ACHTERGROND - Israël leverde in de jaren negentig wapens aan de Serviërs tijdens de Joegoslavië-oorlog, maar het Israëlisch hooggerechtshof wil dat liever stilhouden.
Het Israëlische hooggerechtshof heeft volgens de site +972 vorige maand een verzoek afgewezen om details te onthullen van Israelische militaire bijstand en wapenleveranties aan de Serviërs tijdens de genocide in Bosnië in de jaren ’90.
Volgens de rechters van het hooggerechtshof zouden de onthullingen de Israëlische buitenlandse betrekkingen zodanig schaden, dat dit de geheimhouding rechtvaardigde, alsmede het buiten schot houden van diegenen die er voor verantwoordelijk waren geweest.
Boter op het hoofd
Onder meer ging het om militaire training en de levering van munitie en geweren. Eén van de bronnen van hun bewijzen was het dagboek van de Servische generaal Ratko Mladic tegen wie door de openbare aanklager van het Joegoslavië Tribunaal in Den Haag woensdag levenslang werd geëist. Mladić’s dagboek vermeldt de banden met Israël expliciet.
Het feit dat de Israëlische advocaat-generaal pleitte tegen het inwilligen van de eis en het hof de eis afwees, geven duidelijk aan dat Israel in dit verband de nodige boter op het hoofd heeft.
De Serviërs voerden oorlog tegen Kroatië van 1991-1992, en tegen Bosnië van 1992-1995. In beide oorlogen bedreven zij genocide en ”ethnic cleansing” (etnische grote schoonmaak) door het verjagen van moslims. Zo’n 250,000 mensen werden gedood, tallozen raakten gewond, stierven van honger of werden, in het geval van vrouwen, verkracht. Ook werden velen opgesloten in concentratiekampen.
Bewijzen
De indieners, Mack en Oron, voegden de nodige bewijzen en verklaringen bij hun verzoek. Zo citeerden ze een boek dat een vroegere hoge functionaris van het Servische ministerie van Defensie in 1992 publiceerde, The Serbian Army, waarin deze meldde dat Israël en Servië een maand na het embargo van 1991 een geheim akkoord voor militaire leveranties sloten, waarbij ”for obvious reasons, the deal with the Jews was not made public at the time”.
Verder halen ze een Israëlische vrijwilliger aan, die in 1994 op verzoek van een employé van de VN de overblijfselen van een zware granaat bekeek (een 120 mm granaat), welke was afgevuurd op de landingsbaan van het vliegveld van Sarajevo en waarop duidelijk een Hebreeuwse tekst te lezen was. Hij meldde eveneens Servische legermensen gezien te hebben met Israëlische uzi-geweren.
Een rapport uit 1992 maakt melding van de komst van een delegatie van het Israëlische ministerie van Defensie naar Belgrado om een akkoord te sluiten over de levering van granaten. En dan is er het dagboek van Mladic die schreef dat ”Israël voorstelde samen strijd te voeren tegen islamitische extremisten. Ze stelden voor onze mensen te trainen in Griekenland en een gratis leverantie van geweren voor sluipschutters”.
Tenslotte was er het ”Srebrenica rapport” van de Nederlandse NIOD dat vermeldt dat Belgrado ”Israël, Rusland en Griekenland” als zijn beste vrienden zag. In 1991 sloot Servië een geheime wapendeal met Israël”.
In 1995 waren er rapporten over de levering van Israëlische wapens aan de Republika Srpska”, de Bosnisch Servische republiek. De Israëlische regering moet hiervan hebben geweten.
Het verzoekschrift bevatte ook details afkomstig van mensenrechtenactivisten over trainingen door Israëli’s van het Servische leger en het feit dat de wapenleveranties Joden uit Sarajevo de gelegenheid boden de toen belegerde stad te verlaten.
