De koers van de vijfde investeringsbank van de Verenigde Staten, Bear Stearns, viel afgelopen vrijdag met bijna 50%. In een tijdspanne van enkele uren was een aandeel van de bank plotseling geen 54 dollar meer waard, maar 30 dollar. De bizarre daling werd veroorzaakt door een belangrijke aankondiging van de bank. Ze heeft te weinig eigen fondsen om goed te kunnen opereren, en kan deze ook niet aanvullen vanwege een gebrek aan liquiditeit in de markt. De bank richtte zich afgelopen vrijdag dan ook in een noodoproep tot de Federale Reserve en andere banken, met name het Amerikaanse JP Morgan, om extra geld te verkrijgen.
Niet verwonderlijk dat de bank in haar ‘rating’ van financiële gezondheid of kredietwaardigheid op de Standard & Poor index daalde van A naar BBB. De nieuwe status is dichtbij de gevreesde ‘junk bond status’ wat aangeeft dat een firma zo goed als failliet is. Vanwege de neerwaartse bijstelling op de S&P rating denken bankiers in de VS nu dat er tegen maandagmorgen een deal afgesloten moet worden omtrent Bear Stearns. Want niemand wil handelen of geld lenen aan Bear Stearns. Als er geen deal komt dan zal Bear Stearns zich failliet moeten verklaren.
In het gunstigste geval, wanneer er wel een deal komt, zal de andere bank die Bear Stearns overkoopt zo’n 15 dollar per aandeel betalen volgens insiders. Daarmee heeft de bank in vier dagen meer dan 60% van haar aandeelwaarde verloren. De deal lijkt alleen niet van te de grond te kunnen komen. Wie wil een bijna failliette bank redden? JP Morgan in ieder geval niet, hun CEO Jamie Dimon heeft volgens CNBC een grondige hekel aan Bear Stearns. Om een goede kennis uit de Amerikaanse financiële wereld te citeren: “I will be SHOCKED if JPM outright buys BSC. The cultures are night and day – JPM is stodgy, risk averse and Bear is like a craps table full of pirates. Their business models couldnt be more different.”
Reacties (21)
Darn,
Oh shit,
[…]
I told you Ben, we needed a bigger helicopter!!11!!
Om het af te leren…
LOL
And remember, it’s not us who suffer, it’s your pensionfun(d)
Het business model red zichzelf blijkbaar op een “andere manier”.
*** uit het spamfilter gevist ***
Mag ik mee-spammen?
Hm, volgens mij blijven mijn plaatjes helaas in de spamfilter hangen.
En, moeten we in paniek raken en snel goud gaan kopen van ons geld? Of zijn die grafiekjes pure stemmingmakerij?
Dat had je een jaar geleden al moeten doen, Bismarck, dan was je nu rijk geweest;-) De grafiekjes lijken me allesbehalve stemmingmakerij… je zou eens met je pensioenboer kunnen gaan kletsen…
…je zou eens met je pensioenboer kunnen gaan kletsen…
Ja, lijkt me een goed idee. Dat doet me denken aan het pensioen van mijn grootvader dat hij in de jaren 10-30 van de vorige eeuw opgebouwd dacht te hebben (daarna was hij op zichzelf aangewezen).
poefff… pfff…
Hij is wel 88 geworden maar had wat minder te besteden dan hij dacht.
Geloof maar dat we bestolen worden.
Overigens geeft dat maar weer mooi aan wat voor naairegeling dat hele pensioengebeuren is. Je moet je geld verplicht onderbrengen bij een zeer beperkt aantal zeer ondoorzichtige instellingen om van het belastingvoordeel gebruik te mogen maken. Je kunt het vast zelf beleggen, maar dan moet je Heel Erg Veel moeite doen; het wordt feitelijk actief ontmoedigd. Drie keer raden dankzij wiens lobbywerk deze constructie tot stand is gekomen… leuk he, zo’n verzorgingsstaat.
De redding en het waarom.
Of het alternatief. (filmpje)
filmpje:
Paulson is q-q-q-quite confident everything will turn out fine
Kortom, tijd voor de sub-prime blues..
thx. noname
ze hadden in het verleden grote winsten..maar ja graaien maar he ..en nu gillen om hulp.
Die mensen die de leiding daarover hadden moeten die nu ook geld lenen of !! ..hoeft want sluit ze gewoon een jaar of 10 op die oplichters.
@15: Waarom zijn het oplichters? Ik heb me er niet zo in verdiept, maar ik begreep dat Bear Stearns een slechte cash flow positie heeft die ze niet kunnen financieren op de kapitaalmarkt. Dit is geen oplichterij, hooguit slecht management.
@10 Het pensioengebeuren in Nederland is weinig competitief, maar dat komt meer door overheidsregulering dan door de marktpartijen.
Overigens beleggen de pensioenfondsen sinds internet-bubble al een stuk minder in aandelen. Het merendeel van het kapitaal zit gewoon in langrenderende beleggingen als staatsobligaties. Dalingen op de beurs zoals nu gebeurt komen gewoon regelmatig voor, maar als het goed is hebben de pensioenfondsen een lange termijn visie en laten zich hopelijk niet zo snel van de wijs brengen door een daling.
