Polen zullen wel teruggaan wegens stijgende lonen in thuisland
0
Reacties (7)
#1
pedro
En de mensen, die dit zeggen, noemen zichzelf kenners. Ik betwijfel of er veel anderen zijn, die dat ook nog vinden na hun beweringen gelezen te hebben.
Hun opmerkingen over Polen, die terug gaan naar Polen doen sterk denken aan de opmerkingen (in eerste instantie van werkgeverskant, die geen geld wilden investeren in cursussen Nederlands en andere integratieprojecten voor hun goedkope arbeidskrachten) over onze Marokkaanse en Turkse gastarbeiders in de jaren zestig. Van de geschiedenis zouden we moeten leren, maar sommige mensen houden er blijkbaar van zich 2 keer aan dezelfde steen te stoten. Dit probleem is overigens gemakkelijk op te lossen: laat de werkgevers de kosten voor de inburgeringscursussen betalen maak hen op straffe van boetes aansprakelijk voor het bijwonen van die cursussen door hun goedkope werknemers. Dat zorgt al direct voor een daling van het aantal Polen, dat hier naar toe gehaald wordt, en op den lange duur voor een veel kleiner integratieprobleem.
En hun opmerkingen over de stijgende lonen in Polen getuigen ook van weinig realiteitszin. Ze doen denken aan de woorden van Helmut Kohl, vlak na de val van de muur, die de Ossies beloofde, dat hun lonen binnen 5 jaar op het niveau van de Wessies zouden liggen. We zijn nu bijna 20 jaar verder en de verschillen zijn nog bijna net zo groot als vroeger. Waar hun optimisme, dat aan geeft, dat dit in Polen heel anders gaat verlopen, op is gebaseerd, geven zij ook niet aan. En studies over Polen, Hongarije en andere voormalige oostbloklanden geven aan, dat ongeveer 20% van de bevolking profiteert de ontwikkelingen sinds de val van het communisme, en dat 80% nu slechter af is dan toen. Niet voor niets trekken zo veel mensen nu naar het westen. Wij hebben hen voor het afwerpen van het communistische juk gouden bergen beloofd. En als die bergen niet naar Mohammed komen, gaat Mohammed zelf wel naar die bergen toe.
Nou ja, er is wel een verschil met de Marokkanen en Turken, want de Poolse economie is in rap tempo aan het groeien, er is daar een tekort aan werknemers en de lonen stijgen snel.
Zoals het stuk ook al meldt, er zijn op een gegeven moment ook veel Spaanse gastarbeiders geweest en die zijn allemaal wel teruggegaan. Niet elke ‘gastarbeidergolf’ hoeft zo te gaan als de Marokkanen en Turken.
Het is zeker iets om goed in de gaten te houden en ze kunnen het mis hebben, maar voorlopig denk ik dat de kenners gelijk gaan krijgen.
#3
Christian
De meeste Spanjaarden en Italianen die we indertijd ook haalden, zijn wel degelijk teruggegaan toen het economisch beter ging thuis. Dus helemaal gek is het niet om te denken dat de Polen weer teruggaan. Voor Bulgaren en Roemenen gaat dat nog wel langer duren, denk ik.
“de Poolse economie is in rap tempo aan het groeien, er is daar een tekort aan werknemers en de lonen stijgen snel”. Klopt allemaal. Maar, en dat schreef ik al, die groei komt ten goede aan 20% van de bevolking. Voor de rest van de bevolking stijgen de lonen langzamer dan de prijzen.
“De meeste Spanjaarden en Italianen die we indertijd ook haalden, zijn wel degelijk teruggegaan toen het economisch beter ging thuis”. Van de Spanjaarden ben ik niet zo op de hoogte, maar van de Italianen weet ik nu juist weer extra veel. Veel Italianen zijn terug gegaan. Dat klopt. Maar niet, omdat het economisch beter ging thuis. Degenen, die terug gingen, hadden hier geen familieleven opgebouwd (dat is vrijwel het enige criterium). Zij gingen terug naar voornamelijk zuid Italië, waar ze ook vandaan kwamen (noord Italië heeft economisch vrijwel nooit achtergelopen bij de rest van west Europa). Zuid Italië loopt economisch nu nog steeds mijlenver achter. En degenen, die hier langer werkten en wel een familieleven op hebben gebouwd, zijn hier ook gebleven. Neemt u bijvoorbeeld maar eens een kijkje in de Borinage in België en andere plaatsen, waar Italianen in grote getale hebben gewerkt. En andersom zijn ook heel veel Marokkanen en Turken terug naar hun land gegaan. Gaat u maar kijken in die landen. In heel veel dorpen en in alle steden zijn mensen te vinden, die een paar woorden Nederlands spreken, omdat zij enige tijd in Nederland gewerkt hebben. Denken, dat honderdduizenden mensen hier naar toe komen om ons enkele jaren van goedkope arbeid te voorzien, en beweren, dat al die mensen ook weer terug zullen gaan, is wishful thinking of doodgewoon bedrog.
