Terwijl premier Erdogan van huis is, spreken de vice-premier en president hem tegen over de rellen. De invloedrijke Gulen beweging is ook al een poosje minder blij met Erdogan, vanwege diens autoritaire trekjes. Ook zijn eigen achterban stond in het Gezi park te demonstreren (zegt een columniste van de aan Gulen gelieerde krant Zaman). Anders gezegd: op het Taksim plein mag dan geen revolutie gaande zijn, het lijkt erop dat in de achterkamertjes heel hard aan Erdogans stoelpoten gezaagd wordt. Bonuslink met BBC-analyse.
Reacties (21)
Geeft toch een heel ander beeld dan de NL media: http://samplekanon.com/?p=2439
Geweldig toch: democratische protesten gevolgd door het zagen aan de stoelpoten van de PM (gevolgd door de val van een MP en verkiezingen). Dat is iets waar de VS, Duitsland, GB, FR en NL en zo alleen maar van kunnen dromen. Democratie in de praktijk.
En dan lopen ze in Duitsland en de VS te gallen dat de politie in Turkije zo hard optrad. Hebben ze wel eens naar hun eigen oproerpolitie gekeken? Ik herinner me nog een peppersprayincident. Hypocrieten.
Ik zou zeggen – als het afloopt zoals ik voorspel in alinea 1 – dat het westen een lesje democratie krijgt van Turkije. Ga daar maar eens aan staan!
@2: In Turkije zijn wel al doden gevallen, dat is toch iets anders dan pijne oogjes. Verder kan zoiets natuurlijk alleen gebeuren als een partij een absolute meerderheid in het parlement kan krijgen en alternatieven bij verkiezingen moeilijk van de grond komen, vanwege een hoge kiesdrempel.
@3: Ja, je hebt gelijk, dat komt in het westen nooit voor. Sorry dat ik alleen maar met wat betraande ogen kwam.
/cynisme
@3, @4: Idd, komt noooit voor hier in het westen.
Als ik alles op een rijtje zet kom ik tot drie groepen ontevredenen:
1 De oorspronkelijke demonstranten tegen het bouwplan
2 Seculieren die tegen de sluipende islamisering zijn
3 Linkse extremisten
Groep 3 is het gewelddadigst, maar niet relevant. Groep 2 is wel relevant, maar een minderheid in het huidige Turkije, die niet de AKP kan wippen. Groep 1 is klein, maar kan op veel sympathie rekenen, ook binnen de AKP. De harde politieaanpak hiervan heeft echt schade toegebracht aan Erdogans reputatie binnen zijn eigen partij. Misschien niet zozeer bij de kiezers, maar wel bij de middenklasse die de partij draagt. De middenklasse zit niet te wachten op rellen, da’s slecht voor de omzet.
@5: Één dode bij een protest van 12 jaar geleden is toch wat flets in verhouding met Turkije. In Turkije zijn in de afgelopen week bij de rellen immers ook al 2 doden en mogelijk meer dan 3000 gewonden gevallen en meer dan 1700 mensen gearresteerd. En om nou te zeggen dat zulk geweld met doden uitzonderlijk is, nou dat laten recente feiten ook niet echt zien.
Los daarvan vind ik dat de zwartheid van de pot geen reden is om de zwartheid van de ketel te bagatelliseren.
@7: In #3 stel je:
In Turkije zijn wel al doden gevallen, dat is toch iets anders dan pijne oogjes.
En dan kom ik met een voorbeeld uit Europa, en dan is het niet goed want in Turkije Véél meer.. Oftewel: je verzet de doelpalen om maar je eigen gelijk te kunnen behouden. Fuk joe witte nie.
Turkije werd in 1920 of zo gesticht tegen westerse bedoelingen.
Sindsdien is het land er in geslaagd zich buiten oorlogen te houden.
In navolging van de ideeën van Atatürk zorgde het leger er voor dat de oriëntatie op het westen overeind bleef.
Nu daar een eind aan komt, Irak en Afghanistan, om van Palestina maar niet te spreken, openden velen de ogen, komt er verzet tegen die oriëntatie.
Dat leidt tot tegenstellingen.
@8: Oké dan: 1 dode is niet doden (meervoud). Zo goed? Doelpalen staan nog op dezelfde plaats, maar je schot bleek naast, als dat je meer tevreden maakt.
@8: Er was overigens wel betere kritiek op #3 mogelijk. Zo kennen de meeste landen in het Westen ook een kiesdrempel (hoewel niet zo’n hoge) of, nog veel erger, een districtenstelsel (met in theorie geen kiesdrempel, maar de facto een drempel variërend van rond de 30% in sommige delen van het VK tot bijna 50% in grote delen van de VS).
@10: Ik snap het al: één dode en honderden gewonden is acceptabele staatsrepressie..
@12: Het punt wat Bismarck mijns inziens terecht maak is dat het een beetje voorbarig is om dit ‘democratie in de praktijk’ te noemen. Allereerst is het politiegeweld vrij heftig, heftiger dan in Europa gebruikelijk. Ten tweede zijn er grote barrières voor de politiek om hiermee iets te doen, vanwege de hoge kiesdrempel en de meerderheid in het parlement voor de AK Partij.