Ik zou niet te snel denken dat je zelf beter kan beleggen, er zijn in Amerika genoeg voorbeelden van mensen waarbij hun gehele pensioen verdwenen was juist omdat ze zelf hadden belegd.
@Maup, #17: Een beetje meer vrijheid kan echter geen kwaad IMHO. Dat je dan meer risico loopt, lijkt me evident, maar aangezien we al AOW hebben in Nederland, zie ik niet in waarom de overheid op pensioenvlak ons ook nog eens tegen onszelf moet te beschermen.
Zo, @ Loupe # 12: Ik weet iets van non-verbaal maar dit slaat alles… Die man zit niet lekker in zijn vel… ;p
@ 17:
[…]
Inmiddels weten we niet hoe erg de schade zal worden. We houden het op erger dan 1998 en minder erg dan 1929.
De verwarring slaat nog meer toe wanneer wij beginnen over de revolutie in pensioenland die er aan staat te komen. Nu wil ik u niets anders bieden dan enige pretentieloze verstrooiing, zij het dan vermomd als een verhaaltje over zoiets serieus als geld en daardoor krijgen we te maken met een dilemma. Pensioenproblematiek is, gaap, even opwindend als een eetlepel slaappillen.
Om deze revolutie te begrijpen, grijpen wij even terug op drie grote namen uit de financiële wereld en de literatuur. Warren Buffett, Robert Maxwell en Gary Trudeau. Trudeau is de auteur van Doonesbury, die fantastische strip die u elke ochtend in de Herald Tribune kunt lezen. Eén van Trudeau’s helden is Duke, een volledige amorele figuur, geïnspireerd door Hunter S. Thompson, de schrijver wiens stoffelijke resten inmiddels door een kanon de hemel in zijn geschoten. Eén van Doonesbury’s stripboeken is getiteld “But the pension fun was just sitting there.”
Duke speelt hier een op Robert Maxwell geënte rol.
Vanwege de aantrekkingskracht van zeeën geld is de pensioenindustrie een omzichtige business.
Ook bonafide beleggers, zoals Warren Buffett, voelen zich aangetrokken tot geld dat er toch ligt en daarom ging Buffett in verzekeringen. Verzekeraars hebben, net zoals pensioenen, een belangrijke zogenaamde float. Veel geld dat belegd moet worden voor het uitgekeerd wordt.
Helaas blijkt telkens weer dat omzichtigheid geen garantie is voor veiligheid, integendeel. Anders zou u niet al die verhalen over pensioenellende in de krant lezen. Omzichtigheid is een garantie voor kuddegedrag en conformisme. Het is een garantie voor samenklonteren en het met elkaar eens zijn en geen verantwoordelijkheid dragen. Voor het uitbesteden aan gevestigde namen. Niemand word ontslagen wanneer je IBM kiest en in de wereld van geld is het al net zo.
Bedrijven zijn niet bedreven met pensioenen. De onafhankelijke trustees zijn financiële regenten zonder voldoende vakkennis. Een wildgroei aan consultants en andere handholders zorgt ervoor dat ieder risico vermeden wordt. Desondanks bleek in 2002 dat alles verkeerd gelopen was. Verzekeraars verkochten hun hele portefeuille aandelen, precies op de bodem van de markt.
Daar gaat uw pensioen.
Gelukkig heeft de financiële sector een fantastisch idee. Buy-out fondsen voor pensioenfondsen. U verkoopt uw hele pensioenhoofdpijn aan Goldman Sachs. Goldman maakt er een leuk fondsje van dat als doel heeft uw werknemers van hun uitkeringen te voorzien en wat overblijft is voor Goldman. En ook een beetje voor de beleggers in het buy-out fonds. Precies zoals in de private equity industrie.
En is dit raar, vreemd of onorthodox? Niet echt meer. De Australische bank Macquarie was de eerste die op grote schaal tolwegen, vliegvelden en andere lucratieve nutsbedrijven opkocht via fondsen. Dat is nu heel gewoon, hoewel het pas vanaf 2003 echt in zwang is.
Financiële tijd gaat snel.
Goldman kocht net het pensioenfonds van Rank, in Engeland. Buy-out fondsen hebben, uiteraard, een voorkeur voor rijp. Rijpe pensioenfondsen dus. Die zijn voorspelbaar en de financiële technologie om het langerlevenrisico te hedgen is er.
Amusant is vooral dat die technologie enorm lijkt op de financiële trucs waarmee van slechte hypotheken AAA kwaliteit papier werd gemaakt.
Michael Kraland
@18: ben het geheel met je eens dat het pensioengebeuren in Nederland vrijer (lees competitiever) moet worden.
Ik kwam trouwens nog een interessant artikel tegen, voelde me wel aangesproken door de titel (Can’t Grasp Credit Crisis? Join the Club):
http://www.cnbc.com/id/23704055/site/14081545/
Het Nederlandse pensioensysteem is uitstekend, juist omdat er geen keuze is. Pensioenfondsen staan niet onder druk van de cliënten als er een crisis is en kunnen dus rustig en weloverwogen langetermijnbeslissingen maken. Er wordt niet geconcurreerd, wat scheelt op PR-kosten en marktconforme salarissen.