Voetballers zijn dom, supporters zijn erger

Een mooi afscheid voor Martin Jol, toen hij vorig weekend op een wel heel opmerkelijke wijze achter zijn ontslag moest komen.

De voetballerij wordt de laatste jaren gekenmerkt door negatieve publiciteit en dat is vaak ook terecht. De lange reeks van spelers die grossieren in ‘domme’ uitspraken, zich onderscheiden door hun gebrekkige kennis en interesse in de maatschappij en, zo leren wij uit de Voetbal International, allemaal fan zijn van het boek over de ontvoering van Heineken. Het was dan ook opvallend dat Khalid Boulharouz, profvoetballer; op dit moment uitkomend voor Sevilla in de Spaanse Primera Division, onlangs terug te vinden was onder de ondertekenaars van coolclimate: een oproep aan de Nederlandse regering om de klimaatproblematiek serieus te nemen.

Die sfeer is vaak terug te vinden in de stadions, waar supportersscharen zich vaak onderscheiden door het gesis van de spreekkoren richting de AJAX-fans of de beroemde vuurwerkgeluiden richting de fans van FC Twente, een wat smakeloze referentie aan de vuurwerkramp. Supportersgeweld is de laatste jaren met regelmaat in het nieuws, want geef nou tou, de beste reactie om dje verdriet te verwerken is het supportershome van de tegenstander in de fik te zetten, of het vak van de tegenstander te bekogelen, bij voorkeur met vuurwerk! En natuurlijk: als de resultaten van de zo geliefde club achterblijven bij de verwachting, wat vaak zo is, dan kun je maar het beste beginnen aan de verbouwing van het stadion.

Je hoeft geen geoefende lezer te zijn om terecht op te merken dat de auteur van dit posje, zich met enige reglmaat in het supportersgewoel begeeft. Vanuit een liefde voor het voetbalspel; voor velen waarschijnlijk onbegrijpelijk, blijf ik het voetbal op de voet volgen. Ik stoor me aan het gescheld, maar er moeten racistische spreekkoren aan te pas komen, om mij een tijdje weg te houden uit het stadion. Ik vergeet snel…

Maar vorige week woensdag ging mijn voetbal-hart voor even weer harder kloppen: het afscheid van Martin Jol op White Hart Lane, het voetbal stadion van de Engelse club Tottenham Hotspurs, of kort gezegd de Spurs. Na jarenlang goed presteren bij RKC Waalwijk; een club waarmee hij met een beperkt budget toch elk jaar bovenin de sub-top meedraaide, kreeg Jol zijn droomtransfer. Na een reeks van mislukte buitenlandse topcoaches werd Jol aangesteld en niet zonder succes. Met twee keer een vijfde plek presteerde Jol boven verwachting goed.

Maar aan alles komt een eind, dus ook aan het voebalgeluk. Al in de zomer voelde Jol dat er aan zijn stoelpoten werd gezaagd. Namen van een nieuwe trainer gonsden in de gangen van White Hart Lane. Nieuwe spelers werden gekocht, naar verluidt zonder inspraak van Jol. De resultaten vielen tegen, waar de Spurs de sprong naar een Champions League plek moesten maken vinden we de Spurs dit weekend terug op de 18e plek.

Vorige week woensdag speelde de Spurs tegen Getafe in de UEFA-cup. Na de eerste helft leidden de Spurs nog met 1-0. Maar winst kon Jol niet meer redden. Het bestuur van de Spurs meldde, bang om de ochtendkranten te missen, de Engelse pers al in de rust van de wedstrijd dat Jol na de wedstrijd ontslagen zou worden. Embargo’s zijn ook voor de Engelse pers al lang niet meer heilig en zo wist het hele stadion bij aanvang van de tweede helft dat de geliefde coach Jol ontslagen was. Het hele stadion, op Martin Jol na, maar hij kwam er al snel achter. Terwijl Getafe de gelijkmaker scoorde (en uiteindelijk met 1-2 zou winnen) stond het publiek op en scandeerde massaal de naam van Jol: STAND UP FOR MARTIN JOL schalde van de tribunes. En Martin Jol begreep het, staarde voor zich uit en liet het massale eerbetoon over zich heen komen.

Martin Jol bracht de fans van Tottenham in vervoering. Zogenaamde topcoaches sneuvelden, maar de Hagenees die RKS voor even op de Nederlandse voetbalkaart had gezet kwam en won de harten van het Engelse publiek. In Holland Sport leerden we maandagavond dat Jol een speciaal petje had met daarop de SPURS; om dichter bij de supporters te staan, dat hij een trainingspak droeg in plaats van het driedelig pak, omdat hij een was met zijn spelers. Martin Jol is geen romanticus, zal vast een ontzettend aardige vent zijn, misschien ook niet. Maar hij zorgde er wel voor dat voor heel even, voetbal een mooie sport is.