2200 euro is natuurlijk volstrekt niet realistisch.
Schijnt in Zwitserland het bestaansminimum te zijn. Duur land.
#5
Amateur Commenter
Het experiment zou ook alleen werken met een homogene gemeenschap, op zeer kleine schaal. Er is voorlopig meer nodig dan het principe basisinkomen, want nu lijkt het met name op de ouderwetse bijstand.
Ik ben persoonlijk meer voorstander van een progressiever en doortastend belastingstelsel. Niet dat gehannes van nu waarbij de grote jongens gematst worden, de lasten afgeroomd naar de burger terwijl de baten regelrecht landen uitgesmokkeld wordt.
#6
coooomz
@2
Geloven doe ik er niet in. En met mij de meeste Zwitsers.
Maar waarom niet? Volgens mij kan het prima werken als je alle mensen effectief aandeelhouder maakt van het land en zijn bronnen, inclusief atmosfeer, en al het gebruik daarvan belast. Lijkt me sowieso de enige route die niet leidt tot extreme concentratie van rijkdom. Maar dat werkt volstrekt niet op kleine schaal (zoals @5 voorstelt) en moet zeer geleidelijk ingevoerd worden. Het probleem van basisinkomen zit hem niet in de sociaal-economische effecten, het probleem zit hem in de financiering en de concentratie van rijkdom die het gevolg zouden zijn van een verkeerde aanpak.
Op die concentratie van rijkdom stevenen we nu al keihard af, grotendeels door verregaande automatisering. Naarmate dat zich doorzet en landbouw-, industrie-, mijnbouw-, transport- en dienstensector langzaam maar zeker naar volledige automatisering toe bewegen, zet dat proces van concentratie van rijkdom zich in extreme mate voort en belandt het gros van de nog wel werkende mensen in een soort schaduweconomie van mensenbaantjes (zorg, entertainment, kunst, horeca, topsport en charmante dingen als ambachtelijk werk, verantwoord kleinschalig boeren etc.) terwijl de rest van de economie volautomatisch opereert en een eenrichtingsverkeer van geld die kant op ontstaat.
Zonder ingrijpen mag u zich over 50 jaar eens afvragen hoe u uw kinderen gaat uitleggen dat een paar 1000 man AL het geld ontvangen dat gemoeid is met voornoemde sectoren. Zonder dat er ook maar iets voor hoeven doen. Dat kunt u niet uitleggen. Er is geen eerlijke serieus te nemen uitleg voor.
We hebben 3 keuzes:
1. De klassenmaatschappij die we nu eigenlijk al hebben, maar dan in steeds extremere mate, waarin uw recht om te leven en te wonen op enig moment een gift wordt van de aristocraten.
2. De “aandeelhouders-basisinkomen-constructie”, die we nu nog voorzichtig zouden kunnen invoeren, daarmee meteen een einde maken aan allerlei verspilling.
3. Klassiek communisme.
Het “niet geloven” in basisinkomen is een hersenkronkel die veronderstelt dat de voortdurend toenemende concentratie van rijkdom op magische wijze een halt wordt toegeroepen terwijl technologisch ontwikkelingen alleen maar een voortdurend toenemende concentratie faciliteren. Het is een hersenkronkel die denkt dat we “altijd wel nieuwe baantjes bedenken en dit dus geen probleem is”. Baantjes blijven we heus wel bedenken, maar die redenatie is enkel zinnig als arbeidskosten een grote factor in de economie zijn. Dat zijn ze steeds minder en minder. De rest “lekt weg” uit de reguliere economie naar de spaarrekening van de grootbezitters en dat zien we de afgelopen eeuw steeds meer terug in concentratie van rijkdom. Er zijn inmiddels mensen op deze planeet die zo rijk zijn dat in de helft van alle landen het BNP kleiner is dan hun vermogen. En ieder jaar schuift dat iets verder op. En die mensen zijn onderdeel van een groeiende trend. Waar houdt dit volgens u op? Volgens mij staan we perfect voorgesorteerd om binnen afzienbare tijd het punt te bereiken dat er mensen zijn die meer vermogen hebben dan het BNP van de VS. Of zelfs de hele wereld.
Het zou fijn zijn als we een antwoord hebben op deze problematiek voordat de gemiddelde vrachtwagenchauffeur net zo hard is weggeautomatiseerd als een boel van de vuilnismannen en caissières van vandaag de dag. Of, voor de Chinezen, voordat alle productie is vervangen door robots die dan ineens weer in het Westen staan. Dat gaat inmiddels met honderdduizenden Chinese werknemers per jaar (en veelal staan de robots weer gewoon in de VS of Duitsland!). Als we het zo ver laten komen zonder een oplossing voorbereid te hebben, zitten we waarschijnlijk definitief vast in optie 1: de klassenmaatschappij.
Omdat u “er niet in geloofde”.
#7
Bismarck
@6: Schrap zorg maar bij de mensenbaantjes, dat is op heel korte termijn een robotbaantje.