Dat er in allerlei andere democratische landen in de westerse wereld ook van alles mis is zal best, maar dat is geen reden om de situatie in Turkije te bagatelliseren.
@13: Het punt wat Bismarck mijns inziens terecht maak is dat het een beetje voorbarig is om dit ‘democratie in de praktijk’ te noemen.
Als dat zijn punt was moet hij dat zeggen.
@verder
Het is nl mijn punt, ik heb dat gezegd. Ik denk ook dat het dat is (democratie in de praktijk). Democratie wordt niet gegeven maar afgedwongen. Niet vanachter het bureau maar op de straat. Dat is altijd zo geweest. En uiteindelijk wordt het pleit dan beslecht in de rechtszaal.
Ik bagatelliseer de situatie in Turkije daarmee niet maar ik relativeer wel al dat geleuter over “Turkse Lente” en zo. Ik heb al eerder gezegd dat Turkije niet meer de zieke man van Europa is. Het is een volwassen land dat worstelt met verschillende stromingen op een kruispunt van geschiedenis en beschavingen. Een smeltkroes. En nu wordt de PM aangevallen door zijn peers. Wij hebben geen idee wat er echt gebeurt maar het gist blijkbaar.
En al dat geworstel is democratie in praktijk. Ook die onderdrukking door de staat. Want – hypocrieten onder u – als bij ons zo geprotesteerd wordt slaat de politie er ook op los. En dan mag Bismarck wel lullen over een of twee doden meer of minder maar het punt is dat die staatsonderdrukking in de Westerse landen ook plaats vindt. En eigenlijk overal dus waar lullen we over.
HansR, de rellen in Turkije lijken misschien dan qua intensiteit op rellen die je wel eens in het democratische Frankrijk tegenkomt. Maar er is een wezenlijk verschil. In Turkije zitten journalisten in de gevangenis voor zaken die wij hier vrijheid van meningsuiting vinden, verdwijnen er journalisten, of worden ze doodgeschoten. In de Turkse media is een behoorlijke black out over de protesten. En daarmee zijn een aantal vitale levenslijnen van democratische controle afgesneden. En dat is toch iets anders dan de staatsonderdrukking in westerse landen waar we als ik je goed begrijp niet over moeten lullen.
Gewoon net zo oplossen als in Nederland:
afvoeren, een bloemetje geven en naar huis sturen.
En Teeven zag dat het goed was.
@15: Ja, die verschillen zie ik wel. Maar het neemt mijn ergernis over de reactie in het westen niet weg. En ja, we moeten wel degelijk praten over wat er gebeurt maar niet alsof er daar een revolutie plaats vindt ipv correcties binnen een systeem op een manier waar het westen wel eens iets van zou kunnen leren dwz dat verzet tegen een uitgeholde democratie wat verder gaat dan wat woorden. En de (mainstream)journalistiek aan de leiband – voor een groot deel – is eigenlijk net zo erg als journalisten in het gevang.
En dat is toch iets anders dan de staatsonderdrukking in westerse landen waar we als ik je goed begrijp niet over moeten lullen.
Nee, dat zeg ik dacht ik niet. Het niveau van staatsonderdrukking afmeten aan wat doden extra is storend.
@14:
Het is een volwassen land dat worstelt met verschillende stromingen op een kruispunt van geschiedenis en beschavingen. Een smeltkroes.
Gezien de tegenstellingen dus juist geen smeltkroes.
@18: Jij reageert alsof je het verschil tussen meteo en klimaat niet ziet.
@14: Ik denk niet dat jij en Bismarck zo verschillend denken over de situatie in Turkije.
Grosso modo zijn we het (alledrie denk ik) eens dat hier geen sprake is van een ‘Turkse lente’, en ook dat er de nodige zorgelijke ontwikkelingen in Turkije zijn waar deze protesten aandacht voor vragen.
Mijn enige puntje van kritiek is dat je wel heel erg benadrukt dat er in het westen ook politiegeweld voorkomt. Dat miskent dat een complex begrip als ‘democratie’ niet in een dichotomie te vangen is, meerdere factoren zijn belangrijk in het evalueren daarvan. Ook bestaan problemen op een schaal, die loopt van Ijsland tot Noord-Korea. Als je dan Turkije daarin wil plaatsen, moet je toch vaststellen dat ze niet tot de kopgroep behoren in Europa.
Hoe erg het gewelddadig neerslaan van protesten is is ook afhankelijk van de context. Mensen hebben het recht op demonstratie, maar mensen hebben ook het recht dat zij en hun bezit beschermd worden door de overheid. Dat botst wel eens.
@20: Eens, dank voor de bemiddeling :)
Hoe erg het gewelddadig neerslaan van protesten is is ook afhankelijk van de context. Mensen hebben het recht op demonstratie, maar mensen hebben ook het recht dat zij en hun bezit beschermd worden door de overheid. Dat botst wel eens.
Eens, maar het moet ook duidelijk zijn dat het neerslaan van de protesten hier, het bij lange na nog niet haalt bij het neerslaan van de protesten in Chili en Argentinië ten tijde van de dictaturen.
Dit eigenlijk om het punt van complexiteit en context te benadrukken. Laat onverlet dat ik protesten als in Turkije zie als deel van het democratisch proces.