltrekken, evt in combinatie met een wetswijziging?
Aan een huwelijk gaat een gesprek met iemand van de burgerlijke stand vooraf, als ’t goed is zit daar alleen de bruid en bruidegom bij. Misschien een aardig moment om te vragen of het huwelijk wel vrijwillig is. En dan de vraag nog eens herhalen tijdens de ceremonie of het uitspreken van de huwelijkse geloftes.
laat me niet lachen. Op basis van historische resultaten kunnen we vaststellen dat het in de helft van de gevallen niet goed zal zitten. Of moeten we alleen (culturele) moslims ondervragen of het goed zit? Hoe gaat dat met het kleine deel gristelijken die ook de keus hebben uit twee kandidaten? En welk antwoord verwacht je? en van wie? waar ligt de bewijslast?
Daarnaast: een georganiseerd huwelijk is nog niet onvrijwillig. Er zijn genoeg jongeren die op basis van een heerlijke, kundige en betrokken opvoeding alle vertrouwen hebben in de keuze van hun ouders.
Dit is niet dicht te timmeren, anders dan dat we in dit opzicht kwetsbare mensen/groepen duidelijk maken dat het in dit land hun eigen keuze is, waar ze zelf verantwoordelijk voor zijn.
dat is in sommige gevallen een pijnlijke situatie, maar de boel reglementair dichttimmeren lijkt me onmogelijk en onwenselijk
Je kunt toch op zijn minst de twee betrokkenen vragen of het vrijwillig gebeurt? En natuurlijk altijd, niet alleen in gevallen waar de betrokkenen van een bepaalde afkomst zijn ofzo.
verwacht je dan dat een vrouw van net 18 (laten we het hoog inschatten), onderdruk van haar familie, met angst voor uitsluiting – of misschien nog wel veel erger – op zo’n moment zegt dat het eigenlijk onvrijwillig is?
Wat wil je bereiken met die vraag? Dat de gemeente de handen in onschuld wast (“we hebben het haar toch gevraagd”)? Of wil je werkelijk de gedwongen huwelijken terugdringen.
Die eerste is goed te realiseren. Maar die is al gerealiseerd. We leven goddank in een tamelijk vrij land, waar niemand verplicht hoeft te trouwen. Nog een keer die extra vraag stellen levert imo nauwelijks rendement.
Maar goed. Laten we ervan uit gaan dat die vraag wordt gesteld. Aan iedereen. laten we er ook vanuit gaan dat er zo af en toe iemand aangeeft dat het onvrijwillig is.
Wat is dan de vervolgstap? de ambtenaar weigert ze te trouwen en stuurt ze heen? Er wordt een maatschappelijk werker op gezet? de vader/broer/oom wordt streng toegesproken?
Welke actie kun je verzinnen die de onvrijwillige in bescherming neemt, ipv verder in de problemen helpt?
Reacties (17)
Ach, het is Geenstijl maar. Ik haal mijn nieuws liever bij De Speld, dat is in elk geval geloofwaardiger dan wat de roze kliek veelaal neerpent.
Iedereen met ’n IQ groter dan zijn of haar schoenmaat weet dat het fenomeen uithuwelijken niets met religie te maken heeft, maar met cultuur.
Alsof religie geen onderdeel of aspect van cultuur is.
Kan zijn. Wanneer echter geconstateerd wordt, dat een bepaald gebruik voorkomt in verschillende landen en verschillende godsdiensten, is de conclusie gerechtvaardigd, dat godsdienst geen bepalende factor in dat gebruik is, hoe graag mensen als jij ook hier de islam weer de schuld van willen geven.
ook dat is niet waar. Het kan natuurlijk best zo zijn dat deze praktijk in islamitische landen enkel en alleen aan de islamitische cultuur te wijten is en dat hetzelfde gedrag (uithuwelijk etc) in andere landen andere oorzaken heeft. Ik verwacht dat trouwens niet.
Er is een mooie TEDlezing over het onderscheid islamitische religie en islamitische cultuur.
http://www.ted.com/talks/mustafa_akyol_faith_versus_tradition_in_islam.html
Ze zitten er niet ver naast met de culturele traditie met een grote religieuze component.
Massaging the minds, that is. Geenstijl heeft 1 miljoen views per dag, een deel ervan is volslagen debiel en opgegeven, een ander deel zijn redelijke mensen zoals u en ik. Deze groep wordt dagelijks blootgesteld aan subliminale boodschappen: racisme, haat- en angstzaaien. Uiteindelijk werkt dat ook door in de minds van de redelijke mensen. Net zoals LPF/TON/PVV alle andere partijen naar rechts hebben doen opschuiven. Slowly but steady preparing people for the next genocide.
Dat is nog eens een complot!
OT: Erg naar voor het meisje. Waarom is onder dwang uithuwelijken ook zonder aangifte niet strafbaar?
Een complot? Dat veronderstelt dat er samengewerkt wordt en dat denk ik niet. Mensen doen gewoon wat ze kunnen om de wereld de richting in te sturen die zij op willen, wat is daar complot aan? Het is helemaal niet raar gedacht dat GS en anderen op een etnisch conflict aansturen. Dat zouden veel mensen helaas niet eens zo erg vinden…
Over waarom onder dwang uithuwelijken nog niet verplicht is: dat weet ik niet. Het lijkt me onder dezelfde categorie vallen als verkrachting.
