George Bush heeft onlangs een interessante vergelijking gemaakt van Irak met de Fillipijnen, als zou de VS daar begin 20e eeuw de democratie hebben gebracht. Uiteindelijk werden de Fillippijnen wel een democratie, maar daar ging wel een bezetting van 44 jaar met brute wreedheden aan vooraf waarbij de Amerikanen de Fillippijnen het recht op zelfbestuur ontzegden. Er was destijds fel verzet tegen de Amerikaanse aanwezigheid.
In de eerste 3,5 jaar van de bezetting werd de overwinning diverse keren uitgeroepen door verschillende generaals, maar toch werden er nog ruim 4200 amerikanen gedood. Oh ja, er werden ook nog 69.000 guerrillastrijders en bijna 200.000 burgers gedood voordat het verzet grotendeels gebroken was:
“The American war effort was marked by much burning, pillaging, and torturing, and the commanders finally achieved victory through a strategy of isolating the guerrillas. They did this by forcing the civilian population out of towns and into “protected zones”; able-bodied men found outside the zones without a pass were arrested or shot.”
Nog een pijnlijk detail is dat politici destijds steun wierven door de Fillippijnse campagne als een kruistocht (tegen de islam) af te schilderen, en George Bush kondigde zijn strijd tegen het internationaal terrorisme ook al eens aan als kruistocht.
Dat werd hem afgeraden door zijn adviseurs, en het ging een tijdje goed met GWB’s uitspraken, maar deze vergelijking mag er weer wezen.
Lekker ongenuanceerd en een tikkeltje pijnlijk, zo kennen we ‘m weer.
Reacties (2)
ik lees nu al voor de tweede keer: Ongelukkig Anatolië
Goed dat iemand dit eens aan de kaak stelt; dat werd godverdomme tijd.