Generación ni-ni”: “Studying is a waste of time. It doesn’t open any doors to the future. I’m not looking for work because I wouldn’t find it anyway”. En ook: “If the model is Big Brother (if you want to earn some cash, all you have to do is get on TV), then the idea that you don’t have to make an effort to succeed takes root. And they drift on to the age of 30 without a life plan. But motivation has to be nurtured from childhood. Along with the idea that struggle and sacrifice are part of real life. And they’re what makes it so good”.
Een lekker quotestukje hier, vond ik zo. Een tijd geleden las ik eens iets soortgelijks ivm Japanse pubers die hun huis niet meer uitkomen. Tenzij om collectief zelfmoord te plegen. Kennelijk heeft Europa de trend soort van overgenomen. En verrek: als ik in mijn ‘kennissenkring 15-20 jaar’ rondkijk dan lijkt het te kloppen. Jongeren zijn liever lui dan moe – zegt het gezegde uiteraard in elke tijd, of is hier meer aan de hand? Wat volgens mij storend in het artikel ontbreekt, is het maniakale onlinebestaan wat het jonge luituig dan weer wel beoefent. Maar akkoord: het is niet economisch opbrengen.
Benieuwd wie precies overblijft om de actieve babyboomers van Nordicwalkstokken te voorzien. Want die hadden het al in hun goeie, ouwe tijd, geestdriftig over hun recht op luiheid.
(Zomer)Quote du Jour | bamboccioni
Foto:
Reacties (32)
Hier zo’n luie twintiger die geen ‘life plan’ heeft.
Ik heb best motivatie, ben niet lui, maar draai gewoon mee. Wat moet ik bereiken om volgens deze maatstaven niet lui te zijn? Net zo’n bestaan als alle kantoorklerken? Een eigen bedrijf? Een onmogelijk geacht doel toch bereiken?
Met andere woorden: wat is een ‘life plan’?
Ja daar heb je het al: u -sympathieke meedraaiende twintiger op #1- u weet niet eens wat een life plan is?!
Mijn life plan: “things-to-do-lijstje voor vandaag afwerken, het blog in de lucht houden, de wereld redden, de moed erin houden én deze maand nu eens echt die Mega Jackpot van de Staatsloterij binnenhalen”.
Die jeugd van tegenwoordig toch. Het moet niet gekker worden.
@ 2
Als een things-to-lijstje onderdeel is van een life plan, dan ben ik klaar en toe aan nieuw plan.
Eens beginnen met een life plan voor vandaag…
Werken.
allemaal afgunst van 30plussers die hun beste tijd gehad hebben — er is niets mis met de jeugd – ze vinden hun weg heus wel – en het lifeplan dat ze hebben wordt toch niet gewaardeerd door de grijze massa.
Studeren is niet meer dan op het juiste moment opschrijven wat er in het boek staat. Niet veel meer. En dat creeert nou niet echt nieuwsgierigheid of extra motivatie om iets uitzonderlijks te doen.
Eigenlijk is dat ook de competentie waarop ze in het werkende leven selecteren. Geen opleiding, jammer dan. De rest is kennelijk niet interessant genoeg.
De “No future” punk gedachte is in Italië volledig blijkbaar volledig gedemocratiseerd.
@ 6 Een diploma is geen competentie, een diploma is een entreebewijs.
Studeren is ook wel iets meer dan opschrijven wat er in het boek staat, zeker als je zelf papers gaat schrijven of een scriptie. Dit is wel een heel zwart beeld…
@vosje #1 en vosje #8:
Het probleem met ‘de studie’ dat Bas opmerkt, is dat het is toegespitst op reproductie, en niet op het aanjagen van eigen inzichten. Mijn eigen ervaring hiermee is, dat kritische vragen of een oprechte interesse in de stof eerder als hinderlijk wordt ervaren, dan als prettig.
Studenten zijn voor Hogescholen en universiteiten een product dat moet worden afgeleverd, hier verdienen zei namelijk geld aan. Een direct gevolg hiervan, is een generatie mensen die net zoals jij en ik, want je verhaal is heel herkenbaar, gewoon maar meedraaien.