Reacties (7)
Helaas: “Zwitsers stemmen massaal tegen basisinkomen voor elke burger” …
Helaas. In de zin dat ik het wel een leuk experiment had gevonden. Geloven doe ik er niet in. En met mij de meeste Zwitsers.
2200 euro is natuurlijk volstrekt niet realistisch. Jammer is wel dat bij proeven elders nu naar Zwitserland kan worden gewezen.
@3:
Schijnt in Zwitserland het bestaansminimum te zijn. Duur land.
Het experiment zou ook alleen werken met een homogene gemeenschap, op zeer kleine schaal. Er is voorlopig meer nodig dan het principe basisinkomen, want nu lijkt het met name op de ouderwetse bijstand.
Ik ben persoonlijk meer voorstander van een progressiever en doortastend belastingstelsel. Niet dat gehannes van nu waarbij de grote jongens gematst worden, de lasten afgeroomd naar de burger terwijl de baten regelrecht landen uitgesmokkeld wordt.
@2
Maar waarom niet? Volgens mij kan het prima werken als je alle mensen effectief aandeelhouder maakt van het land en zijn bronnen, inclusief atmosfeer, en al het gebruik daarvan belast. Lijkt me sowieso de enige route die niet leidt tot extreme concentratie van rijkdom. Maar dat werkt volstrekt niet op kleine schaal (zoals @5 voorstelt) en moet zeer geleidelijk ingevoerd worden. Het probleem van basisinkomen zit hem niet in de sociaal-economische effecten, het probleem zit hem in de financiering en de concentratie van rijkdom die het gevolg zouden zijn van een verkeerde aanpak.
Op die concentratie van rijkdom stevenen we nu al keihard af, grotendeels door verregaande automatisering. Naarmate dat zich doorzet en landbouw-, industrie-, mijnbouw-, transport- en dienstensector langzaam maar zeker naar volledige automatisering toe bewegen, zet dat proces van concentratie van rijkdom zich in extreme mate voort en belandt het gros van de nog wel werkende mensen in een soort schaduweconomie van mensenbaantjes (zorg, entertainment, kunst, horeca, topsport en charmante dingen als ambachtelijk werk, verantwoord kleinschalig boeren etc.) terwijl de rest van de economie volautomatisch opereert en een eenrichtingsverkeer van geld die kant op ontstaat.
Zonder ingrijpen mag u zich over 50 jaar eens afvragen hoe u uw kinderen gaat uitleggen dat een paar 1000 man AL het geld ontvangen dat gemoeid is met voornoemde sectoren. Zonder dat er ook maar iets voor hoeven doen. Dat kunt u niet uitleggen. Er is geen eerlijke serieus te nemen uitleg voor.
We hebben 3 keuzes:
1. De klassenmaatschappij die we nu eigenlijk al hebben, maar dan in steeds extremere mate, waarin uw recht om te leven en te wonen op enig moment een gift wordt van de aristocraten.
2. De “aandeelhouders-basisinkomen-constructie”, die we nu nog voorzichtig zouden kunnen invoeren, daarmee meteen een einde maken aan allerlei verspilling.
3. Klassiek communisme.
Het “niet geloven” in basisinkomen is een hersenkronkel die veronderstelt dat de voortdurend toenemende concentratie van rijkdom op magische wijze een halt wordt toegeroepen terwijl technologisch ontwikkelingen alleen maar een voortdurend toenemende concentratie faciliteren. Het is een hersenkronkel die denkt dat we “altijd wel nieuwe baantjes bedenken en dit dus geen probleem is”. Baantjes blijven we heus wel bedenken, maar die redenatie is enkel zinnig als arbeidskosten een grote factor in de economie zijn. Dat zijn ze steeds minder en minder. De rest “lekt weg” uit de reguliere economie naar de spaarrekening van de grootbezitters en dat zien we de afgelopen eeuw steeds meer terug in concentratie van rijkdom. Er zijn inmiddels mensen op deze planeet die zo rijk zijn dat in de helft van alle landen het BNP kleiner is dan hun vermogen. En ieder jaar schuift dat iets verder op. En die mensen zijn onderdeel van een groeiende trend. Waar houdt dit volgens u op? Volgens mij staan we perfect voorgesorteerd om binnen afzienbare tijd het punt te bereiken dat er mensen zijn die meer vermogen hebben dan het BNP van de VS. Of zelfs de hele wereld.
Het zou fijn zijn als we een antwoord hebben op deze problematiek voordat de gemiddelde vrachtwagenchauffeur net zo hard is weggeautomatiseerd als een boel van de vuilnismannen en caissières van vandaag de dag. Of, voor de Chinezen, voordat alle productie is vervangen door robots die dan ineens weer in het Westen staan. Dat gaat inmiddels met honderdduizenden Chinese werknemers per jaar (en veelal staan de robots weer gewoon in de VS of Duitsland!). Als we het zo ver laten komen zonder een oplossing voorbereid te hebben, zitten we waarschijnlijk definitief vast in optie 1: de klassenmaatschappij.
Omdat u “er niet in geloofde”.
@6: Schrap zorg maar bij de mensenbaantjes, dat is op heel korte termijn een robotbaantje.