Detailpolitiek (15): Vegetarische lunch

Een tijdje geleden kwam de VPRO in het nieuws, omdat in de kantine van de omroep werd aangekondigd dat er een week geen vlees en vis zou worden geserveerd. Dit zou het draagvlak onder de medewerkers voor het vegetarisch menu moeten doen toenemen. De VPRO lijkt nu navolging te krijgen van het ministerie van Economische Zaken, Landbouw en Innovatie (ELI). Het ministerie doet volgens de Telegraaf mee aan de EatGreendag waarbij er een dag in de week een vegetarische lunch wordt geserveerd.

En nu is Karen Gerbrands van de PVV boos, want mensen moeten toch zelf bepalen of ze vlees eten? Zij vraagt zich af wie met dit plan heeft ingestemd en of er meer overheidsinstanties zijn die hieraan meedoen. En als de minister het met haar eens is, waarom vindt die EatGreendag dan toch plaats? Wil de minister dit niet onmiddellijk afschaffen? Er is nota bene ooit een motie van Marianne Thieme afgewezen die vroeg minder vlees te consumeren als inzet voor de klimaatonderhandelingen!

Meer vragen dan tien wijzen kunnen beantwoorden
In deze serie hebben we al eerder gezien dat voor Kamervragen geldt: een gek kan meer vragen stellen dan tien wijzen kunnen beantwoorden. Wat wil Gerbrands nu eigenlijk precies weten, wat is haar veronderstelling over de taak van een Kamerlid en wat is het effect van haar actie?

Gerbrands wil weten wie er bepaalt wat er op het menu van het restaurant van het ministerie van ELI staat. Het is niet vreemd dat Gerbrands hier geen antwoord op heeft, want vrijwel niemand weet dit. Maar de beste gok is: het facilitair bedrijf, vermoedelijk een commerciële cateraar die de aanbesteding van de catering bij de Rijksoverheid heeft gewonnen. Zij hebben resultaatafspraken met de opdrachtgever, en kennelijk valt de EatGreendag daarbinnen. Maar wie dat nu precies bedacht heeft? Ambtenaren mogen het gaan uitzoeken.

Kaders stellen, inclusief de details
Kamerleden zouden eigenlijk kaders moeten stellen waarbinnen burgers, werknemers en cateraars vrijelijk kunnen werken en leven. Maar Kamerleden bepalen ook graag de details, onderbouwd met allerlei flutargumenten, zoals nu dat mensen moeten kunnen kiezen. Dat kunnen ze natuurlijk nog steeds. Als de ambtenaren per se vlees willen, draaien de lunchrooms in de omgeving op de EatGreendag een goede omzet en haast de cateraar zich dit initiatief stop te zetten. Dit probleem lossen de mensen zelf wel op.

Maar wat doen zulke Kamervragen wel? Ze leiden tot zinloos ambtelijk werk. Naast een reconstructie van wie de beslissing nam een EatGreendag in te stellen, mogen ambtenaren stad en land afbellen waar vegetarische lunches worden geserveerd door overheden en hoe vaak. Was het niet de PVV die vond dat het aantal ambtenaren wel naar beneden kon? Met dit soort Kamervragen lukt het nooit.