De fundamentele fout die gemaakt wordt, is dat mensen niet worden opgeleid om het beste uit zichzelf en elkaar te halen, maar omdat daar 18.000 euro tegenover staat. Ik ben opgeleid om gewoon mee te draaien. Niets meer, niets minder.
@ 9
Daar ben ik het niet mee eens. Als jij de keuze maakt om wel kritische vragen te stellen of wel oprechte interesse in de stof hebt, dan kan ik me niet voorstellen dat dat als hinderlijk wordt ervaren (nu heb ik wel het geluk gehad altijd in redelijk kleine groepen onderwijs te hebben genoten, dus daar was meer ruimte voor).
Natuurlijk willen hogescholen en universiteiten dat er zo veel mogelijk mensen afstuderen. En er is een grijze massa die gewoon meedraait en doet wat er van hen verwacht wordt. Maar dit meedraaien komt niet door de vorm van onderwijs.
Het komt doordat ‘de maatschappij’ (alarm voor loos containerbegrip, heb even geen betere) of ‘jouw omgeving’ verwacht dat je iets gaat doen. Dat het onderwijs niet de ruimte biedt om een life plan te ontwikkelen (want dat is denk ik iets dat wel even duurt) ben ik het pertinent mee oneens. Je hebt toch een zee van tijd?
@9 onzin – docenten op hogeschool en universiteit zijn nog altijd een prima buffer tussen ‘het moet goedkoperder [zegt uw regering en uw management]’ en ‘geef mij goed en uitdagend en inspirerend les’ [zegt de mondige student].
De meelopers tussen docenten en studenten zeggen helemaal niets en zijn autonoom in dit geheel (zou mee kunnen spelen met prestatie van individuen en indiv. opleiding, maar met algehele kwaliteit of financiering of verband daartussen heeft dat niets te doen).
Aanrader: lees eens eens een stukje van Theodore Dalrymple AKA Anthony Daniels. Biedt wellicht enige verduidelijking over “hoe het toch zo ver heeft kunnen komen”.
Wel typisch dat we nu gaan lopen kijken naar de minderheid. Hoe zit het met de meerderheid aan jongeren die geen hogeschool of universiteit doet/gaat doen? Of hebben we die al helemaal opgegeven?
@11: “De meelopers tussen docenten en studenten zeggen helemaal niets en zijn autonoom in dit geheel”
Echt niet, die kijken tijdens college de mondige student kwaad aan en laten buiten de les heel duidelijk voelen dat ze niet gediend zijn van de “overbodige” vragen tijdens het college of werkgroep.
De gedisciplineerde burgermaatschappij van weleer is niet meer. Veel jongeren weten domweg niet wat ze met hun ‘vrijheid’ moeten doen. In plaats van een gezin stichten, dan maar een wereldreis. Voor een echt vak kan je met een managersbaan veel meer geld verdienen. Je familie is zoooo ouderwets, nee, jouw vrienden zijn zoooo trendy… Gaaap!
En dan komt er al iemand aan met Theodore Dalrymple.
@Marc Busz; ik weet niet of het zo slecht is. Ik word op mijn werk omringd door jonge gastjes die kip noch kraai hebben, en die gewoon drie maanden per jaar op eigen portemonnee gaan scubadiven in de Andes hangend aan een parachute o.i.d. Je weet wel, van die extreme dingen. Ik zie niet in wat daar verkeerd aan is. Sterker nog, als ik kip noch kraai had dan deed ik, met mijn senior loontje, twee keer per jaar.
@dr Banner #14: Helemaal geen onzin: op een enkele uitzondering na zijn docenten aan een universiteit dat alleen maar omdat ze het MOETEN. Doceren is een hinderlijke onderbreking van het eigen onderzoek, waar hun passie of ambitie wél ligt.
Volledig eens met Bismarck #14 dus, en de belangrijkste reden dat ik mijn studie aan de VU nooit heb afgemaakt.
@vosje #10: Je tweede alinea begrijp ik niet goed. Het lijkt juister om te zeggen: Het is in het belang van het onderwijs om braaf mee te draaien en doen wat er verwacht wordt. De grijze massa doet dit ook. Het onderwijs werkt dus mee aan een grijze massa die meedraait. Toch doe jij in de tweede alinea alsof er een tegenstelling zit tussen je eerste twee zinnen. Ik wil niet vervelend overkomen, maar volgens mij klopt er iets niet in je betoog.