#6
pedro
@TT#4: er zijn heel veel rapporten geschreven en ik heb nog nergens iets gelezen, dat op iets anders wijst (maar ik houd me aanbevolen). Het Unicef rapport uit 2001 lijkt me een goede start.
Houdt bij het lezen wel rekening met het feit, dat Polen ook nog eens de gunstige uitzondering onder de voormalige oostbloklanden is.
O.a. Katlijn Malfiet van de KU Leuven heeft ook heel interessante studies over dit onderwerp gepubliceerd.
#7
Robert
5@
“In heel veel dorpen en in alle steden zijn mensen te vinden, die een paar woorden Nederlands spreken, omdat zij enige tijd in Nederland gewerkt hebben”.
Ik kan dit geheel onderschrijven. Meer dan 3 jaar geleden was ik eventjes in Posov op de grens Turkije/Georgie. Ik had nog veel Turkse lira en wilde die omwisselen in dollars. Het was uitbetaaldag en erg druk in de bank.
Ik werd benaderd door een persoon die het nummerbord van mijn auto gezien had. Het bleek dat hij in Deventer en Haarlem gewerkt had. Hij introduceerde me bij de bankdirecteur en bij het genot van een kop Turkse koffie werd de omwisseling en een aardig gesprek geregeld. Het leuke was dat hij me afraadde naar Georgie te gaan, daar daar volgens hem alleen schurken woonden.
Reacties (7)
En de mensen, die dit zeggen, noemen zichzelf kenners. Ik betwijfel of er veel anderen zijn, die dat ook nog vinden na hun beweringen gelezen te hebben.
Hun opmerkingen over Polen, die terug gaan naar Polen doen sterk denken aan de opmerkingen (in eerste instantie van werkgeverskant, die geen geld wilden investeren in cursussen Nederlands en andere integratieprojecten voor hun goedkope arbeidskrachten) over onze Marokkaanse en Turkse gastarbeiders in de jaren zestig. Van de geschiedenis zouden we moeten leren, maar sommige mensen houden er blijkbaar van zich 2 keer aan dezelfde steen te stoten. Dit probleem is overigens gemakkelijk op te lossen: laat de werkgevers de kosten voor de inburgeringscursussen betalen maak hen op straffe van boetes aansprakelijk voor het bijwonen van die cursussen door hun goedkope werknemers. Dat zorgt al direct voor een daling van het aantal Polen, dat hier naar toe gehaald wordt, en op den lange duur voor een veel kleiner integratieprobleem.
En hun opmerkingen over de stijgende lonen in Polen getuigen ook van weinig realiteitszin. Ze doen denken aan de woorden van Helmut Kohl, vlak na de val van de muur, die de Ossies beloofde, dat hun lonen binnen 5 jaar op het niveau van de Wessies zouden liggen. We zijn nu bijna 20 jaar verder en de verschillen zijn nog bijna net zo groot als vroeger. Waar hun optimisme, dat aan geeft, dat dit in Polen heel anders gaat verlopen, op is gebaseerd, geven zij ook niet aan. En studies over Polen, Hongarije en andere voormalige oostbloklanden geven aan, dat ongeveer 20% van de bevolking profiteert de ontwikkelingen sinds de val van het communisme, en dat 80% nu slechter af is dan toen. Niet voor niets trekken zo veel mensen nu naar het westen. Wij hebben hen voor het afwerpen van het communistische juk gouden bergen beloofd. En als die bergen niet naar Mohammed komen, gaat Mohammed zelf wel naar die bergen toe.