Medeplichtig
De site +972 stelt dat het hooggerechtshof door te weigeren de openbaarmaking toe te staan zich in wezen medeplichtig maakt aan de misdaden. En dat dat het toch ging om ernstige zaken voor een land dat (deels) gegrondvest is op basis van het feit dat een belangrijk deel van de Joodse wereldbevolking zelf ook ten pooi is gevallen aan genocide.
Het noemt het ook heel merkwaardig, omdat het hof eerder dit jaar een dergelijk verzoek afwees betreffende wapenleveranties aan Rwanda Burundi, tijdens de daar plaatshebbende genocide, terwijl de regering later er geen probleem in zag bekend te maken dat die leveranties zes dagen nadat de slachting was begonnen, waren gestaakt. Waarom deze geheimzinnigheid als de staat er zelf niet voor terugschrikt gedeeltelijk open kaart te spelen?
Het hooggerechtshof kan overigens nog meer vergelijkbare tests voor zijn veronderstelde onkreukbaarheid verwachten. Advocaat Itav Mack wil nog voor het einde van het jaar verzoeken tot openbaarmaking indienen betreffende Israëls samenwerking met de moordenaars van de Argentijnse junta, het regime van Pinochet in Chili en van het regime in Sri Lanka.
Reacties (8)
Het leveren van wapens aan strijdende partijen terwijl er een VN-embargo geldt zou door het International Criminal Court vervolgd moeten kunnen worden.
Het is niet zo vreemd dat Israël de Serviërs steunde, want de Bosnische moslims, die een eigen islamitische staat wilden, werden op hun beurt flink gesteund door Iran.
Iran was ook een van de voornaamste landen die wapens en munitie zond naar de Bosnische moslims. Iedereen probeerde in die tijd de Bosnische moslims aan hun kan te krijgen: de Amerikanen, Turkije en Saoedi-Arabië, maar ook Iran. Er zouden zelfs honderden Iraanse Revolutionaire Gardisten aan Bosnische zijde mee hebben gevochten.
Dat Israël de Serviërs steunde is dus niet zo merkwaardig, maar uiteraard moest dit stiekem, want de VS (en haar Europese bondgenoten) wilden de Serviërs juist vleugellam maken en in de eigen invloedssfeer brengen, aangezien dit functioneerde als een satellietstaat van de voormalige Sovjet-Unie.
Uiteindelijk draaien dit soort allianties steeds weer om geopolitieke korte en langetermijnbelangen.
In het draadje over Groentemans programma over antisemitisme wilde ik nog zeggen dat ik niet de indruk heb dat jullie antisemitisch zijn: bij jullie bespeur ik niet de pathologische haat en obsessie voor alle vermeende misdaden van het Joodse volk (Israël) die kenmerkend is voor het antisemitisme en helaas ook voor heel veel zichzelf links noemende mensen. Helaas doet bovenstaand artikel daar toch wat afbreuk aan. Er zit zelfs het befaamde antisemitische leerstuk van de Holocaust als de school voor Joden in (‘Hebben de Joden dan niets geleerd van de Holocaust?’): zie de op twee na laatste alinea…
In werkelijkheid hebben de Joden natuurlijk wel degelijk iets geleerd van de Holocaust, namelijk dat ze niet op de internationale gemeenschap hoeven rekenen wanneer hun talloze antisemitische vijanden de Joden aanvallen of het Joodse volk alsnog proberen uit te roeien (een les die op dit moment ook de burgers van Aleppo aan het leren zijn). Sowieso is de eerste taak van elk regime de bescherming van zijn eigen burgers en precies vanwege de les van de Holocaust neemt Israël die taak heel serieus. Dat is heel sneu voor de Palestijnen want daarom heeft Israël liever geen Palestijnse Staat: een Palestijnse Staat (met een Hamas e.d. die nog altijd in woord de uitroeiing van alle Joden nastreeft) vormt een te grote bedreiging voor het Joodse volk. En daarom ziet Israël Iran (–>Syrië–>Hezbollah) als een grotere bedreiging dan al Qaida of IS: een antisemitische Staat is veel sterker en dus bedreigender dan een antisemitische terreurgroep (je ziet, antisemitische propaganda zoals dat IS een instrument of uitvinding van Israël is heeft wel enige grond, al blijft het idioterie).