@ 17
Ik had het even moeten splitsen: een groot deel de studenten wil alleen maar een diploma halen om verder te kunnen . Zij draaien daarna gewoon mee in de maatschappij.
De vorm van onderwijs en de manier waarop op universiteiten onderwijs geven is niet de reden waarom deze studenten later gewoon meedraaien in de maatschappij, dat moet meer gezocht worden in omgevingsfactoren en intrinsieke motivatie van de mensen zelf. Onderwijs is hier niet heel erg op van invloed denk ik.
@18: Ok, ik snap je punt nu beter. Wat betreft intrinsieke motivatie: dat is nu precies waar het om gaat.
Onderwijs zou zich veel meer bezig moeten houden met de intrinsieke motivatie van de studenten, en de aanjager van nieuwsgierigheid moeten zijn. In plaats daarvan moeten ze voldoen aan normeringen, en wordt er een vooraf gesproken lesprogramma gevolgd, waar niet vanaf kan worden geweken. De mogelijkheden waarin de student / leerling – want dit speelt door al het onderwijs heen – op een andere manier veel meer had kunnen leren, worden niet, nauwelijks of toch in elk geval te weinig onderzocht.
Leerlingen worden totaal niet uitgedaagd na te denken over wat zij zélf willen leren, waar hún interesses liggen, en wat zíj belangrijk vinden. In plaats daarvan is hier vanuit Den Haag al over beslist. In duizend zoveel uur moet elke leerling dezelfde canon kunnen en kennen. Deze vervlakking heeft tot gevolg dat ik tot op de dag van vandaag geen idee heb hoe nu verder. Ik heb een diploma. En nu?
Om misverstanden te voorkomen: ik wil het onderwijs nergens de schuld van geven hoor.
@19
Maar intrinsieke motivatie verschilt bij iedereen. Grootschalig onderwijs valt niet te combineren met individuele intrinsieke motivatie. Daarom moet je het zelf opzoeken en ‘Den Haag’ moet zorg dragen voor de kaders waarbinnen dat gebeurt en er voor zorgen dat je diploma nog iets van waarde heeft op het moment dat je afstudeert. Die waarde zit hem in de algemeen geaccepteerde normering die wordt gehanteerd en het feit dat jij, door een bepaald onderwijsprogramma te volgen, hebt bewezen aan de normering van een bepaald onderwerp te kunnen voldoen.
Ook ik heb twee diploma’s, recentelijk behaald en in principe klaar voor de arbeidsmarkt. Maar ik weet niet wat ik wil. En dat schiet niet op. Terwijl ik toch jaren de tijd heb gehad en genomen om een life plan te verzinnen.
@vosje 21:
En hoe komt het dat je niet weet dat je wilt dan? En vind je niet dat ‘het onderwijs’ een verantwoordelijkheid heeft om je erachter te laten komen wat dat dan wel is. En dus niet primair om mensen klaar te stomen voor de arbeidsmarkt en aan te tonen dat je over een bepaald onderwerp kunt en derhalve mag meepraten?
Persoonlijk vind ik dat het onderwijs zich minder moet richten op die ‘algemeen geaccepteerde normering’ zoals jij dat noemt, en dat ze zich veel meer als een soort kindercoach zouden moeten opstellen. Niet ieder kind heeft dezelfde talenten, dus ieder kind beoordelen op dezelfde algemene norming is per definitie waanzin.
Als je naar een echt professionele dienstenmaatschappij / kenniseconomie toe wilt – en lets face it: iets anders hebben we elkaar en de wereld gewoon niet te bieden – dan moeten we ophouden met keepers af te rekenen op scorend vermogen.
