Het kabinet maakt zelfstandigen in de langdurige zorg het werken onmogelijk. Het schiet door met het bestrijden van schijnconstructies. Dat vindt een ruime meerderheid van de Tweede Kamer, bleek vandaag tijdens een debat met minister Lodewijk Asscher van Sociale Zaken en staatssecretaris Eric Wiebes van Financiën.
Zzp’ers hebben een VAR-verklaring van de Belastingdienst nodig om als zelfstandigen te kunnen werken. Sinds enige tijd past de Belastingdienst de regels hiervoor strenger toe. Ze doet dat om constructies tegen te gaan waarbij een zorgverleningsbureau alle medewerkers ontslaat om ze vervolgens als schijnzelfstandige weer in te huren.
Ik vind dit een vreemd verhaal. Heel kort samengevat: volgens de Belastingdienst ben je een zelfstandige als je meerdere opdrachtgevers hebt en als je de overeengekomen taken naar eigen inzicht mag uitvoeren.
Hoe kun je dan in godsnaam zzp’er zijn als je vier of vijf dagen per week tussen acht en vier voor mevrouw Jansen op kamer 3 moet zorgen?
Ik heb toch ernstig het idee dat de Kamer liever schijnzelfstandigen ziet dan handhaving door de Belastingdienst in lijn met bestaande wet- en regelgeving.
En niet alleen de ‘zzp’er’ ontloopt zodoende het afdragen van sociale premies, dit geldt óók voor de ‘opdrachtgever’. Daar mag de rest van de samenleving dan fijn voor opdraaien.
Reacties (9)
Ik dacht dat dit soort regels bedoeld waren om uitbuiting van werknemers tegen te gaan.
Het rare is dat, als iemand de status van zzp’er kwijtraakt, hij/zij meer belasting betalen moet, maar niet recht krijgt op ontslagbescherming en verzekeringen bij werkloosheid of ziekte.
Overigens heeft Post NL contracten met een paar duizend ZZP’ers om pakketten te bezorgen.
Deze mensen hebben meestal maar 1 opdrachtgever, maar de belastingdienst heeft een verdrag met Post NL gesloten waardoor dit toegestaan wordt.
De belastingdienst is dus zeer behulpzaam geweest bij het creëren van een schijnconstructie.
@1 Ik dacht dat dit soort regels bedoeld waren om uitbuiting van werknemers tegen te gaan.
Een ZZP’er is dan ook geen werknemer. Het gedachte erachter is dat als je toch maar voor een opdrachtgever werkt de ZZP constructie alleen wordt toegepast om je van de loolijst te houden met alle bijkomstige afdrachten. De kneep zit hem erin dat bij de bestrijding de zwakke partner in de constructie wordt aangepakt in plaats van de sterke partner. Bedrijven die zo’n schijnconstructie gebruiken zouden gedwongen moeten worden om de ZZP’ers alsnog in loondienst te nemen, en het liefst met terugwerkende kracht afdracht van sociale premies.
Als de staatssecretaris – al dan niet onder druk van de Kamer – een begunstigend beleid gaat voeren ten opzichte van een afgebakende groep belastingplichtigen kan hij de VAR-verplichting beter helemaal schrappen. Een beroep op het gelijkheidsbeginsel door iemand aan wie een VAR is geweigerd heeft dan een zeer grote kans van slagen.
Dit is burgertje pesten op olympisch niveau. Elke keer als je zoiets leest, denk je dat het niet erger kan, maar nee.
@0
“Ik vind dit een vreemd verhaal. Heel kort samengevat: volgens de Belastingdienst ben je een zelfstandige als je meerdere opdrachtgevers hebt en als je de overeengekomen taken naar eigen inzicht mag uitvoeren.
Hoe kun je dan in godsnaam zzp’er zijn als je vier of vijf dagen per week tussen acht en vier voor mevrouw Jansen op kamer 3 moet zorgen?”
Vandaar dus de term “schijnconstructie”. Overigens is de overheid niet consequent zoals @2 al aangaf. Ik denk overigens dat we nooit meer van dit soort problemen afkomen als we niet een heleboel wetten omgooien die de definitie van een werknemer veel te strak vast leggen. Die verschillen in premies bv. moeten komen te vervallen want simpelweg verbieden en ingewikkelde documenten eisen is vechten tegen de bierkaai.
@0 – Ik denk dat je twee dingen (en twee overheidsdiensten) door elkaar haalt, Jeroen.
Het UWV gaat o.a. over premies die werkgevers moeten betalen. Betalen werkgevers die ten onrechte niet, dan loopt het UWV geld mis, en dat is slecht voor haar budgettering. Vandaar een incentive om achter werkgevers aan te gaan.
De belastingdienst heeft ook allerlei incentives om achter bedrijven aan te gaan, maar nou net even niet op het vlak van arbeidsrechten, want daar valt voor haar niets te halen. Waar wel wat te halen valt, is bij werknemers die allerlei belastingaftrek ‘genieten’ omdat ze door werkgevers in een ZZP-constructie worden geduwd. Dus gaat de belasting op dit punt achter de werknemer aan.
En dat is nogal oneerlijk. Die werknemer wordt al genaaid door die werkgever (die zich daar weer toe gedwongen ziet door openbare aanbesteding); en hij wordt daarvoor ook nog eens bestraft door de belastingdienst.
@7: Nee de belastingdienst haalt ook loonheffing bij de pseudowerkgever. Pas als dat niet lukt gaat hij achter de pseudowerknemer aan. Dat de belastingdienst dat doet lijkt mij volkomen terecht. De belastingplichtige ontvangt immers bijvoorbeeld ten onrechte zelfstandigenaftrek. Daarom accepteert de pseudowerknemer de deal en kan de pseudowerkgever zijn kostprijs drukken en bij gemeenten voor een lagere prijs mee doen aan een aanbesteding. Dat gaat ten koste van de integere zorgaanbieders. Kortom onverkort handhaven. Ook als dat de gemeenten geld kost.
“Ik heb toch ernstig het idee dat de Kamer liever schijnzelfstandigen ziet dan handhaving door de Belastingdienst in lijn met bestaande wet- en regelgeving. “
Noem me naïef, maar ik vermoed dat de Kamermeerderheid helemaal niet liever schijnzelfstandigen ziet, maar problemen heeft met de eenzijdige aanpak door de belastingdienst, waarbij alleen de schijnzelfstandige en niet (zoals #1 ook al aangeeft) de de facto werkgever wordt aangepakt.