Fractiefragmentatie – 2014

Gisteravond werden twee fractieleden uit de PvdA gezet. Ze kondigden aan te blijven zitten en dus een eigen fractie te beginnen. Eerder die dag werd bekend dat dhr Klein een eigen fractie begon. Met het reeds grote aantal fracties, kwam de vraag op of we dan een record aantal fracties zouden bereiken. Na eigen analyse van de beschikbare data van het PDC is de conclusie dat dit niet het geval is. Als de twee ex-PvdA-ers inderdaad een fractie vormen, komen we op 15. In 1976 en 1986 hebben we reeds twee maal 16 fracties gehad. Hier de historie (vanaf moment dat er 150 kamerleden zijn) in een grafiek. 2014 is dus onder voorbehoud.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Crisisberaad in de SP-fractie

Er wordt namelijk via de krant aan de stoelpoten van fractieleider Emile Roemer gezaagd (en indirect kritiek geuit op de strategie van voorzitter Ron Meyer om alle kaarten in te zetten op een Nationaal Zorgfonds).

Ontevreden fractieleden zijn van mening dat Roemer zich te weinig effectief profileert. De SP zou toch van de electorale onvrede moeten kunnen profiteren (vooral nu de PvdA zo in het slop zit); maar Roemer lijkt er niet in te slagen kiezers naar zich toe te trekken.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

‘PvdA-fractie verenigd achter Afghanistan-standpunt’

Parlementair verslaggever Jos Heymans (RTL Nieuws) doet op zijn blog een opmerkelijke uitspraak: de PvdA-fractie in de Tweede Kamer zou intern verdeeld zijn over het standpunt inzake het zenden van een troepenmacht naar Kunduz in Afghanistan. Niets van waar, zo melden PvdA’ers. “Sterker nog, we hebben ons standpunt al een tijd terug eensgezind ingenomen. Iedereen in de fractie staat er achter. Heymans zit er faliekant naast,” aldus één van hen.

Het PvdA-Kamerlid, dat zijn naam niet genoemd wil hebben, reageert bozig op de verbazing van het parlementaire journaille van de afgelopen dagen aangaande de stellingname van zijn fractie. Die kan immers gewoon en in eensgezindheid beslissingen nemen, net als iedere andere partij, stelt hij. Daar moeten journalisten niet anders mee omgaan dan bij andere partijen, voegt hij nog toe.

Het Kamerlid is niet alleen in zijn verwondering. Op zijn Facebook-pagina maakt zijn collega Frans Timmermans, door Heymans expliciet genoemd in zijn blog, van zijn hart geen moordkuil: hij noemt Heymans ‘een van de beste Haagse journalisten’, en hij is daarom des te verbaasder dat Heymans ‘de plank mis slaat’. Volgens Timmermans bepaalde de hele fractie eind 2010 al het gezamenlijke standpunt, op voorspraak van Timmermans zelf.

Ook PvdA’er Diederik Samsom, die door Heymans genoemd wordt als zou hij tegenover Timmermans staan, heeft op meerdere manieren te kennen gegeven volledig achter het fractiestandpunt te staan.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Haagse bendeoorlog dreigt te escaleren

cripzone (Foto: Flickr/northwestgangs)

Iedereen kent ze, de groepjes rondhangende mensen op het Binnenhof. Bendes, die zich geheel naar Amerikaans voorbeeld van een naam hebben voorzien. Heten ze daar ‘Crips‘ en ‘Bloods‘, hier gaan ze schuil onder illustere namen als GroenLinks, Pvda en VVD.

Gedurende de tijd worden de bendes om onverklaarbare reden soms wat groter, dan weer kleiner, maar tot voor kort had niemand echt problemen met ze. Een buurtbewoner die anoniem wil blijven: “Ach, toen waren het kwajongens, moest je opeens een extra belasting betalen als je langs liep. En de week daarna kreeg je dat opeens weer terug als een, kom, hoe noem je dat ook al weer? Ah ja, een subsidie. Per saldo kostte het alleen maar wat tijd. Maar nu is alles anders.”

Inderdaad, recentelijk zijn vooral de onderlinge verhoudingen tussen de bendes, die zichzelf ook wel ‘fracties’ noemen, verhard. De harde kern is kleiner dan ooit, en de overige bendes waren nog niet eerder zo versnipperd. Een opkomende bende, die zichzelf ‘PVV’ noemt zegt de situatie vooralsnog slechts te gedogen, en de buurt houdt haar adem in voor wat er gaat komen als dat verandert. Ondertussen vliegen niet mis te verstane woorden over en weer en wordt zelfs geweld niet geschuwd. Vooral de PVV-‘fractie’ maakt het bont. Burgemeester Jozias van Aartsen: “Het is een relatief nieuwe bende, en inmiddels is zo’n 20 procent van de leden een bekende van de politie. Het is vaak moeilijk te bewijzen dat ze ook daadwerkelijk iets gedaan hebben, en ze staan na aanhouding ook zo weer op straat, maar cijfermatig zijn ze goed te vergelijken met andere probleemgroepen, zoals Marokkanen en Antillianen, alleen dan wat lastiger. Want gezien de leeftijd van deze mensen zijn goede gesprekken met ouders niet toereikend. We zoeken nog naar alternatieve methoden om deze groep aan te pakken.”

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.