Zie het zonder aangifte of andere verklaring van het slachtoffer maar eens te bewijzen.
Denk je dat iemand die geen aangifte wil doen, wel zal getuigen van gedwongen uithuwelijking? Nog meer dan bij verkrachting ben je namelijk nogal afhankelijk van die getuigenis (en ook daar is de bewijsvoering dan nog vaak lastig rond te krijgen).
Aangezien een gedwongen huwelijk zich afspeelt in familiaire kring, betekent heet doen van aangifte dan per definitie dat je je eigen familie moet aangeven. Mij lijkt dat iemand daardoor voor een fundamenteel dilemma komt te staan. Als de aangifte tot succesvolle vervolging leidt, heb je weliswaar gerechtigheid bereikt maar je bent dan ook je hele familie kwijt.
Datzelfde dilemma doet zich voor bij strafvervolging van eerwraak. Je vraagt dan van de familie om, nadat zij al een of meer kinderen aan de eerwraak zelf kwijtgeraakt zijn, de anderen aan te geven en in de gevangenis te laten belanden.
Degenen die wel naar de politie stappen zijn hiermee natuurlijk bekend. Dat ze desondanks de stap durven te zetten, vraagt niet alleen veel moed, maar ook opoffering. Het werkt ook alleen als de politie na die aangifte daadwerkelijk in staat is de persoon in kwestie te beschermen.
Als we dit willen uitbannen en dat willen we, dan moeten we vooral stilstaan bij de vraag hoe we slachtoffers en hun familie kunnen helpen om een uitweg te vinden uit die dilemma’s. Stukjes zoals op GeenStijl leveren daar op geen enkele manier een bijdrage aan. Wel hebben we als samenleving ook zelf ervaring hiermee, en wellicht dat we die op enigerlei wijze kunnen inzetten. Hoe werkt het bijvoorbeeld als we familieleden proberen te bewegen om hun eigen vader/zoon/broer/oom aan te geven?
Wordt zo’n gedwongen huwelijk niet ook gewoon door de gemeente voltrokken? Waarom onvrijwillige huwelijken dan niet weigeren te voltrekken, evt in combinatie met een wetswijziging?
Aan een huwelijk gaat een gesprek met iemand van de burgerlijke stand vooraf, als ’t goed is zit daar alleen de bruid en bruidegom bij. Misschien een aardig moment om te vragen of het huwelijk wel vrijwillig is. En dan de vraag nog eens herhalen tijdens de ceremonie of het uitspreken van de huwelijkse geloftes.
als het goed zit….
laat me niet lachen. Op basis van historische resultaten kunnen we vaststellen dat het in de helft van de gevallen niet goed zal zitten. Of moeten we alleen (culturele) moslims ondervragen of het goed zit? Hoe gaat dat met het kleine deel gristelijken die ook de keus hebben uit twee kandidaten? En welk antwoord verwacht je? en van wie? waar ligt de bewijslast?
Daarnaast: een georganiseerd huwelijk is nog niet onvrijwillig. Er zijn genoeg jongeren die op basis van een heerlijke, kundige en betrokken opvoeding alle vertrouwen hebben in de keuze van hun ouders.
Dit is niet dicht te timmeren, anders dan dat we in dit opzicht kwetsbare mensen/groepen duidelijk maken dat het in dit land hun eigen keuze is, waar ze zelf verantwoordelijk voor zijn.
dat is in sommige gevallen een pijnlijke situatie, maar de boel reglementair dichttimmeren lijkt me onmogelijk en onwenselijk
Je kunt toch op zijn minst de twee betrokkenen vragen of het vrijwillig gebeurt? En natuurlijk altijd, niet alleen in gevallen waar de betrokkenen van een bepaalde afkomst zijn ofzo.
verwacht je dan dat een vrouw van net 18 (laten we het hoog inschatten), onderdruk van haar familie, met angst voor uitsluiting – of misschien nog wel veel erger – op zo’n moment zegt dat het eigenlijk onvrijwillig is?
Wat wil je bereiken met die vraag? Dat de gemeente de handen in onschuld wast (“we hebben het haar toch gevraagd”)? Of wil je werkelijk de gedwongen huwelijken terugdringen.
Die eerste is goed te realiseren. Maar die is al gerealiseerd. We leven goddank in een tamelijk vrij land, waar niemand verplicht hoeft te trouwen. Nog een keer die extra vraag stellen levert imo nauwelijks rendement.
Maar goed. Laten we ervan uit gaan dat die vraag wordt gesteld. Aan iedereen. laten we er ook vanuit gaan dat er zo af en toe iemand aangeeft dat het onvrijwillig is.
Wat is dan de vervolgstap? de ambtenaar weigert ze te trouwen en stuurt ze heen? Er wordt een maatschappelijk werker op gezet? de vader/broer/oom wordt streng toegesproken?
Welke actie kun je verzinnen die de onvrijwillige in bescherming neemt, ipv verder in de problemen helpt?
Ik zou het niet weten.
@013:
Ik zou ’t ook niet weten, maar het stoort me flink dat dit dus geen strobreed in de weg wordt gelegd.
mee eens: dat delen we van harte. Maar ik verwacht niet dat één vraag van een ambtenaar van BS ook maar een strobreed zou inhouden