Nou ja, er is wel een verschil met de Marokkanen en Turken, want de Poolse economie is in rap tempo aan het groeien, er is daar een tekort aan werknemers en de lonen stijgen snel.
Zoals het stuk ook al meldt, er zijn op een gegeven moment ook veel Spaanse gastarbeiders geweest en die zijn allemaal wel teruggegaan. Niet elke ‘gastarbeidergolf’ hoeft zo te gaan als de Marokkanen en Turken.
Het is zeker iets om goed in de gaten te houden en ze kunnen het mis hebben, maar voorlopig denk ik dat de kenners gelijk gaan krijgen.
De meeste Spanjaarden en Italianen die we indertijd ook haalden, zijn wel degelijk teruggegaan toen het economisch beter ging thuis. Dus helemaal gek is het niet om te denken dat de Polen weer teruggaan. Voor Bulgaren en Roemenen gaat dat nog wel langer duren, denk ik.
@Pedro: onderzoek? linkje misschien?
“de Poolse economie is in rap tempo aan het groeien, er is daar een tekort aan werknemers en de lonen stijgen snel”. Klopt allemaal. Maar, en dat schreef ik al, die groei komt ten goede aan 20% van de bevolking. Voor de rest van de bevolking stijgen de lonen langzamer dan de prijzen.
“De meeste Spanjaarden en Italianen die we indertijd ook haalden, zijn wel degelijk teruggegaan toen het economisch beter ging thuis”. Van de Spanjaarden ben ik niet zo op de hoogte, maar van de Italianen weet ik nu juist weer extra veel. Veel Italianen zijn terug gegaan. Dat klopt. Maar niet, omdat het economisch beter ging thuis. Degenen, die terug gingen, hadden hier geen familieleven opgebouwd (dat is vrijwel het enige criterium). Zij gingen terug naar voornamelijk zuid Italië, waar ze ook vandaan kwamen (noord Italië heeft economisch vrijwel nooit achtergelopen bij de rest van west Europa). Zuid Italië loopt economisch nu nog steeds mijlenver achter. En degenen, die hier langer werkten en wel een familieleven op hebben gebouwd, zijn hier ook gebleven. Neemt u bijvoorbeeld maar eens een kijkje in de Borinage in België en andere plaatsen, waar Italianen in grote getale hebben gewerkt. En andersom zijn ook heel veel Marokkanen en Turken terug naar hun land gegaan. Gaat u maar kijken in die landen. In heel veel dorpen en in alle steden zijn mensen te vinden, die een paar woorden Nederlands spreken, omdat zij enige tijd in Nederland gewerkt hebben. Denken, dat honderdduizenden mensen hier naar toe komen om ons enkele jaren van goedkope arbeid te voorzien, en beweren, dat al die mensen ook weer terug zullen gaan, is wishful thinking of doodgewoon bedrog.
@TT#4: er zijn heel veel rapporten geschreven en ik heb nog nergens iets gelezen, dat op iets anders wijst (maar ik houd me aanbevolen). Het Unicef rapport uit 2001 lijkt me een goede start.
Houdt bij het lezen wel rekening met het feit, dat Polen ook nog eens de gunstige uitzondering onder de voormalige oostbloklanden is.
Bij Unicef kun je al veel meer vinden.
Zie bijvoorbeeld ook de ´Hongaarse revolutie´ van 2006 (hoewel je dat van veel mensen hier nu niet zo mag noemen).
O.a. Katlijn Malfiet van de KU Leuven heeft ook heel interessante studies over dit onderwerp gepubliceerd.
5@
“In heel veel dorpen en in alle steden zijn mensen te vinden, die een paar woorden Nederlands spreken, omdat zij enige tijd in Nederland gewerkt hebben”.
Ik kan dit geheel onderschrijven. Meer dan 3 jaar geleden was ik eventjes in Posov op de grens Turkije/Georgie. Ik had nog veel Turkse lira en wilde die omwisselen in dollars. Het was uitbetaaldag en erg druk in de bank.
Ik werd benaderd door een persoon die het nummerbord van mijn auto gezien had. Het bleek dat hij in Deventer en Haarlem gewerkt had. Hij introduceerde me bij de bankdirecteur en bij het genot van een kop Turkse koffie werd de omwisseling en een aardig gesprek geregeld. Het leuke was dat hij me afraadde naar Georgie te gaan, daar daar volgens hem alleen schurken woonden.