En zo komen we bij de geopolitiek waarover Prediker al helemaal goed uitlegt hoe het zit (mijn complimenten aan Prediker). Het gaat erom zelf overeind te blijven in een vijandige wereld hetgeen vereist dat je probeert een maximaal sterke positie te verwerven, mede op basis van tactisch gekozen vrienden (en vijanden). Daarin handelt Israël niet anders dan andere landen (hooguit doortastender vanwege die Holocaust-les). Om dit zogeheten ‘realisme’ (als tegengesteld aan het idealisme van moreel handelen dat Joden zouden moeten doen volgens de mensen die zeggen dat de Joden onvoldoende lessen hebben getrokken uit de Holocaust) vooral te veroordelen als Israël zich eraan ‘schuldig’ maakt is niet alleen hypocriet en weinig invoelend, het is ook antisemitisch.
@3 Abu Pessoptimist is zelf Joods. Daar heeft hij ook wel eens over geschreven.
Waarom zou het antisemitisch zijn als een Joodse auteur zich beklaagt dat Israël wat hem betreft de verkeerde les uit de Holocaust heeft getrokken, namelijk niet: ‘Dit mag niemand ooit meer overkomen’, maar: ‘Dit mag óns nooit meer overkomen’?
Bovendien werkt jouw argument twee kanten op: de Israëlische overheid immuniseert zich namelijk ook tegen kritiek met een beroep op de Holocaust, probeert Joden wereldwijd voor haar zaak te engageren met een beroep op de Holocaust; stelt de Joodse staat voor als uniek onder verwijzing naar de Holocaust.
Waarom zou dat dan niet antisemitisch van de Israëlische overheid / successievelijke Israëlische regeringen zijn?
@4: Ik geef je antwoord, maar daarvoor ga ik wel even de diepte in.
Er zitten nogal wat paradoxen in het jodendom (dat maakt het voor intellectuelen ook wel weer interessant): het brengt de eeuwige en universele (dus per definitie atemporele en utopische) waarheden als een openbaring van God aan een bepaald volk op een bepaald moment. Dat maakt het voor niet-joden bijna automatisch verdacht, maar het is ook direct bedreigend voor elk regime: waar voorheen elk volk zijn ‘eigen’ waarheid mocht hebben, komen de joden met een transcendente waarheid aanzetten die elk temporele waarheid van een toevallig regime/volk ondermijnt. De joden brachten de moraal en alle politiek werd ontmaskerd als immoreel (waarbij de argwaan bleef bestaan of de joden hun moraal niet slechts uit eigen belang leren dus bij wijze van politieke list).
Filosofisch konden de nazi’s hun immorele uitroeiing rechtvaardigen op grond van hun aversie tegen de Joden en daarmee precies tegen de moraal: voor de nazi’s is alles politiek (en blokkeert de ‘joodse’ moraal hun ambities). A la Rousseau werd het goede gedefinieerd als het collectieve belang (de zelfopoffering van het individu voor heil van volk en vaderland). De Staat transcendeert het egoïsme van het individu in bv. belastingheffing waarmee zij de burger dwingt tot solidariteit met de zwakkere. De Jood in diaspora had geen Staat dus geen transcendentie: de Jood blijft in zonde/egoïsme leven (hier ligt het moderne antisemitisme keurig in het verlengde van de oude, christelijke jodenhaat: de jood wijst de transcendentie/verlossing van de zonde door middel van Christus af). De Joden willen wel een Staat (zionisme), maar vanwege het materialisme van de Joden kan dat slechts een mislukte Staat, een schurkenstaat opleveren; de Joden zouden hun uitvinding – de moraal – gebruiken om alle andere naties naar hun ondergang te voeren om zelf als Joodse volk te overleven. Zie de Protocollen van de wijzen van Sion die van een zionistisch congres afkomstig zouden zijn.
