Wat honderden kinderen die in kleine groepjes of alleen sterven niet voor elkaar krijgen, krijgen 30 kinderen die er in één klap aangaan wel voor elkaar. Israël stopt de luchtaanvallen 48 uur.
Dit voorbeeld legt denk ik de fundamentele problemen in de mens bloot: kortetermijndenken en zelfdeceptie. Zolang we van dag tot dag niet al teveel worden geschokt laten we alles zijn gangetje gaan. De dag erna zijn we toch alweer meeste vergeten. Dagelijks een paar hongerdoden? Ach… Een natuurramp die tientallen mensen het leven kost? Mwah. Een vloedgolf waarbij 180.000 mensen omkomen? We zamelen meteen zoveel geld in dat niemand meer weet wat ermee te doen. Verspilling is het gevolg, en andere kleinere projecten lijden eronder.
Met het milieu is het niet anders. Dagelijks een beetje vervuiling, en we kunnen onszelf voorhouden dat het allemaal “wel meevalt” en dat het “niet wetenschappelijk is aan te tonen”. Maar feit blijft dat ons milieu verandert en dat onze activiteiten in ieder geval niet helpen.
Ook “Peak Oil” wordt nog steeds ontkend door de grote (Amerikaanse) oliebedrijven. Hun houding lijkt een beetje op die van de sigarettenfabrikanten die tot een paar jaar geleden de kop in het zand staken en bleven volhouden dat sigaretten echt niet slecht zijn.
Waarom denken mensen alleen maar aan het heden en kunnen we, als het meezit, slechts een paar jaar vooruit plannen? Is het genetisch? Kunnen we er ècht niets aan doen?
Reacties (4)
Peak oil als fenomeen wordt niet zozeer ontkend maar meer wanneer deze zal optreden. De pessimisten zeggen dat de piek nu is en de optimisten zeggen dat het pas over 30 jaar zal optreden.
Er wordt ontkend dat het nu is inderdaad.
Ik vind het overigens wel typerend dat de olieproductie van Shell is teruggelopen afgelopen jaar. Dat lijkt me geen ondersteuning voor de stelling dat het pas over 30 jaar is.
Het zijn allemaal toch schattingen gebaseerd op hoeveel men uit huidige velden kan pompen en hoeveel velden men nog zal vinden?
De olieproductie van Shell zal toch eerder met andere factoren zoals vraag en aanbod, exploitatiekosten, ruzies in Nigeria, etc. te maken hebben?
De vraag is constant en groeiende. Het aanbod is in zekere mate afhankelijk van de politieke situatie, maar het blijft gek dat een bedrijf in een tijd van groeiende vraag minder produceert.