De inwoners van de Salomonseilanden, een archipel ten oosten van Papua Nieuw Guinea, gaan vandaag naar de stembus. De vorige keer dat ze dit deden, in 2006, leidde dit tot grootschalige rellen, waarbij de Chinese minderheid het moest ontgelden. Er was op dat moment al een vredesmacht onder Australische leiding op de eilanden, omdat die verkiezingen een eind moesten maken aan een burgeroorlog tussen autochtone etnische groepen.
Die vredesmacht is er nu nog, en is zelfs versterkt met het oog op de verkiezingen. Alcohol is sinds maandag verboden en er is speciale inkt uit India ingevlogen om te zorgen dat mensen na het stemmen niet hun vinger kunnen schoonmaken en opnieuw stemmen, zoals vorige keer gebeurde. De campagne is op een paar incidenten na rustig verlopen. Er zijn 500 kandidaten (op 500.000 inwoners), die in een districtenstelsel strijden om 50 zetels in het parlement. De uitslag wordt in het weekend verwacht.
Het lastige is dat die uitslag alleen vertelt wie er in het parlement gekozen zijn. Het parlement kiest vervolgens de premier, die het land gaat regeren, maar veel kandidaten weigeren vooraf te vertellen wie ze zullen steunen, de zittende premier of de oppositiekandidaat (lokale media voorspellen winst voor de eerste). Een kritiek punt waarop beide kampen van mening verschillen is of hun archipel Taiwan zal blijven erkennen of de loyaliteit verschuiven naar het Chinese vasteland.
Er is Taiwan veel aan gelegen om de warme diplomatieke relatie met de Salomonseilanden te behouden. Beschuldigingen dat Taiwan de lokale politici omkoopt zijn niet van de lucht. Hoeveel financiële hulp de Salomonseilanden jaarlijks krijgen van Taiwan is niet duidelijk. Geruchten over Chinees geld waren in 2006 de vonk die de rellen ontketenden. De lokale Chinese minderheid is uit beide China’s afkomstig. De voedingsbodem voor rellen is dus nog altijd aanwezig. De vraag is vooral of de Australische politieleiding de boel deze keer wel in de hand weet te houden.
Reacties (6)
Interessant stuk. Maar ik denk dat het geen kwaad kan om ook de Australische belangen te belichten, die denk ik veel groter zijn dan de Chinese/Taiwanese. Niet alleen vanwege de militaire aanwezigheid, maar ook vanwege goud en andere metalen die er door Australische mijnbedrijven uit de grond gehaald worden. Verder begrijp ik dat Japan ook zijn belangen heeft (of toch in ieder geval belangstelling) in de rijke visgronden rond de eilanden.
Uiteraard hebben Australie, als verreweg grootste donor, en Japan ook belangen. Maar China/Taiwan is het meest controversieel (ook op de eilanden zelf), dus leek het me logisch dat eruit te lichten.
wat is er te halen dan op de eilanden?
Interessant stuk
@3 Goud misschien? Hun naam danken de eilanden aan de befaamde goudschatten van Koning Salomo: “De Salomonseilanden zijn ontdekt door de Spanjaard Alvaro de Mendaña de Neira vanuit Peru in 1586. Hij was op zoek naar het legendarische Ophir, waar Salomo zijn goud vandaan haalde, en gaf de eilanden daarom hun huidige naam.” (wiki)
Goud zit er echt: http://www.solomongold.com/
@4 Plus nikkel, bauxiet, fosfaat, koper en zo nog het een en ander.
Overigens: het tellen van de stemmen is nog niet klaar, maar er zijn al rellen.