Terreur, angst en wanbestuur zijn er aan de orde van de dag:
“I am still in Mosul, and I know for sure I will be dead if they know I am here,” said Hassan Ali, 55, a Turkmen Shiite and father of three daughters. “But what can I do? I can’t afford to move somewhere else. I prefer to die here rather than dying in refugee camps with no services and no food.”
It is left to underpaid Sunni workers to restore city services and repair electrical lines and water treatment facilities that were heavily bombarded by retreating government forces. Under the Islamic State, electricity is rationed, water pumps run dry, gas prices are spiking and shortages of daily necessities are common.
Christenen, sji’ieten en jezidi’s vluchten voor hun leven.
Nadat de stad Sinjar werd veroverd door ISIS, werden 67 mannen geëxecuteerd. De vrouwen dreigen te worden misbruikt als seksslavinnen, vertelt een medewerker van de Irakese Rode Maan.
Veel jezidi’s uit Sinjar zijn de bergen in gevlucht, maar dreigen nu om te komen van de honger en de dorst.
Reacties (10)
Waarom maken die idioten het nu zo verdomde moeilijk om het onderscheid te blijven zien tussen de mainstream religie en de uitwassen die er (deels) uit voortkomen.
@1 – Dat is ongetwijfeld een uitroep van frustratie, verpakt als retorische vraag; maar die verheldert weinig, vrees ik.
Een scherpere set vragen zou zijn:
1. hoe heeft radicaal jihadistisch gedachtegoed zich kunnen muteren tot allerlei extremistische sekten zoals de Taliban, Al Qaeda, ISIS, etcetera;
2. waar ligt de aantrekkingskracht daarin;
3. wat maakt dat islamistische terreurgroepen zich afkeren van geweld en zich matigen (zoals de moslimbroederschap en al-Gama’a al-Islamiyya in Egypte hebben gedaan); en
4. zit er een onderscheid in militante islamitische groeperingen voor wie geweld wezenlijk onderdeel uitmaakt van hun identiteit en groeperingen voor wie het eerder een strategie is?
@2 Hoe heeft radicaal jihadistisch gedachtegoed zich kunnen muteren tot allerlei extremistische sekten zoals de Taliban, Al Qaeda, ISIS, etcet?
Simpel: een permanente oorlogstoestand. Afghanistan is al sinds 1978 in oorlog. Dus voor je een land binnenvalt: bezint eer ge begint.
@3
+het westen zit ook actief achter de organisatie en aansturing en bevoorrading van deze proxy oorlogs groepen.
Gelukkig kan Rusland de irakese regering wél tijdig 2e hands kosten effectief wapen tuig leveren tegen dit IS schorem. Hopelijk is het niet te laat.
https://www.youtube.com/watch?v=JNoP-tQ5mCw
Title: Yazidi Member of Iraqi Parliament collapses in tears after calling upon World to Rescue the Yazidis
Je kan je ook afvragen hoe zo’n kleine groep (in Irak geschat op circa 6000), die er in bestuur duidelijk niets van bakt, toch minstens gedoogd kan worden door een bevolking van circa tien miljoen, toch niet bepaald volledig bestaand uit makke lammetjes. Hoe erg moet het voorgaande Iraakse bewind zijn geweest, dat ISIS de voorkeur krijgt?
Oh maar gelukkig zijn ze anti-Israel, dus dan is het al snel goed hier…
@6 israel zit bij de westerse groep die IS aanstuurt (tegen vijanden van het westen en de shiiten) al qaeda redux, allemaal leuk en aardig totdat ze de controle verliezen
@4 – Baarlijke nonsens. De regering Maliki is zelf goeddeels afhankelijk van Washington. Als ISIS die regering omverwerpt, kunnen de Amerikanen hun toegang tot de oliebronnen wel vergeten.
Beleidsmakers en politici in Washington steunden Saoedi-Arabië in het helpen van ‘gematigde’ rebellen als het FSA in Syrië. Saoedi-Arabië gebruikt die armslag om Jabhat al Nusra en ISIS te bewapenen.
De vraag is in hoeverre regeringskringen in Riaad ISIS nog steeds steunen nu het ook een bedreiging gaat vormen voor het Saudische vorstenhuis zelf, of dat ISIS veeleer geld krijgt van welgestelde radicalen uit diverse golfstaten.
@3: ‘Bezint eer ge begint’. Dat heeft men ook gedaan.
‘Dit is onze kans om de Russen hun Vietnam te bezorgen’, aldus Zbigniev Brzezinski.
Het beleg van Mecca door Yaroslav Trofimov biedt ook verhelderende lectuur.
https://www.randomhouse.com/doubleday/siegeofmecca/
(Meer een pessimistisch gedachtenexperiment dan een mening)
@2 Je set vragen – en die van @1 – hebben als uitgangspunt dat de gewelddadigheden die we hier zien “afwijkend” zijn. Kijkend naar de wereld van vandaag de dag wijken ze inderdaad behoorlijk af. Maar was dat altijd al zo? Of liggen de gewelddadige uitwassen die we hier zien misschien wel meer in lijn met de menselijke aard dan de redelijk gemoedelijke wijze waarop de laatste paar decennia met name in met name het Westen wordt samengeleefd?
Anders gezegd: in plaats van je af te vragen hoe deze mensen zo zijn geworden (waar @3 / @4 / @5 een aardige verklaring voor geven) zou de vraag misschien wel omgekeerd moeten worden: welke factoren zijn verantwoordelijk voor het doorbreken van de ‘default’ gewelddadige mens en brengen op de lange termijn stabiliteit en vrede? En is het wel mogelijk om een dergelijke toestand op stabiele wijze te bereiken in een dusdanig multiculturele gebied als Irak waar religie nog fier overeind staat en (voor de seculiere medemens ogenschijnlijk triviale) religieuze verschillen vaak onoverkomelijk blijven? Vooralsnog lijkt het daar niet op; de ene onderdrukker is nog niet weggejaagd of de volgende staat alweer op.
Enkele antwoorden op de vraag liggen voor de hand; onderwijs, stabiliteit, welvaart/overvloed. Maar er zijn er vast nog meer; ik verdenk bijvoorbeeld de mate van religieuze verschillen gecombineerd met de intensiteit van de religie. Maar ook een stevige groep machthebbers die belang hebben bij vrede (veelal financieel belang via belastingen) is natuurlijk een belangrijke factor. De exacte antwoorden doen er wellicht niet zoveel toe, waar het op neer komt is dat ISIS wellicht geen op zichzelf staand probleem is maar meer een symptoom van het ontbreken van de juiste fundamenten om een stabiele vredelievende samenleving op te bouwen.
ISIS bestrijden is dan ook slechts symptoombestrijding. Wat er nu met de Yazidis gebeurt toont evenwel aan dat er niks anders op zit dan dat symptoom te bestrijden. Maar tegelijkertijd roept het bij mij wel de niet zo leuke vraag op of dat wel bijdraagt aan een oplossing op de lange termijn, net als je je kunt afvragen of het afzetten van Saddam Hussein nou wel zo goed heeft uitgepakt (gerekend in – ik noem maar wat – mensenlevens).