De alchemist pakte een boek dat iemand in de karavaan bij zich had. De kaft was eraf, maar hij kon zien wie de schrijver was: Oscar Wilde. Bij het doorbladeren kwam hij een verhaal tegen over Narcissus.
De alchemist kende de legende van Narcissus, een knappe jongeman die iedere dag zijn eigen schoonheid ging bewonderen in het meer. Hij werd zo gefascineerd door zichzelf, dat hij op een zekere dag in het meer viel en verdronk. Op de plaats waar hij gevallen was, groeide een bloem, die narcis werd genoemd. Maar zo rondde Oscar Wilde het verhaal niet af.
Hij zei dat er, toen Narcissus stierf, enkele oreaden – bergnimfen – aankwamen, die zagen hoe het meer veranderd was in een moeras van zilte tranen.
‘Waarom huil je?’ vroegen de oreaden.
‘Ik huil om Narcissus,’zei het meer.
‘Dat verbaast ons niet, dat je huilt om Narcissus,’ vervolgden zij. ‘Per slot van rekening liepen wíj allemaal achter hem aan, maar was jij de enige die van dichtbij naar zijn schoonheid mocht kijken.’
‘Was Narcissus dan mooi?’ vroeg het meer.
‘Wie zou dat beter kunnen weten dan jij?’ reageerden de oreaden verbaasd. ‘Per slot van rekening boog hij zich iedere dag op jouw oever voorover.’
Het meer bleef even stil. Tenslotte zei het: ‘Ik huil om Narcissus, maar ik heb nooit gemerkt dat Narcissus knap was. Ik huil om Narcissus omdat ik, telkens als hij op mijn oevers ging liggen, diep in zijn ogen mijn eigen schoonheid weerkaatst kon zien.’
‘Wat een mooi verhaal,’ zei de alchemist. *
*Copyright P. Coelho
Reacties (11)
Dit verhaal was ook wel aardig, alleen het einde een beetje teleurstellend, vond ik.
Het valt me op dat veel vrouwen volledig zweren op dit boek.
Zou best weleens kunnen, Sik. Heb het boek ooit eens van een vriendin gekregen, weet alleen niet of zij er op zweert. Ik iig niet (vind het wel mooi). Het einde kan je als teleurstellend zien, maar de achterliggende boodschap (dat je voor ‘geluk’ niet altijd ver hoeft te ‘zoeken’) komt vaker voor dan je denkt. Ik loop al weken met dit Narcissus-verhaal in mijn hoofd; dus maar gepost … misschien verdwijnt het nu. :)
Daarvan kreeg ik juist het open-deur gevoel.
Ik zou als ik jou was de Narcissus-mythologie lezen dan weet je van de hoed en de rand en kun je het makkelijker uit je hoofd krijgen (i.e. archiveren en tevoorschijn halen wanneer het van pas komt :-)
“fuer das Glueck kommt es sehr wenig auf das an, was man will, sondern nur darauf dass man es erreicht”
Robert Musil
Lilith’s bijdragen hebben altijd iets betoverends.
Haar bijdrage beperkte zich tot de titel.
Rationeel gezien helemaal juist, heer bicat, maar om nu uit te leggen wat hij bedoelt … ach, tja, u bent nu eenmaal geen ‘gevoelsmens’. Niet dat ik het met hem eens ben trouwens.
Maar het verhaal is er niet minder om, overigens.
Waarom lees ik nog geen post over de dreiging van de mannen met baarden die ons land op dit moment laat beven van angst?
Is vader Abraham de opname studio weer ingedoken dan?
Nooit gemerkt dat Bicat bang voor mij was.
Mannen met baarden, Alo. Ik heb het niet over teenagers met vlasdons.
Mannen met baarden..
Die willen toch te Kaap’ren varen?