Het bejagen van walvissen en zeehonden zou de druk op de vissen en de krill waarvan zij leven verlichten. Not so.
Aanwijzingen dat de grote zeezoogdieren door middel van hun poepgedrag nabij het wateroppervlak een belangrijke fertilisator zijn, waardoor via een hele voedselketen hun prooipopulaties profiteren, beginnen steeds talrijker te worden.
Maar het geldt niet alleen de oceanen en zeeën. Vorig jaar bleek uit een studie in Nature Geoscience dat mogelijk tot wel 98% van de nutrient-verspreiding in de Zuid-Amerikaanse oerwouden via de poep van megaherbivoren gaat, zoals de reuzenluiaard – totdat deze zo’n 10.000 jaar geleden uitstierven, ongeveer gelijktijdig met het opduiken van de mensen.
We weten nog niet wat de gevolgen zijn geweest voor het regenwoud, maar het kan niet anders dat productiviteit omlaag moet zijn gegaan.
Poep blijkt meer dan best belangrijk en het verdwijnen van grote zoogdieren blijkt om meerdere redenen een verlies voor het landschap en ecosystemen te zijn.
Reacties (7)
Zeker voor en site die z’n bestaansrecht ontleent aan de verkoop van stieren…
Interessante shit.
@1: het bevalt je goed in je volledig feitenvrije fantasiewereld zeker?
@0: “We weten niet wat de gevolgen zijn geweest, het kan niet anders dat productiviteit omlaag moet zijn gegaan”
– Onderzoek is overbodig, het bevestigt wat we al denken te weten
@4 Roland, ik zie dat ik met mijn bewoordingen onbedoeld dat heb gesuggereerd. Onderzoek is nodig en juist nuttig. Is in de Amazone overigens erg moeilijk omdat er maar heel erg weinig goede “geologische” archieven zijn.
Nu maar hopen, dat de bio-industrie niet gaat denken dat de hormoonpoep van hun beesten, waaronder ik ook de in kooien gekweekte (zee)vis reken, ook goed voor het milieu is ;-)
Dat wisten we toch al lang? De natuur heeft de mens niet nodig, de mens heeft de natuur nodig.
“We” is, in dit geval kan ik zeggen: allemaal, ieder voor zich, verborgen in de krochten van onze hersenen. Alleen heeft dit geen prioriteit; zeker niet de walvisvaarders, die dit zullen wegdrukken, negeren, ridiculiseren, bagatelliseren.
NB: waarom zijn denken en danken van een zelfde stam dnk? allebei hebben ze dezelfde betekenis: aanraken (Lat. Tangere, tangent, aanrakingspunt), de gedachten zijn pas gedachten wanneer het borrelt in de onderste regionen van de hersenen en het oppervlak raken, je komt er ineens op, je geeft het (even) prioriteit. “O ja, dat moet ik nog doen”.
Maar dit is alleen mogelijk als je je al volgestopt hebt met wetenswaardigheden, die het weten waard zijn te weten.
Iedere beroepsgroep heeft zijn eigen categorie woorden, nodig voor dat specifieke beroep. Dokters o.a. hebben dan nog hun eigen geheimtaal.
In reclame* en propaganda* worden we volgestopt met dingen waarvan we zelf mogen uitzoeken of het belangrijk is, of het prioriteit gegeven mag worden.
Daarbij is het meeste nieuws alleen maar familieberichten.
Ik noem dit *Een naamsbekendheid maken; je zelf een naam maken, de categoriewoorden prioriteit geven. Jezelf belangrijk vinden.