Jimmy Carter is een zeer wijs man. Het is heel verstandig dat Carter, een man met groot aanzien in het Westen, nu met ons wil praten. Het typeert deze man dat hij deze moedige stap neemt, hij is een echte troubleshooter.
Ahmed Yousef, rechterhand van Hamas-leider Haniyeh.
Reacties (7)
Shah M. Reza Pahlavi was een bondgenoot van de USA. In 1953 moest de Shah voor een volksopstand onder de legendarische Mossadeq de vlucht nemen. Hij ging naar Rome, maar kwam snel op zijn troon terug. De Amerikaanse CIA speelde bij die restauratie een doorslaggevende rol. In 1979 werd de Shah opnieuw uit zijn land gegooid. Hij zocht asiel, maar nu was er bijna geen land ter wereld meer dat hem wilde opnemen. Ook en in het bijzonder de USA niet, waar hij het eerst naar toe had willen gaan.
In die gevaarlijk dagen voor de Shah was Jimmy Carter president van de USA. Een eerloos figuur, een rol die hij nu weer lijkt te willen spelen. Hij schijnt er nog steeds niet mee verzoend te zijn dat hij geen president meer is en blijft maar met de verkeerde mensen omgaan. In terroristen ziet hij gesprekpartners of mogelijk zelfs zijn vrienden. Eervoller gedroeg zich
toentertijd de Egyptische president Anwar Sadat die de Shah tegen al het internationaal gebler in edelmoedig toeliet en hem het nodige comfort bood. Het was publiekelijk bekend dat de Shah dodelijk (kanker) ziek was.
Volgens mij was het kissinger die ooit riep dat VS geen eeuwige vrienden heeft en ook niet eeuwige vijanden en dat VS alleen maar eeuwige belangen heeft. in de reactie van Hpax zit zoveel diplomatieke naïviteit dat het vanaf druipt. ik moet nu een glas onder het scherm zetten om te voorkomen dat het op mijn toetsbord terecht komt.
Het is trouwens een aardige poging tot manipulatie om Carter op te voeren in 1979 en dan weer in 2009 (oh ja het is nog steeds 2008), je hebt zeker 30 jaar geslapen dat je niets hebt opgemerkt van de verrichting van die arme carter, die indd geen president meer is, maar waarop heleboel presidenten beroep doen om voor hen een of een ander klusje te klaren. En het is ongetwijfeld dat hij ook nu de reis naar Syrië maakt in opdracht dan wel met instemming van de Amerikaanse& Israëlische regeringen of van de komende democratische president. De president van VS (of het nu of na de verkiezingen in november) moet het probleem Irak oplossen. Dit is bijna onmogelijk zonder de buren van het land. Praten met Syrië (+ Hamas) = praten met Iran. Praten met Iran [zonder iets te doen aan Israëlische /Palestijnse] ≠oplossen probleem Irak. Probleem Irak oplossen = praten met Syrië+ praten met Iran + praten met SA + iets doen aan de situatie van Palestijnen.
Ik weet ik weet dit is te veel mathematics voor Hpax
Zonder Hamas geen vredesakkoord, dus je kan ze maar beter zien als gesprekspartner (als je het tenminste serieus meent, van die vrede). Hulde voor Carter dat hij dat taboe doorbreekt.
@Hpax: cruciaal in je verhaal over Iran en de betrokkenheid van de VS is het jaar 1953. Door de autoritaire en impopulaire shah weer op de troon te zetten ten koste van een democratisch gekozen regering werden de omstandigheden gecreëerd die de revolutie van 1979 mogelijk maakten. Carter was geen president in 1953.
Jimmy Carter staat absoluut open voor impressie van een mahatma.
Ad Comment 2:
?De president van VS (of het nu of na de verkiezingen in november) moet het probleem Irak oplossen. Dit is bijna onmogelijk zonder de buren van het land. Praten met Syrië (+ Hamas) = praten met Iran. Praten met Iran [zonder iets te doen aan Israëlische /Palestijnse] ≠oplossen probleem Irak. Probleem Irak oplossen = praten met Syrië+ praten met Iran + praten met SA + iets doen aan de situatie van Palestijnen.
Ik weet ik weet dit is te veel mathematics voor Hpax?
Dit ?stelsel? van vergelijkingen heeft volgens mij geen enkele oplossing. ?Oplossen?, ?praten met? en ?iets doen aan? zijn al geen exacte termen waarmee je kunt rekenen en ook is onzeker in hoeverre ze synoniemen van elkaar zijn. Diezelfde twijfel krijg ik ook bij ?Hamas? + ?iets doen aan Israëlische/ Palestijnse? (zaak?) + ?iets doen aan de situatie van Palestijnen?. Maar dit is geen stelsel, dit is een potpourri.
Dan dat ?ik weet ik weet? aan het slot. Is dat een redactionele vergissing? Of moet ik er een triomfalisme in lezen net zo voorbarig als dat van repelsteeltje?
5 is indd een potpourri, maar dan niet van Spaanse gerecht of geuren of geluiden. Maar van internationale belangen, oorlogen, opstanden, conflicten en diplomatieke stappen voor-en achteruit. Ik ben realist genoeg om te beseffen dat het oplossen van Israëlische en Palestijnse conflict (bedankt voor jou toevoeging: het woordje daar is weggevallen) ietsje meer vergt dan een bezoek van een oude president. Internationale diplomatie is geen stelsel van vergelijkingen. wat mij in jou bijdrage tegenviel is dat je in, in navolging van Washington& Tel Aviv, moord en brand gaat roepen terwijl nog helemaal niets is gebeurd. In eens is Carter `een eerloos figuur? `hij schijnt er nog steeds niet mee verzoend te zijn dat hij geen president meer is? `blijft maar met de verkeerde mensen (hoeveel en wanneer) omgaan? `in terroristen ziet hij gesprekpartners, zelfs zijn vrienden?. Het is natuurlijk heel verleidelijk om in NL paraplu te dragen als het in Tel Aviv regent. Maar als niet met vijanden en met terroristen gesproken wordt, was de wereld een grote brandhaard. Wat je bovendien vergeten bent is dat Carter de enige USA-president is die het wel lukte om een duurzame vredesakkoord in MO tot stand te brengen. En dan laat ik alle die verdiensten van deze man buiten beschouwing. Zijn CV is te omvangrijk voor een zondagmiddag. Ongetwijfeld kom je verder als je gaat Googlen. Wikipedia kan ook helpen.
Ou en dat weet-ik-weet-ik-geval was geen redactionele vergissing maar eerder triomfalisme van het repelsteeltje soort. Alleen in dit geval is het een islamitische mannetje, eentje die zichzelf in ontelbare stukken opblaast.
wie weet lukt het deze eerloos figuur om wel iets te regelen in MO