Grootschalig onderwijs als productiefabriek voor de grijze massa gaat ons niet verder helpen. De oplossing? Heel simpel, maar veel te duur. Conclusie? We zijn gedoemd. ;)
Op de middelbare school is een leerling al snel een ‘leerbeer’ als hij/zij beter dan gemiddelde cijfers haalt. Uiteraard zijn er genoeg leerlingen die dat negeren, maar ondertussen ziet zo’n leerling wel jarenlang dat mede klasgenoten, die net genoeg moeite doen om voldoendes halen, precies met dezelfde snelheid dezelfde progressie maken. Een leerling die (door eigen interesse) al ver vooruit is op een bepaald vakgebied, moet eerst een paar jaar oude koek aanhoren voordat het punt bereikt is waarop hij/zij eindelijk iets nieuws kan leren. Zodra de middelbare school is afgerond, kunnen de rapporten met cijfers of andere bijzondere presentaties in de prullenbak omdat er toch niemand meer naar kijkt. Probeer een 15-jarige dan maar eens te overtuigen om extra moeite te doen, terwijl ze toch al weten dat het nergens voor nodig is.
Maar het andere uiterste is natuurlijk ook niet goed. Al die tieners in Japan die thuisblijven doen dat niet omdat ze lui zijn, maar omdat ze de enorme druk niet aankunnen (een burn-out?) om goed genoeg te presenteren om zo op een goede universiteit terecht te komen.
@Vosje en Kaasploeg:
Bij herlezing is mijn eerste alinea een beetje zeikerig. Zo bedoel ik het niet hoor. Ik ben het zeer met je eens dat Den Haag zorg moet dragen voor de kaders waarin iedereen zich het beste kan ontwikkelen. Mijn pleidooi is eigenlijk in de kern, dat Den Haag zich al weet ik veel hoe lang op de verkeerde oplossingen focust. Mammoetwet, Tweede Fase… Volgens mij heeft het verrekte weinig wezenlijk talent opgeleverd. En misschien wel een hoop talent platgeslagen in de malle molen van ‘het systeem’.
Wat mij zelf zeer demotiveert in mijn studie (en anderen volgens mij ook) is dat je voor bijna de helft van de vakken (wat betreft het praktische gedeelte, meestal de helft van je cijfer) verplicht bent op één of andere manier samen te werken. Op het HBO is dat geloof ik nog meer. Op het VWO ook best wel tegenwoordig, schijnt.
In ieder geval… het maakt voor die vakken uiteindelijk weinig uit wat je talent of interesse is. Stel je bent goed in een vak, dan kan je een eigenlijk te laag cijfer krijgen doordat de rest van je groepje niet zo goed is in het vak (je kunt nl. onmogelijk alles alleen doen, dat duurt te lang). Óf je bent bijv. slecht in een vak, en krijgt dan een eigenlijk te hoog cijfer, doordat je hebt samengewerkt met iemand die er wél goed in is (en van deze samenwerking heb je verder maar weinig geleerd, aangezien er altijd een duidelijke taakverdeling is).
Cijfers worden dus genivelleerd door samenwerken. Deze manier van “belonen” werkt op mij zeer demotiverend – alsof mijn idividualiteit (en dus mijn creativiteit/inventiviteit/etc.) wordt genegeerd, en daardoor, gefnuikt. (En hoeveel zin heeft het nou ook om samen te werken met mensen die PRECIES dezelfde voorkennis hebben?)
@ sniper:
Het idee is dat samenwerken an sich een vaardigheid is die geleerd moet worden, en sprekend als iemand die er uitzonderlijk slecht in is kan ik dat ook wel billijken. Het draait individualiteit inderdaad enigzins de nek om maar tijdens het latere uitvoeren van datgene waarvoor je de rest van de vaardigheden opdoet is het kunnen toepassen ervan binnen een samenwerking zeker één van de belangrijke.
Het is wel waar, geloof ik, dat de focus soms erg doorgeschoten lijkt maar dat zal ook vast afhangen van de opleiding. Aan de ß-kant valt het voor zover ik het zie op zich wel mee.
Tijd dat het weer oorlog wordt. Ik stem Wilders, ’t is nu beslist. En Bush, zo blijkt, die had het goed voor met de jeugd van de toekomst.
Dat dacht u maar @S’z. U beslist niets.
De krachten beslissen. Ooit.
Jamaar Mesc ! De verloedering ! De onveiligheid ! De jeugd !
Precies S’z, die krachten bedoel ik. En andere.
@25: Moet je betastudie doen, lijkt me.
@31: Nee, want bij practica moet je juist altijd samenwerken.