Nu hebben de Joden wel een Staat. Maar zie: volgens met name linkse mensen is dat een schurkenstaat die beoogt het Palestijnse volk te vernietigen. Ja, de Joden zijn een moreel volkje maar daarmee veroordelen en knechten ze slechts andere volkeren terwijl ze zelf hartstikke immoreel zijn (‘ze hebben niets van de Holocaust geleerd!’) en alleen maar politiek bedrijven, zo luidt de aanklacht! Nu is dat politieke uiteraard een onvermijdelijk gevolg van het runnen van een Staat waar ook Joden niet aan ontkomen. Tegelijkertijd zien we Israël z’n best doen zo veel mogelijk de mensenrechten te eerbiedigen – dat is men als ‘uitvinder van de moraal’ aan de eigen stand verplicht – maar zeker na de Holocaust kunnen de Joden niet meer naïef of strikt idealistisch zijn en moeten ze eerst aan de eigen overleving denken zolang deze wereld nog vol antisemieten zit. Bovendien, als de Joden zichzelf zouden laten afslachten door puur moreel te handelen: wie moet dan de wereld nog moraal leren (dit laatste moest even vanwege mijn zucht naar pathos :))?
@5 Ik vind het leuk bedacht, maar feitelijk schrijf je antisemieten nu via een pseudofilosofische psychoanalyse van alles toe, wat ze niet beweren. Je bedient je dus van een stropop. Een klassieke drogreden. Ik dacht dat jij zo goed was in logica?
Behalve dan dat die Protocollen over van alles en nog wat praten, behalve over concrete plannen om een land te stichten in Palestina, zo lijkt het. Het gaat vooral over geheime plannen om via communisme, anarchisme, de banken, de Vrijmetselarij, etc. etc. Joodse werelddominantie te bewerkstelligen; kortom allerlei samenzweringstheorieën over Joden die geniepig de wereldmacht in handen trachten te krijgen, tot ellende van alle niet-Joodse volkeren.
Wat heeft dat precies met Israël te maken? Hooguit komen noties van de invloed van de Joodse pro-Israël lobby in de VS daar nog enigszins bij in de buurt; maar het valt moeilijk te ontkennen dát die lobby onevenredig veel invloed heeft:
Iedere verkiezing weer gaan Amerikaanse presidentskandidaten een zegen halen op de AIPAC, en senatoren en congressmen kijken wel link uit voorstellen te doen of te steunen die Israël in de wielen rijden, want dan zijn er allerlei activistische pro-Israëlclubjes die het hen lastig maken door negatieve stemmingmakerij te organiseren.
Vreselijk antisemitisch van mij dat ik die observatie maak natuurlijk. Maar het is gewoon feitelijk waar. Is de waarheid antisemitisch?
Feit is dát Israël beoogt het Palestijnse volk als volk te vernietigen, en feit is ook dat Israël een etnocratie is. Waarom zou het wel in de haak zijn om zo’n analyse te maken van blank Zuid-Afrika ten tijde van de apartheid, maar niet van Israël?
Verder heb je een hoop omwegen gemaakt maar geen antwoord gegeven op mijn vraag in #4. Al wat je hebt gedaan is je eerdere beweringen en argumenten nog eens op een andere manier verwoorden.
@5 Je bent een van de weinigen, schat ik. Hoe denk je deze stelling te kunnen verdedigen? Kijk eens naar dit filmpje, het is maar één voorbeeld.
@0: “In beide oorlogen bedreven zij genocide en ”ethnic cleansing” (etnische grote schoonmaak) door het verjagen van moslims.”
In de eerste vooral christenen.